Ardını oxu...
Azərbaycan Dövləti, Xalqı inanılmaz, tarixi qələbəyə imza atdı, 35 illik “irini”, vətən bədənində olan “yaranı” təmizləyib sağaltdı. Prezident İlham Əliyevin bu günə qədər mənfi-müsbət etdiklərini bir kənara qoysaq Azərbaycan tarixinə düşən liderlik nümunəsi göstərdi.
Qarabağ məsələsinin çözülməsi, Vətənimizin ərazi bötövlüyünün bərpası bu dalğada siyasətə gələn və hələ də özünü siyasətdə görənlərin də paradiqmasını dəyişdi-dəyişir. Onlar ya yeni reallığı qəbul edib 90-ların “modundan” çıxmalı, əsl siyasətlə məşğul olmağı öyrənməli, siyasətin ciddi iş, sənədlərlə, tezislərlə, proqramlarla, platformalarla yarışma yeri olduğunu anlamalıdırlar. Bacarmasalar siyasi səhnədən silinib gedəcəklər, çünki Qarabağ düyününün çözülməsi onların da əhalinin bir qisminin duyğularını istismar etmək üzərinə qurduqları uğursuz siyasi davranış qaydalarını sıfırladı. Obrazlı desək, Ermənistanda “Qarabağ siyasi klanı” necə siyasi səhnədən silindisə, cəmiyyətin gözündən düşdüsə, bizdə də “Qarabağ dalğasının” gətirdiyi siyasi təfəkkür tarixdə qalmalıdır. Əslində o dalğa yaxşı mənada siyasi “kötüklər” gətirsə də, amma daha çox “çör-çöpü” üzə çıxarmışdı.
Amma bundan sonra ən böyük məsuliyyət hakimiyyətin, hökumətin üzərinə düşür. Onların siyasətə baxışları dəyişməsə, bu sahəni “nazirlik” məntiqi ilə moderasiya etmək düşüncəsindən əl çəkməsələr, böyük problemlərlə üzləşəcəyik. Onlar da öz orbitinə yığdıqları 90-ların Qarabağ dalğası ilə üzə çıxan siyasi “meyidlərə”, “balıqhafiztiplərinə” maddi-siyasi dəstək verməkdən vaz keçməlidirlər – onların heç bir xeyri, siyasi səhnəyə verə biləcəkləri tövhə yoxdur.
Bundan başqa hakimiyyət daha istənilən köklü islahatların qarşısını əvvəllər haqlı olan, “Qarabağ boyda dərdimiz, problemimiz var”, cümləsi ilə ertələyə bilməz-bilməyəcək. Bəli, Prezidentin rəhbərliyi, düzgün siyasəti, ən vacibi Xalqın ürəkdən dəstəyi və iştirakı ilə bu problem çözüldü, bitdi, bunu görürük, qiymətləndiririk, sevinirik, tarixi qələbəmizi dərk edub qürur duyuruk. Amma indi daha məsuliyyətli və çətin quruculuq dövrü başlayır, ölkəyə əlavə onmilyardlarla vəsait, investisiyalar, ədalətli idarəetmə, iqtisadi və hüquqi sitem gərəkdir. Çünki, hərbi qələbəni diplomatik, iqtisadi uğura çevirməsək Əsgərimizin əməyinə heyf olar, buna imkan vermək olmaz – artıq köklü islahatlar, yeni siyasi institutlaşma, iqtisadi açılım, hüquqi Dövlət dönəmidir. Qalib xalqı əvvəlki kimi idarə etmək olmaz! Hamımıza bu işdə uğurlar arzu edirəm!
Natig Cəfərli
Teref.az
 
