Dünən saat 23:35-dən 23:45-dək Ermənistan silahlı qüvvələrinin bölmələri Gorus rayonunun Xoznavar, Xanazax, Ərəvus yaşayış məntəqələri istiqamətlərində yerləşən mövqelərindən Azərbaycan Ordusunun Laçın rayonunun Sadınlar, Hüsülü, Malıbəyli və Cağazur yaşayış məntəqələri istiqamətlərindəki mövqelərini müxtəlif çaplı atıcı silahlardan fasilələrlə atəşə tutub. Bu barədə Azərbaycan Müdafiə Nazirliyinin yaydığı məlumatda qeyd edilib. Bildirilib ki, qeyd olunan bütün istiqamətlərdə bölmələrimiz tərəfindən adekvat cavab tədbirləri görülüb.

Ermənilər bu gün saat 10:40 radələrində isə İstisu yaşayış məntəqəsi istiqamətində yerləşən mövqelərindən Azərbaycan Ordusunun Kəlbəcər rayonunun İstisu yaşayış məntəqəsi istiqamətində yerləşən mövqelərini atıcı silahlardan atəşə tutub.

“Bölmələrimiz tərəfindən qeyd olunan istiqamətdə adekvat cavab tədbirləri görülüb”, - deyə nazirlikdən bildirilib.

Xatırladaq ki, əvvəlki günlərdə də Ermənistan ordusu tərəfindən Naxçıvandakı, Tovuz istiqamətindəki mövqelərimiz atəşə tutulub. Son günlər Ermənistanın atəşkəsi mütəmadi pozması, təxribatlara əl atması şərti sərhəddə toqquşma gözləntisini artırır. Analitiklər hesab edirlər ki, İrəvan sülh sazişini imzalamaqdan boyun qaçırmaq üçün, zaman qazanmaq üçün addımlar atmaqdadır. Bu isə sonra hərbi toqquşmaların baş verməsini qaçılmaz edə bilər.

Ehtiyyatda olan polkovnik, hərbi ekspert Üzeyir Cəfərov AYNA-ya bildirib ki, hərbi əməliyyatların keçirilməsi sıradan bir məsələ deyil:

- Hərbi əməliyyat üçün hazırlıqlar, planlar hazırlanır və ona uyğun addımlar atılır. Bu əməliyyatlar barədə isə cəmiyyətə əvvəlcədən məlumat verilmir, verilməməlidir də. Azərbaycanın tələsik addım atmaq niyyəti yoxdur. Biz əsas işimizi görmüşük – Qarabağ işğaldan tam şəkildə azad edilib. Qazaxın 7, Naxçıvanın Kərki kəndi işğalda qalıb ki, onu da rəsmi Bakı normal, sivil, danışıqlarla həll edilməsinin tərəfdarı olduğunu bəyan edib. Azərbaycan Ermənistandan tələb edir ki, kəndlər qansız-qadasız şəkildə təhvil verilsin. Əslində Ermənistan ilkin mərhələdə Qazaxın 4 kəndinin qaytarılmasına razılıq verdiyini bəyan edib. İndi Bakı İrəvandan tələb edir ki, bəyanat əməldə icra olunsun, kəndlər qaytarılsın. Təxminən bir aydır ki, kəndlərin qaytarılması məsələsi müzakirədədir, amma hələ də təhvil verməyiblər.

Bilirsiniz, hər ötən gün Ermənistan üçün yeni imkanlar, fürsətlər yaranır. Zaman qazanmağa çalışan İrəvan buna nail olmaqdadır. Hansısa imkanlar yarananda Ermənistan həvəsə gəlir, kəndləri qaytarmaqdan, sülh sazişini imzalamaqdan boyun qaçırır. Aprelin 5-də Brüsseldə keçirilən görüşdə Ermənistana hansı sözü verdilərsə, bir neçə gündür şərti sərhəddə atışkəsi pozmaqla məşğuldurlar.

- Zaman qazanmaq üçün atəşkəsi pozmaları nə qədər məntiqli siyasətdir?