Ardını oxu...
Aldıgımız məlumata görə Qarabagı tərk edən erməni sürüsünün Gürcüstana axını başlayıb.Nəzərinizə çatdırım ki,1904,1918,1922,1942-44-cü illərdə Borçalını Türkiyə ilə baglayan ərazidən Türklərin məcburi köçürdülməsi və köçürdülən Türklərim yerinə ermənilərin yerləşdirilməsi prosesi baş verib.Ermənilərin yaşadıqları həmin ərazilər Borçalı ilə Türkiyəni,daha dogrusu Azərbaycanla Türküyənin tək quru bagı olan Borçalının Türkiyə ilə bagını qoparmaq amacı ilə edilib və həmin ərazilərə ermənilər yerləşdirilib.
Həmin ərazilər Axısxalı qardaşlarımızın dədə yurdu olan,Axalsixe,Axalkalaki,sonradan sürgün olunan Malakanların yerləşdirilib adı dəyişdirilən Baqdanovka rayonlarıdır.Təsəvvür edin,Borçalı ilə adı keçən əraziləri ayıran Yunanların(Berzan) və Türklərin yaşadıgı tək bir Tsalka(Barmaqsız) rayonu qalmışdı,həmin rayonun əhalisi yarı Yunan yarı Türk idi.1992-ci ildə Gürcü və erməni separatcılarının təzyıqı ilə həmin rayondan Türklər Azərbaycana,Yunanlar isə Yunanıstana köçmək məcburiyyətində qoyuldu.Türk və Yunan kəndləri boşaldıldı,xaraba qaldı.
Dünən aldıgım məlumata görə Qarabagı tərk edən erməniləri indi də Tsalka(Barmaqsız)ratonunda boş qalmış Yunan və Türk kəndlərinə yerləşdirirlər.Təsəvvür edirsinizmi?
1904-cü ildə Türkiyə sərhəddindən başladılar,əvvəlcə Axalsixeyə(Axısxa),sonra Axalkalakiyə,Baqdanovkaya,indi də Tsalkaya(Barmaqsız)... Bundan aşagı Borçalı başlayır,hətta Tsalka(Barmaqsız) rayonunun yarısı Borcalı ərazisidir..
Bu Fransız və Rusların yeni iyrənc planlarıdır və artıq görünən daga bələdçi gərək olmadıgı kimi Rusiyanın tezliklə Gürcüstan üzərindən ermənistanı işgal etməsi və hər iki dövlətin Rusiyanın idarəçiliyinə keçməsi qaçılmaz kimi görünür...
Kamran Güllər
Teref.az
 
Ardını oxu...
İnternetdən götürülən, şəkildə gördüyünüz cədvəl sentyabrın 28-də qonşu ölkənin Telegram-kanallarının verdiyi məlumat əsasında tərtib edilib. Cədvələ inansaq, daha əvvəl 70 500 adam Qarabağdan E...nistana keçib gedib. Olsun. Beləliklə, 28 sentyabr, saat 14.00 olan durumda Qarabağdan E...nistana deyilən sayda, sonrakı səkkiz saat ərzində 7 854, - yəni təxminən 8 000, - adamın getdiyini iddia edilir. Hamısı maraqlı və müəmmalı olsa da, asan və əyanilik üçün bircə bu son rəqəm üzərində dayanaq.
Real rəqəmdirmi?
Saatda təxminən min adam. Buradan belə çıxır ki, Laçın yolundakı Nəzarət-Buraxılış Məntəqəsində sərhədçilərimiz bir dəqiqə ərzində 16 nəfərin sənədlərini yoxlayıb düzgün olduqda keçməsinə icazə verirlər. Yoldakı NBM bir dənədir, bir, ən çoxu iki pəncərəsi var. Bir dəqiqə ərzində 16 nəfər, yəni 4 saniyə ərzində bir adam! Belə, bu dərəcədə sürətli yoxlama mümkündürmü?! Təbii ki, yox.
Amma təəccüblü və təəssüflü bu deyil, qonşuların belə fantastik rəqəm və iddialarına çoxdan öyrəşmişik. Təəssüflü odur ki, qarşı tərəf belə yalan iddiaları yayır, marağı var, həm əvvəldən dediyi yalanı - Qarabağda 120 000 adam yaşadığını təsdiq edir, həm dinc əhalisinin qətllərdən, zülmdən qaçma sürətini qərb mediasına ötürür, vay-şivən qoparır, həm başqa siyasi, o cümlədən maddi məqsədlərinə nail olur. Azərbaycan tərəfi isə susur.
Niyə?
Ola bilsin, sonda öz statistikasını ortaya qoyub əks tərəfin rəqəmlərini yalanlayacaq? Ola bilsin.
Amma belə informasion siyasət və mübarizə nə dərəcədə adekvat, səmərəli və düzgündür?
5-6 gün ərzində bizə qarşı hər gün “etnik təmizləmə” ittihamları, qarayaxma kampaniyasını biz sonda, bir dəfə cavablayacağıq? Yenə ola bilsin, BMT-də bu yetərli gələcək, bəs Avropa ya Amerika ictimai rəyində, mediasında necə? Axı gündəlik təbliğat, Azərbaycana qarayaxma kampaniyası nəticəsində hətta əvvəldən neytral düşünsə belə, ötən günlər ərzində qulağı-beyni doldurulan sıravi Avropa ya Amerika vətəndaşında artıq bizə qarşı neqativ rəy formalaşacaq. Bunu bircə çıxışla dağıdıb öz xeyrimizə dəyişə biləcəyikmi? Təbii ki, yox.
Belə olan halda Azərbaycan niyə susur? İnformasion müharibəni konkret bu cəbhədə niyə bilə-bilə zəif, süst aparır, daha doğrusu aparmırıq? Belə mövqe sonucda uduzmağa aparır, elə indidən uduzuruq. Elə o biri informasion sahələr də bu gündə. Sonra da qərbi təqsirləndiririk ki, e....ipərəstdir? "Bizi sevmirlər", "Onsuz da xeyri yoxdur"- zad...
Bəlkə bunun əvəzinə hərəkətə keçək?
Öz problemlərində həmişə kimisə təqsirləndirmək zəif, aciz, ağılsızların xasiyyətidir, ağıllı, tədbirli və güclülər isə işini möhkəm tutub istəyinə nail olur...
Çingiz Sultansoy
Teref.az
Ardını oxu...
 
Ardını oxu...
Xankəndidəki qondarma rejim özünü buraxdığını elan etdi! Qızıl qanlı qaranlıq dönəm qapandı! Müzəffər Ali Baş Komandan, Prezident İlham Əliyev mümkünsüz sayılanı mümkün etdi! Müzəffər Ali Baş Komandan ilk rus imperator I Pyotrdan başlayıb Xankəndidəki qondarma rejimin son “prezident”i Samvel Şahramanyanadək uzanan uzaq-yaxın, irili-xırdalı, qanlı-qadalı (gələn il 300 ili tamam olacaq) uğursuz dönəmi əbədi qapatdı!

Bəli, uzun bir qaranlıq dönəm qapandı! Bu əbədi qapanış, bu özünü cəhənnəmə buraxma öz-özünə baş vermədi, təbii. Yeni gerçəkliklər İlham Əliyevin zəngin dövlətçilik təcrübəsi, sarsılmaz siyasi iradəsi, beynəlxalq prosesləri zərgər dəqiqliyi ilə qiymətləndirməsi, güclü iqtisadiyyat, qüdrətli ordu qurması sayəsində yarandı! 44 gün içində 30 illik işğala son verən dövlət-xalq birliyinin memarı İlham Əliyevdir! İşğalsonrası dönəmdə azadlıqdan abadlığa sürətli keçidi təmin edən İlham Əliyevdir. Böyük qayıdışı gözləniləndən daha tez həyata keçirən, şəhərlərin təməlini atan, kəndlər salan da İlham Əliyevdən başqası deyildir. Müharibə bitdikdən sonra Orduya büdcə ayırmalarının artırılması, “əvəzçıxma” ağılsızlığına düşənlərin (Daşkəsən-Kəlbəcər-Laçın yönündə) ötən ilin sentyabrındakı hücum cəhdinə ağır cavab verilməsi, Laçın rayonunun girişinə - Ermənistanla şərti dövlət sərhədinə post qoyulması... – məhz İlham Əliyevin adı ilə ən sıx şəkildə bağlıdır! Bu ilin sentyabrındakı ildırımsürətli antiterror tədbirləri də İlham Əliyev zəkasının məhsulu, İlham Əliyev qətiyyətinin təntənəsidir! İlham Əliyevin uzaqgörənliyi bizi yeni qələbələrə, uğurlara, böyük gələcəyə aparır!

100 il öncə - 07 iyul 1923-cü ildə yaradılmış (keçmiş) Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayəti 26 noyabr 1991-ci ildə Azərbaycan mərkəzi hakimiyyət orqanları tərəfindən Konstitusiya normalarına uyğun şəkildə rəsmən ləğv edilmişdi; lakin 2 sentyabr 1991-ci ildə Xankəndi mərkəzli qondarma rejim qurulmuş və bununla (onsuz da gərgin olan) bölgə qan çanağına dönmüşdü... 32 illik çox ağır, üzücü və pozucu dönəmi ancaq Dəmir Yumruğun kəramətiylə qapamaq mümkün qılınmışdır, əfəndim!