- Birincisi, Ermənistanda məntiq axtarmaq absurddur. İkincisi, Ermənistan sanki revanş istəyindədir. Söhbət erməni müxaliflərindən getmir, Ermənistan hakimiyyətindən gedir. Brüsseldə Qərblə müzakirələrdən, Avropanın bəzi dairələri ilə danışıqlardan sonra Ermənistan sanki bir qədər də cəsarətlənib. Hesab edirəm ki, şərti sərhəddə atəşkəsin pozulması, təxribatlar Brüsseldəki danışıqların nəticəsidir. Baxın, Paşinyan Tavuş bölgəsinə səfər etdi, kəndlilərlə danışdı və verdiyi bəyanatlardan hiss edilirdi ki, 4 kəndi qaytarmağa hazırdır. Amma proses uzanır, müsbət nəticə də yoxdur. Əksinə, şərti sərhəddə atəşkəs pozulur. Bütün bunlar onu deməyə əsas verir ki, İrəvan vaxt uzatmaq siyasətini həyata keçirir. Yəni sülh sazişi imzalanmaq məsələsi ortaya gələndə, kəndlərin qaytarılması məsələsi gündəmə gələndə göstərmək istəyir ki, “baxın, gərginlik var, toqquşma var, bu halda necə sülh sazişi imzalayaq”. Bəziləri iddia edir ki, Ermənistan ordusu daxilində Paşinyana tabe olmayan qüvvələr var, təxribatı da onlar törədirlər. Bu, qeyri-ciddi yanaşmadır. Ölkənin birinci şəxsinin əlində resurslar və imkanlar var ki, ona qarşı olan hərbçiləri sıradan çıxarsın, yerdəyişmələr etsin və s. Ona görə də düşünürəm ki, atəşkəsin pozulması, şərti sərhəddə təxribatlar Paşinyanla razılaşdırılmış addımlardır, birbaşa onun göstərişi ilə həyata keçirilir. Paşinyan bütün proseslərə nəzarət edir və lazımi addımlar atılmasına da göstəriş verir.

- Maraqlıdır ki, Ermənistan atəşkəsi sərhədin müxtəlif istiqamətlərində pozur. Bir gün Naxçıvan, başqa gün Tovuz, sonrakı gün Laçın...

- Məqsəd odur ki, dünyana Ermənistanın bütün şərti sərhəd boyu təhlükədə olduğunu nümayiş etdirsinlər. Atəşkəsi pozurlar, adekvat cavab alırlar və Azərbaycanı atəşi pozan tərəf kimi göstərirlər. Burada da bir qədər özlərini ifşa edirlər. Məsələn, Qazax istiqamətində “səs” yoxdur. Məntiqlə, Azərbaycan atəşkəsi o tərəfdən pozmalıdır axı. Çünki işğalda qalan kəndlər Qazağın kəndləridir. Rəsmi İrəvan görünür ki, toqquşma marağındadır. Ona görə də mütəmadi atəşkəs pozuntusu Ermənistan rəhbərliyinin göstərişi ilə həyata keçirir. Bəllidir ki, Paşinyan hakimiyyətinə də tapşırıq verilir, bu addımları atmağa həvəsləndirən kənar qüvvələr var. Xüsusilə, Qərbdəki bəzi dairələrdir ki, rəsmi İrəvanı həvəsləndirirlər. Guya ki, toqquşma olsa, müharibə olsa, həmin qüvvələr Ermənistanı dəstəkləyəcəklər, silah-sursatla təmin edəcəklər. Amma Ermənistan anlamalıdır ki, bu siyasət onların ziyanınadır. Ermənistana dəstək də verilsə, bu ölkənin ordusunun Azərbaycan Ordusu ilə qdöyüşmək gücü və qüdrəti yoxdur. Paşinyana tapşırıq verən qüvvələr əslində Ermənistanı uçuruma sürükləyirlər. Baş verənlər sülh sazişinin imzalanması prosesinə də mənfi təsir göstərir. İstər İrəvan, istərsə də havadarları bunu nəzərə almalıdırlar.

- Yeri gəlmişkən, rəsmi İrəvandan bildirilib ki, Azərbaycanın təklif etdiyi sülh paketinə yeni redaktədə cavab verilib. Bu redaktə artıq səkkizincidir. Ermənistan XİN başçısı isə bildirib ki, İrəvanla Bakı arasında bir çox məsələlər razılaşdırılıb, amma razılaşdırılmayan məqamlar var. Atəşkəs pozuntusu fonunda Ermənistanın sülh bəyanatı qəribə deyilmi?