Əsgəran, Hadrut (Ağoğlan), Ağdərə, Xocavənd, Şuşa rayonları və vilayət tabeli Xankəndi şəhərinin daxil olduğu Muxtar Vilayət təsis olunanda respublika hökumətinə Qəzənfər Musabəyov başçılıq edirdi (Azərbaycan SSR Xalq Komissarları Sovetinin sədri; 07.05.1922–14.03.1930). SSRİ-nin rəhbəri (21.01.1924 – 05.03.1953) İosif Stalin, Mərkəzi İcraiyyə Komitəsi Rəyasət Heyətinin ZSFSR-dən sədri isə o illərdə (30.12.1922–19.03.1925) Nəriman Nərimanovuydu. Amma Azərbaycana faktiki rəhbərliyi 37 yaşlı Sergey Mironoviç Kirov (Azərbaycan SSR KP MK 1-ci katibi; iyul 1921–yanvar 1926) edirdi. Əsl soyadı Kostrikov olan Sergey Mironoviç (15 mart 1886–01 dekabr 1934), Azərbaycandan çox uzaqlarda – Rusiyanın Vyatka quberniyasının (indi RF-nin Kirov vilayətinin) Urjum şəhərində doğulmuşdu. Təbii, nə o, nə onun kimi digər yadelli bolşeviklər (Levon Mirzoyan, Ruben Rubenov, Nikolay Gikalo, Vladimir Polonski, Viktor Naneyşvili, Vladimir Dumbadze, Yelena Stasova...) Azərbaycan ruhunu, xalqın istəklərini, gerçəklikləri bilirdi və bu bilməməzliyin çanağı başımızda dəfələrlə çatladı... Onların öz bildikləri vardı...

100 ildən bir qədər də o yana gedək – ağsaçlı tarixin qara vərəqlərindən öyrəndiklərimizə, tarixçi alimlərimizin yazdıqlarına göz ataq:

Erməni-rus münasibətləri Rusiyanın Kazanı (1552), Həştərxanı (1556) tutması, Osmanlı ilə savaşları (1635-1639, 1711, 1768-1774, 1787-1791 və b.) ilə genişləndi, onun Xəzər qıyısı torpaqları tutmaq çabalarıyla daha da möhkəmləndi. Bu olayların gedişi zamanı ermənilərin Rusiya İmperiyasının ərazilərinə - yəni indiki Azərbaycan Respublikası ərazilərinə, ümumən Qafqaza köçürülməsi, burada erməni koloniyaları yaradılması başlandı.

Girişdə də vurğuladığımız kimi, bu işdə I Pyotrun 299 il öncə (10.10.1724) erməni xalqı üçün imzaladığı fərman böyük rol oynadı. Həmin fərmana görə Rusiyanın işğal etdiyi torpaqlara ermənilərin köçürülməsi və məskən salmaları üçün uyğun yerlərin ayrılmasına razılıq verilirdi.

I Pyotrun bu siyasi xətti onun varisləri tərəfindən sonrakı yüz il boyunca davam və inkişaf etdirildi. 1804-1813-cü illər rus-Qacar savaşlarında Rusiyanın qələbəsi və Azərbaycanı bölən “Gülüstan anlaşması” ermənilərin köçürülməsi tələbini bir daha (qəti şəkildə) irəli sürdü. 1826-1828-ci illərdəki rus-Qacar savaşının gedişində İrəvan tutulduqdan sonra bu plan həyata keçirilməyə başlandı.

195 il öncə - 10 fevral 1828-ci ildə imzalanmış “Türkmənçay anlaşması”nın 15-ci maddəsi ermənilərin köçürülməsini nəzərdə tuturdu...

A.S.Qriboyedov, N.N.Şavrov və b. yazdıqlarından da bilindiyi üzərə, rus ordusunun tutduğu (Arazın o tayındakı şəhərlərimizdən) Təbriz, Xoy, Salmas və Marağadakı ermənilər (Arazın bu tayındakı ərazilərimizə) Naxçıvan, İrəvan və Qarabağ vilayətlərinə köçürüldü. Ermənilər Gəncə və İrəvan quberniyalarının ən yaxşı xəzinə torpaqlarında – əsasən Qarabağın dağlıq hissəsi və Göyçə gölü qıyılarında məskunlaşdırıldı...

Budur, 299, 210, 195, 100 və nəhayət 32 illik gedişat Dəmir Yumruqla durduruldu! İlham Əliyev I Pyotrdan başlayıb II Nikolayla bitən çarlıq Rusiyasının, Leninlə başlayıb Qorbaçovla bitən sovetlər dönəminin canımıza yeritdiyi çibanı gorbagor elədi, cəhənnəmə göndərdi! Kreml öndə olmaqla ATƏT-in Minsk qrupu həmsədrlərinin balladığı-şalladığı qondarma rejim özünü buraxmaq zorunda qaldı!

Xalqımızın gözü aydın olsun!

Ordumuzun, dövlətimizin bayrağı ucalardan enməsin!

Əziz şəhidlərimizin ruhu şad olsun, qazilərimiz tez sağalsın!