- Ermənistan Azərbaycanla sülh sənədini imzalayacaq, başqa yolu yoxdur. İndi çırpınırlar, amma anlayırlar ki, saziş imzalanacaq. Çünki bu, Bakıdan çox İrəvana lazımdır. İndi yenidən düzəlişlər edib, sənədi göndəriblər. İrəvanın yeni düzəlişləri nədir, biz bundan hələlik məlumatsızıq. Yəqin ki, İrəvanın yeni redaktə ilə göndərdiyi təkliflərdə Bakının qəbul etmədiyi məsələlər yenidən öz əksini tapıb. Güman ki, yaxın günlərdə Ermənistanın düzəlişləri barədə məlumat alacağıq. Ondan sonra fikir bildirmək olar ki, Ermənistan sülhlə bağlı indi nə düşünür. Ola bilsin ki, zaman qazanmaq üçün yenidən axmaq iddialarını sənəddə əks etdiriblər.

Rusiya və Ukrayna qardaş xalqlar idilər, amma indiki reallıqda onlar düşmənə çevriliblər, bu, Moskvanın günahı ucbatından olub.
Qaynarinfo xəbər verir ki, bunu Yaponiyanın “Kyodo” nəşrinə müsahibəsində Ukraynanın keçmiş prezidenti Leonid Kuçma söyləyib.
Jurnalistin rusların və ukraynalıların qardaş xalqlar hesab edilməsinə dair sözlərinə cavab olaraq Kuçma “qardaşlar arasında düşmənçilik və hətta nifrət olduğunu” deyib və Qabillə Habilin hekayəsini xatırladıb.
“Ukraynanın artıq qardaşı yoxdur. Rusiya Qabildir”, deyə Kuçma bildirib.
Onun fikrincə, qardaş düşmən olarsa, xəyanətdən də pis olur. O, hadisələrin bu cür inkişafına görə məsuliyyəti Vladimir Putinin üzərinə qoyub.
Ukraynanın eks-prezidenti vurğulayıb ki, Kiyev Moskva ilə bərabərhüquqlu və dostluq münasibətlərinə can atır, bu gün bu, absurd kimi səslənir. Keçmiş dövlət başçısı hesab edir ki, Rusiya hamını düşmən və vassallara bölür.
Qeyd edək ki, bundan əvvəl Rusiya prezidenti Vladimir Putin Ukraynadakı münaqişəni bir xalqın qarşıdurması adlandırmışdı.
“Bir xalqın bir-biri ilə vuruşması çətin və acıdır. Əslində qarşıdurma bir millət daxilində baş verir”, deyə Rusiya prezidenti qeyd edib.

Türkiyə Prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğan başa düşməlidir ki, Ukrayna və Rusiya arasında danışıqların baş tutması üçün ölkəsi kifayət etməyəcək.

TEREF axar.az-a istinadən xəbər verir ki, bu sözləri Ukrayna Prezidenti Vladimir Zelenski RBK-ya müsahibəsində bildirib.

“Türkiyə əsirlərlə bağlı bizə kömək etdi. Bu bir faktdır. Onlar vasitəçi olmaq istəyirlər. Amma Prezident Ərdoğan bilməlidir ki, təkcə Türkiyə vasitəçi kimi bizim üçün kifayət deyil. Bizim üçün sülh sammiti formatı daha yaxşıdır. Mən düşünmürəm ki, Türkiyə təkbaşına Putinin siyasətini sıxışdıra bilsin”, – Zelenski bildirib.

Aprelin 3-də ABŞ Dövlət katibi Entoni Blinken Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevə zəng edib.

Entoni Blinken aprelin 5-də ABŞ, Avropa İttifaqı və Ermənistan arasında keçiriləcək üçtərəfli görüşün Azərbaycan tərəfdə narahatlıq doğurduğuna dair xəbərlər aldığını və bu xüsusda Prezident İlham Əliyevlə danışaraq məsələyə aydınlıq gətirilməsini vacib hesab etdiyini deyib.

Dövlət katibi sözügedən görüşün əsas mahiyyətini Ermənistanın iqtisadi inkişafı məsələlərinin təşkil edəcəyini diqqətə çatdırıb.

Prezident İlham Əliyev qeyd edib ki, onda olan məlumata görə üçtərəfli görüşə hazırlıq prosesində Ermənistana hərbi dəstək və birgə hərbi təlimlərin keçirilməsi, Azərbaycan ilə sərhədyanı ərazilərdə hərbi infrastrukturun yaradılması, Avropa İttifaqının Avropa sülh mexanizmi xətti ilə və ABŞ büdcəsi hesabına Ermənistanın silahlandırılması kimi məsələlər də müzakirə olunub. Dövlətimizin başçısı anti-Azərbaycan mahiyyəti daşıyan bu kimi addımların, o cümlədən Fransa tərəfindən də Ermənistanın silahlandırılması siyasətinin regionda silah yarışına rəvac verdiyini və təxribatlara gətirib çıxaracağını vurğulayıb.