Dövlətimiz zaval görməsin!
axar.aqz
 
Ardını oxu...
1979-cu ildən çıxan İranının “Jomhouri-e Eslami ” qəzeti yazıb ki, Türkiyə+Azərbaycan Ermənistanın indiki zəif halından istifadə edərək Zəngəzur dəhlizini zorla açmağa cəhd etsələr, bunun bədəli ağır olacaq. Onu da vurğulayım ki, bu qəzetə bir vaxtlar İranın hazırkı dini lideri Əli Xameneyi rəhbərlik edib. Qəzet yazır: "Azərbaycan İranın qırmızı xəttini pozmaq ərəfəsindədir. Əgər Əliyev elan olunmuş qırmızı xətti keçmək niyyətindədirsə, şübhəsiz ki, o, Bakıda mühüm dəyişikliklərə səbəb ola biləcək başqa cür qətiyyətli reaksiya gözləməlidir”.
Əlbəttə, bunlar qeyri-ciddi söhbətlərdir və gülüş doğurur. Zəngəzur dəhlizi açılmalıdır. Bu, ortada olan reallıqların və zamanın hökmüdür. Ermənistan istənilən halda bu dəhlizin açılmasına razılıq verməlidir. Çünki Türkiyə və Azərbaycanla yanaşı Rusiya da bu dəhlizin açılmasında maraqlıdır. Balaca Ermənistanın Türkiyə+Azərbaycan və Rusiyaya müqavimət göstərmək şansı sıfırın altındadır. İran nə qədər tez bu sadə həqiqəti anlasa, bir o qədər özünə yaxşı olar...
O da aydındır ki, Ermənistan Zəngəzur dəhlizinə razılıq verməsə, Azərbaycanla Ermənistan arasında sülh müqaviləsi imzalanmayacaq. Üstəlik, Türkiyə də, Azərbaycan da Ermənistanla sərhədləri də açan deyil. Bu isə o deməkdir ki, Ermənistan İranın ümidinə qalacaq. İrana sığınan Ermənistan isə Qərb üçün cəlbedici deyil...
Elbəyi Həsənli
Teref.az
    
Ardını oxu...
Amerika Birləşmiş Ştatları bütün tərəfdaşlarına silah satmır. Türkiyə NATO çərçivəsində Amerikanın strateji tərəfdaşı sayılsa da, Vaşinqton Ankaranın hərbi təyyarələr almaq istəyini illərdir uzadır. ABŞ hətta Rusiya ilə müharibə aparan Ukraynaya belə hərbi təyyarə satışını son ana qədər uzadıb. Müharibə başlayan kimi Ukraynanın Amerika istehsalı F-16 hərbi təyyarələri olsaydı, Rusiya Ukraynanın hava məkanında mütləq üstünlüyə malik olmazdı.
Bu arada, ABŞ prezidenti Cozef Bayden Vyetnama hərbi texnika satmağı planlaşdırır. Halbuki, Vyetnam soyuq müharibə illərində keçmiş SSRİ-nin tərəfdaşı idi. ABŞ 1960-1970-ci illər ərzində Vyetmanda müharibədə iştirak edib, bu ölkəyə tonlarla bomba atıb, nəticədə yüz minlərlə insan həlak olub. SSRİ həmin illərdə Vyetnam kommunistlərinə silah və hərbi texnika göndərirdi. Kommunist rejiminin hakim olduğu Vyetnam SSRİ-nin varisi Rusiya ilə sıx münasibətlərə malikdir. Buna baxmayaraq, Vaşinqton keçmiş düşməni Vyetnamla hərbi sahədə əməkdaşlığıa üstünlük verib.
Vaşinqtonun məqsədi Vyetnamı Çin və Rusiyadan uzaqlaşdırmaqdır. “Reuters” agentliyinin məlumatına görə, Vaşinqton Vyetnama F-16 qırıcı təyyarələr satacaq. Halbuki, Amerika bu təyyarələri heç yaxın tərəfdaşlarına satmır. Vyetnamın bu təyyarələrə ehtiyacı var. Çünki Vyetnamın Çinlə müxtəlif sahələrdə münasibətlərinin olmasına baxmayaraq, Hanoy Pekinin regional siyasətindən narazıdır. Vyetnam Çinin dənizlərdə hərbi gücünü artırmasını özü üçün təhlükə kimi qiymətləndirir. Vyetnam əlindəki Rusiya silahını daha modern Amerika silahları ilə əvəz etmək istəyir. Vyetnam Amerikadan hərbi texnika və F-16 qırıcı təyyarələri alarsa, Rusiya və Çinin bu ölkəyə qarşı münasibəti dəyişəcək.
Bu arada, Tayvan adası ətrafında da vəziyəti gərgindir. ABŞ Tayvana müasir silahlar göndərməkdə davam edir. Pekin Amerikanı Çinin daxili işlərinə qarışmaqda ittiham edir. Amerika Tayvanla hərbi təlimlərinin sayını artırıb. Tayvan isə əksinə Çinin bölgədə artan hərbi təlimlərindən narahatdır. Tayvan rəsmiləri “Reuters” agentliyinə verdikləri müsahibələrdə Çinin hərbi təlimlərinin bölgədə müharibə risqini artırdıqlarını deyiblər. Çinin dənizlərdə hərbi təlimləri Yaponiyanı da narahat edir. Çin hərbi təlimlərinin bir qismini Yaponiyanın adaları yaxınlarında həyata keçirir. Yaponiyanın “Kyodo” agentliyinin məlumatına görə, Çinin hərbi gəmiləri tez-tez Yaponiyanın dəniz ərazilərinə daxil olurlar. Çin Yaponiyaya aid bir qisim adanı mübahisəli sayır və ona görə həmin istiqamətdə hərbi gəmilərinin sayını artırıb.
“Atlas” Araşdırmalar Mərkəzi
Teref.az
 