Telefon danışığı zamanı Entoni Blinken 5 aprel görüşünün Azərbaycana qarşı olmadığını vurğulayıb.

Siyasi şərhçi Rauf Mirqədirov Kamran Mahmudovun təqdimatında yayımlanan “Çətin sual” verilişində bu barədə danışır.

Kapitulyasiyadan sonra dedim ki, vasitəçilərsiz danışıqlar çox pis nəticəyə gətirib çıxaracaq.

Axar.az xəbər verir ki, bu sözləri Ermənistanın sabiq prezidenti Serj Sərkisyan mediaya açıqlamasında deyib.

“Məncə, nəzərdə tutulan danışıqlar qrupu yaradıldı və onun yaradılması 9 noyabr sənədinə uyğun olaraq həyata keçirildi. Bundan sonra ölkəmizin mötəbər keçmiş rəsmilərindən biri demarkasiya və delimitasiya məsələsində ATƏT-in mövqeyini geniş şəkildə açıqladı. Sadəcə olaraq bu yolla getmək lazım idi, kapitulyasiyadan sonra vasitəçisiz danışıqların çox pis nəticəyə gətirib çıxaracağı göz qabağında idi. Vasitəçilər danışıqların normal gedişinə zəmanət verməyə çağırılır. Əgər bacarmasalar, onları qınamaq olar”, - Sərkisyan bildirib.

9 noyabr sənədinin vasitəçi ölkəsinin danışıqların normal gedişinə təminat verə bilmədiyi haqda jurnalistin sualına isə Sərkisyan bu cür cavab verib:

“Siz əminsinizmi ki, Azərbaycan və Rusiya (öhdəliklərini) yerinə yetirmədilər?”

Psixoloq: “Gənclər arasında kriminal avtoritet kimi böyümək istəyi çox artıb”
İnsan cəmiyyətində şiddət, zorakılıq, psixi və psixoloji anomaliyalar artdıqca, bunun səbəblərinin axtarışı da aktuallaşır. Ötən aylarda Bakıda yeniyetmənin öz ailə üzvlərini qətlə yetirməsi, ardıcıl intihar hadisələri, ailə zorakılığı faktları yenidən bu sual üzərində düşünməyə vadar edir.

Yapon alimləri deyirlər ki, müharibə gedən ölkələrdə müharibədən sonra belə, uzun müddət psixoloji problemlər olur. Postravmatik stress amilindən tutmuş, kütləvi psixoza qədər müxtəlif hallar da müharibənin fəsadları sayıla bilər.

Həqiqətən belədirmi? İnsan cəmiyyəti yeni mərhələyə qədəm qoyub, yoxsa bu sadadıqlarımız həmişə mövcud olan, fəqət son vaxtlar haqqında daha çox informasiya yayılan problemlərdir?

Psixoloq, hipnoterapevt Jalə Abbasova ilə bu suallara cavab axtarmağa çalışmışıq.

– Deməzdim ki, psixoloji problemlər indi yaranıb, yaxud indi daha çoxdur. O problemlər həmişə olub və var. Sadəcə, indi biz onu doğru adlandırmağa başlamışıq ki, bu psixoloji problemdir. Biz sovet uşaqları həm psixoloji, həm fiziki şiddətə məruz qalanda etiraz etmək ağlımıza da gəlmirdi. Heç bilmirdik ki, psixoloji problemimiz var, bizdə özünəqapanma yaranıb. Heç düşünmürdük ki, psixoloqa gedib bu problemlərdən müalicə almalıyıq.

-Heç ağlımız ada gəlməyib ki, şiddət göstərənin özünün psixologiyası qaydasında deyil, sağlam psixologiyası olan şiddətə gedər?

-Elədir, nə etiraz etmişik, nə də üstünə getmişik. Amma bu gün seanslarda açıq-aydın belə etirafların şahidi oluram. Analar deyirlər ki, bəzən özümdən asılı olmadan uşağıma əl qaldırmaq istəyirəm, amma dərhal da özümü ələ alıram. Biz onu seansla geriyə – uşaqlığına aparıb görürük ki, eyni şiddəti öz anasından görüb və beyninə ana rol-modeli bu cür cızılıb.