Ardını oxu...
Görünən odur ki, Putin Qarabağda yaşayan ermənilərin bir çoxunu İrəvana köçürərək orada vəziyyəti daha də qəlizləşdirib Paşinyanı devirməkdə israrlıdır. İrəvan erməniləri ilə bu iş alınmır, indi əhalinin “ülvi” hisslərini istismar etməklə, “qaçqın-köçkün” hekayəsini alovlandırmaqla çevriliş hazırlayır.
Paşinyanın artıq itirəcəyi heç nə yoxdur, Ermənistanın 10 Noyabr bəyanatından çıxdığını elan etsə, oktyabrın əvvəlində Avropada baş tutacaq görüşdə sülh sazişinin qarşılıqlı ərazi bütövlüyünün tanınması ilə başlayan ilk protokolunu inzalasa, əla olar. Bu zaman “rusməramlıların” Qarabağda qalması üçün bütün hüquqi təməl çökər – bu niyə vacibdir?! Deyim: Bu gün Rusiya da, Qərbin bəzi savadsız siyasətçiləri də Qarabağda yaşayan erməni əhalisinin təhlükəsizliyinə bir tək Azərbaycanın məsuliyyət daşıdığını deyirlər – təbii ki, Azərbaycan dövləti və hökuməti öz ərazisində yaşayan erməni əsilli azərbaycanlıların (vətəndaşlıq tanımıdır) təhlükəsizliyinə zəmanət verməlidir, təmin etməlidir – amma o şərtlə ki, o bölgədə digər əlisilahlı heç bir qüvvə olmasın: ya biz elan etməliyik ki, ola biləcək provokasiyalara görə “rusməramlılar” məsuliyyət daşıyır, ya da deməliyik ki, siz çıxın, ərazidə başqa heç bir silahlı qüvvə qalmasın, o zaman da bütün məsuliyyəti biz öz üzərimizə götürürük.
Nə qədər ki, ruslar ordadır, istənilən provokasiya törədib bunu Azərbaycanın üzərinə ata bilərlər...
Natiq Cəfərli
Teref.az
Ardını oxu...
Sentyabr ayı həm də xaricdə oxuyan tələbələrin gediş ayıdır. Bu ayda quru sərhədləri də bağlı olduğu üçün qismən ucuz olması arzu edilsə də, qiymətlər kəlləçarxa çıxıb.
Teref.a yazır ki, bunu Yenicağ qəzetinin baş redaktoru Aqil Ələsgər öz feysbuk səhifəsində yazıb.
Daha sonra Aqil Ələsgər fikirlərini şərh edərək yazır:
Təqdim etdiyim qiymətlər baqajsız, bir tərəfə olan biletlərdir.

Qısacası görünən budur ki, AZAL-ın hazırkı rəhbərliyi Canikin ölənlərinə rəhmət oxutmağa şiddətli şəkildə and içib.
Ardını oxu...
Teref.az olaraq y6azıdakı fikirlərlə bağlı qarşı tərəfin mövqeyini dərc etməyə hazırıq!
Teref.az
 
Ardını oxu...
“Azərbaycanın Qarabağ bölgəsində Ermənistan Müdafiə Nazirliyinin qanunsuz silahlı birləşmələrinə qarşı apardığı antiterror hərbi əməliyyatı ilə bağlı Fransanın təşəbbüsü ilə keçirilən BMT Təhlükəsizlik Şurasının iclası daha əvvəl “humanitar böhran”la bağlı müzakirələrdə olduğu kimi, fiasko ilə başa çatdı”.