– Anası da öz anasından onu görüb…

-Bəli, təəssüf ki, çox dərinə işləyib. Necə olur ki, bütöv toplum fiziki şiddətlə böyüyüb? Əslində psixoloji şiddət toplumun məruz qaldığı siyasi, geopolitik mühitdən də asılıdır. Əsrlər öncə işğallara, istismara məruz qalmışıq. Qadının cəmiyyətdə rolu assimilyasiya olunub. Qadın cəmiyyətimizdə həm ana, həm xanım kimi var idi, formal yox, nüfuz, şəxsiyyət idi. Assimilyasiya prosesindən sonra qadının mövqeyi cəmiyyətdə yerlə yeksan oldu. Qadının öz sözünü demək üçün Klara Setkin olmasına ehtiyac yox idi. Azərbaycan qadını Sara Xatun idi, sözünü deyən, özünü ifadə edən. Nə oldu ki, Cəfər Cabbarlı “Sevil”i, “Almaz”ı yazmalı oldu? Əlbəttə, işğalın, ağır kolxoz, zavod işinə göndərilib istismar olunmağın böyük rolu oldu. Bir seansda qadının onurğasındakı ağrıların onun nəsil-kökünün sürgün olunan zaman çəkdikləri əziyyətlə bağlı olduğunu görəndə özüm də şok yaşadım. Qadının genetik yaddaşı o ağrıları onun onurğasında göstərmişdi. Bu baxımdan bizim gördüklərimiz aysberqin görünən tərəfləridir, problemin kökü bu günün məsələsi deyil. Dərinliyinə varmağa bəzən tənbəllik edirik.

-Bəzən də etiraf edə bilmirik…

– Azərbaycan reallığını elit təbəqənin olmadığı sosial şəbəkələrdə tapmaq olur. Hər şey orda çılpaqlığı ilə paylaşılır. Biz də görüb deyirik problem yaranıb. Problem zatən var idi, indi sosial şəbəkələrdə ortaya çıxır. Kriminal hadisələr var idisə, demək, psixoloji problem də var idi, indi də var.

-Kriminal hadisələr psixoloji problemdən doğur, yoxsa psixoloji problemlər kriminal hadisələrdən yaranır?

-Kriminal hadisələrin təbliğatı problemləri çoxaldır. Bu gün gənclər arasında kriminal avtoritet kimi böyümək istəyi çox artıb. 12-17 yaş arasında yeniyetmələrin ən böyük problemi budur. Dünənə qədər deyirdiksə televiziyaların təbliğatı düzgün deyil, bu gün o da var, amma televiziyaya baxanlar azdır, hamı internetin əsirinə çevrilib və bunun qarşısını almaq olmur. Problemi kökündən həll etmək lazımdır. Türk psixoloqun bir kitabını oxudum, yazır ki, supermen türk olsaydı, paltarını anası geyindirərdi. Bu, bizə də aiddir. Uşaqların sevgisini qazanmaq, sevməyi öyrətmk lazımdır onlara, həm ailədə, həm məktəbdə. Azərbaycan müəllimi yalnız proqram üzrə hərəkət edir. Xüsusən azərbaycanlı uşağa sadəcə isti qucaq lazımdır. Nə qədər telefon, kompüter istəsə də o qucaqla kifayətlənər. Biz neyniyirik? Evə də iş aparırıq, uşağa “mane olma, iş görürəm” deyirik. Öz sərhədlərimizi qoya bilmədiyimizə, istismara məruz qaldığımıza görə, övladlarımıza sərf etməli olduğumuz vaxt onlardan oğurlanır.

– Uşağın vaxtını işə satırıq.

-O zamanı da uşaq istəmədiyimiz istiqamətə gedir. Sonra da deyirik ki, uşağı tik-tokdan ayıra bilmirik. Sən özün yönləndirmisən ora, daha ayıra bilməzsən.

-Bir məsələ də var ki, uşağı bizdən çox zəmanə tərbiyə edir, onu cəmiyyətdən təcrid edə bilmərik axı…

-Amma uşağa seçim verə bilərik. Bir pasiyent danışırdı ki, biz uşaq idik, bir dəfə anam bizi məktəbdən götürüb, bara apardı. Deyir, təəccübləndik ki, anam neyləmək istəyir. Ana deyib ki, mən özüm sizi bura gətirdim ki, buranın necə bir yer olduğu marağınızı çəkməsin, mən göstərmiş olum, bilin və bura can atmayın. Bura gələcəyiniz təqdirdə seçiminizin nə olduğunu indidən bilin. Doğru şəxsiyyət olmaq istəyirsinizsə, mənim dediyim yolla gedin. Amma bu o demək deyil ki, bayaq haqqında danışdığım kitabda olduğu kimi, ana övladını idarə etməlidir. Biz uşaqlarımıza həddən artıq qəyyumluq etmək istəyirik.