“AzPolitika.info” xəbər verir ki, bunu ABŞ-da yaşayan siyasi təhlilçi Ramiz Yunus BMT Təhlükəsizlik Şurasında keçirilən dinləmələri şərh edərkən bildirib.

“Bu, BMT Təhlükəsizlik Şurasının təmsil etdiyi beynəlxalq ictimaiyyətin, nəhayət, mövcud reallıqları qəbul etdiyini, indi sadəcə olaraq, yerli əhalinin Azərbaycan qanunvericiliyinə reinteqrasiya prosesini diqqətlə izləyəcəyini göstərir”, - o əlavə edib.

R.Yunus vurğulayır ki, ilin sonuna qədər Azərbaycan və Ermənistan arasında sülh müqaviləsi imzalamaq üçün real imkan var: “Baxmayaraq ki, buna müdaxilə edəcək çoxlu mərkəzlər var. Ona görə də rəsmi Bakı rahatlaşmamalı, həm Ermənistanla Azərbaycan arasındakı şərti sərhədin bütün perimetri boyunca, həm də Qarabağın özündə tam silahlanmalı və sülh müqaviləsi imzalanana qədər və Qarabağdan son rus əsgəri gedənə qədər öz gündəliyini israrla təbliğ etməlidir. Leonardo da Vinçinin dediyi kimi: "Hər bir maneəni əzmlə dəf etmək olar".
 
Ardını oxu...
Yəqin ki, heç kimə sirr deyil ki, Böyük Pyotrun uğurlarının rahatlıq vermədiyi Rusiya Prezidenti Vladimir Putinin xəyalı “cəsəd” dövlətin - Sovet İttifaqının reanimasiyasıdır. Aydındır ki, qədim yunan filosofu Heraklitin “eyni çaya iki dəfə girmək olmaz” aforizminə məhəl qoymayaraq, 21-ci əsrin uğursuz “Bütün Rusiyanın İmperatoru” manyakal əzmkarlıqla sərsəm ideyanı həyata keçirməyə çalışır.

Hələ 2005-ci ildə Vladimir Putin SSRİ-nin dağılmasını “milyonlarla insanın faciəsi və geosiyasi fəlakət” adlandırmışdı ki, bu da təkcə onun nostalji hisslərini deyil, həm də qonşu ölkələr üçün Rusiya Federasiyası dövlət başçısının əsl niyyətləri barədə bir növ açıqlama olduğunu göstərirdi.

Üç il sonra, 2008-ci ildə Rusiya-Gürcüstan müharibəsi başladı, nəticədə Gürcüstan Abxaziya və Cənubi Osetiya kimi ərazi itkiləri verdi. Bunun ardınca 2014-cü ildə Krımın ilhaqı baş verdi və bu, beynəlxalq ictimaiyyət arasında o qədər də hiddət yaratmadı. Sivil dünya sadəlövhcəsinə Rusiyanın ambisiyalarının təmin olunduğuna inanaraq, süst, deklorativ bəyanatlarla məhdudlaşdı.

Cəzasız qalacağına əmin olan Putin SSRİ-nin bərpasına az qaldığına inanaraq, 2022-ci il fevralın 24-də Ukraynaya qarşı müharibəyə başladı. Təcavüzkar inanırdı ki, tez zamanda ukraynalı “nasistləri qoz qabığı kimi” əzəzcək, bundan sonra digər postsovet ölkələrinə “sovet xoşbəxtliyi”ni təqdim etmək mümkün olacaq.

Ancaq bildiyiniz kimi, Ukraynada hər şey Kremlin planı ilə getmədi: Moskva boğazına qədər “Ukrayna bataqlığında” ilişib qaldı və SSRİ ilə bağlı xəyallar unudulmalı oldu. Lakin, məlum olduğu kimi, uzun müddətə deyil. Rusiyada imperialist yırtıcı düşüncənin sağlam düşüncədən daha güclü olduğu ortaya çıxdı.

“Sovet mövzusu” özünü yenidən hiss etdirdi. Lakin bu dəfə Putinin arzusunu hakim “Vahid Rusiya” partiyasının üzvü, Dövlət Dumasının deputatı Yevgeni Fyodorov səsləndirib. Rusiya mətbuatı xəbər verir ki, o, Dövlət Dumasına qanun layihəsi hazırlayıb və həmin layihədə keçmiş SSRİ tərkibində Rusiya imperiyasının bərpasını təklif edib.

Deputat öz mövqeyini onunla əsaslandırıb ki, guya müstəqil dövlətlərin, keçmiş işğal olunmuş respublikaların ərazisində hər zaman müxtəlif münaqişələr baş verir. Buna görə də, Rusiya bu ölkələrin hər biri ilə vuruşmalı olsa belə, onları SSRİ-yə qaytarmaq "məntiqli" olardı.

Onun sözlərinə görə, indiki Ukrayna işğalı belə qayıdışın başlanğıcıdır. Hesab edir ki, keçmiş İttifaq respublikaları Rusiya Federasiyası ilə münaqişə vəziyyətində idi və gələcəkdə də münaqişədə olacaqlar.

"Bütün keçmiş respublikalar gec-tez Rusiya ilə toqquşacaq və ya döyüşəcək – bu, nəzəriyyə məsələsidir", - Fyodorov deyib.

O, həmçinin əmindir ki, Rusiya mahiyyətcə Sovet İttifaqıdır və o, sadəcə olaraq öz ərazilərini qaytarır.

Bu, nədir – növbəti bir təbliğati cəfəngiyyat? Və ya bəlkə bu, Kremlin artan iştahının bir növ elanıdır və Fyodorovun sözləri ciddi qəbul edilməlidir?

Teref.az -ın məlumatına görə, Azərbaycan Milli Məclisinin üzvü, politoloq Rasim Musabəyov AYNA-ya açıqlamasında söyləyib ki, bu cür təşəbbüslər və qərarlar əsasında, hətta Rusiyanın özündə belə, bəzi analitiklər, media və ümumiyyətlə, bəzi vicdanlı vətəndaşlar Dövlət Dumasını “Dövlət Durası” adlandırırlar: “Və bu cür təşəbbüslər, fikrimcə, Rusiya qanunvericilərinin onsuz da o qədər də yüksək olmayan hörmətini plintusdan aşağı səviyyəyə endirir. Bir vaxtlar rusiyalı parlamentarilər Belovejskaya sazişlərini pisləyiblər. Və nə? Onlar tarixi yenidən yazmaq üçün mütəxəssislər deyillər. Və hansısa bəyanatı qəbul edərək, nəyinsə dəyişəcəyini düşünürlər? Heç nə dəyişməyəcək”.

“Sadəcə olaraq, bu deputat öz qeyri-adekvatlığı ilə və Dövlət Dumasında bu təşəbbüsə baxılarsa və ya bununla bağlı hansısa qərar qəbul edilərsə, həmkarları da həm parlamenti, həm də siyasi sistemi gözdən salacaqlar. Biz isə onlara qeyri-ciddi insanlar kimi yanaşacağıq”, - deyə həmsöhbətimiz bildirib.

Deputat bəzi rusiyalı deputatların daha da axmaq bəyanatlar verməsindən təəssüfünü ifadə edib: “Məsələn, Dövlət Dumasının deputatı Mixail Delyagin Azərbaycanın neft və boru kəməri strukturuna nüvə zərbəsi endirməyi təklif edib. Yaxud Jirinovski və onun tərəfdarları da bu cür cəfəngiyyatları ara-sıra dilə gətirirdilər. Ona görə də hesab edirəm ki, deputat Fyodorovun sözlərinə rusiyalı parlamentarilərin özlərini nüfuzdan salan qeyri-ciddi bəyanat kimi yanaşmaq lazımdır”.

“Bundan əlavə, bu, Rusiya qanunvericilərinin hətta onlarla əlaqələr saxlayan ölkələrin parlamentləri ilə də əlaqə saxlamasını çətinləşdirir. Mən təbii ki, Azərbaycanı nəzərdə tuturam. Tam aydındır ki, bu cür təşəbbüslər və düşmən bəyanatlar Dövlət Dumasının divarları arasında dəstək taparsa, o zaman belə bir qanunverici orqanla münasibətləri saxlamaq son dərəcə çətin olacaq. Mən bunu Rusiya Federasiyası Federal Məclisi ilə Əməkdaşlıq üzrə Parlamentlərarası Komissiyanın üzvü olan bir deputat kimi deyirəm. Yenə deyirəm ki, belə deputatlarla işgüzar münasibət saxlamaq çox çətin olacaq”, - deyə Musabəyov fikrini yekunlaşdırıb.

Dünyapress TV

Xəbər lenti