-Edirik, daha düzgündür, məncə. Körpəliyindən son günümüzə qədər himayədarlıq edirik və bir gün biz olmayanda ona çətin olur, özünə himayədar axtarır, öz həyatını öz əlinə almalı olduğunu düşünmür.

-Razıyam, bu problemdir, amma bir çox insanlar bunu norma kimi qəbul edirlər, deyirlər belə olmalıdır. İstənilən situasiyadan uşaq özü yol tapıb çıxmalıdır. İcazə verməliyik düşünsün, tapsın, problemini özü həll etsin. Xarici ölkələrdə valideynlər uşaqlarına təkbaşına qonşu ölkələrə səyahətə çıxmağa icazə verirlər, bizdə mümkündür belə bir şey? Əsla. Azərbaycanda uşaq düşərgələri yaranır, sevindiricidir, uşaq ən azı 1 gün ailədən kənarda sərbəst yaşamağın dadını almalıdır. Bilməlidir ki, ailədə olduğu kimi heç yerdə əzizlənməyəcək, həyatla baş-başa qalmalıdır. Bəzən mənə deyirlər ki, qızını çox sərbəst buraxırsan, idarə edə bilməyəcəksən. Deyirəm, mən onu idarə etmək istəmirəm. Uşaqlarınızı idarə etdikcə özünüzdən verəcəksiniz. Özünüzü unudub yalnız onunla məşğul olmağınız həm özünüzə, həm də uşağa ziyandır. Qurban ana qurban cəmiyyəti yetişdirir. Qurban cəmiyyəti inkişaf edə bilmir.

-Burda xeyir görən tərəf yoxdur.

-Yoxdur. Bir məqam da var, qonşu nə deyər? Mən elə bilirdim bu bizim mentalitetlə bağlıdır. Akademiyada oxuyanda bu barədə ayrıca blok dərsimiz oldu. Sovet psixologiyası deyilən bir bölüm var. Sən demə, bu mövzu 1970-ci illərdə araşdırılıb və o nəticəyə gəlinib ki, “qonşu Vanya mənim barədə də düşünər?” psixoloji məqamının kökündə repressiyalar durur. Məndə bu fincanın olmağını qonşu görər, gedib hökumətə deyər və dövlət bunun məndə haradan olduğunu soruşub, məni həbs edər, güllələyər, sürgünə göndərər. Bunun psixologiyaya təsirinə baxın, nəsillər dəyib, amma o xof hələ qalır.

–Həyatımızı başqalarının fikrinə görə qurmağımızın əsasında bu durur? Onun da təsiri ola bilər, amma tam o deyil, bizdə bu həm də mentalitelə bağlıdır, genetik yaddaşla bağlıdır.

-Mentalitet dediyimiz əslində budur. Uşağa deyirsən əlini fincana vurma, istidir. Bu komanda bəzən bütün ömür boyu gedir.

–Yəni psixologiyanın zədəsi davam edir. Hələ sovet dönəmində aldığımız zədələr bizimlədirsə, görün dünən yaşadığımız müharibənin vurduğu zədə hara qədər gedəcək.

-İşğal günlərini qeyd etməyimizin özü sağalmaz zədəmizdir. İlk növbədə özümüzə güvənimizi geri qaytarmalıyıq. Mənim əsas işim analarladır. Sağlam ana sağlam cəmiyyətdir. Fiziki, psixoloji şiddət görən ana sağlam psixologiyalı uşaq yetişdirə bilməz. Şiddət görən uşağın 2 seçimi olur – ya özü şiddət göstərən olacaq, ya da gözüqıpıq, qorxaq, əzilmiş olacaq. Heç biri sağlam yol deyil. Travma əslində baş verən hadisə deyil, bizim o hadisəyə münasibətimizdir. Məktəb psixoloqlarına geniş imkanlar verilməlidir. Psixoloq ixtisası olan ali məktəblərdə proqram yenilənməlidir. Psixoloq kitabda oxuduğu şablonu hər kəsə tətbiq etməməlidir.

-Jalə xanım, müharibənin zədələri təzədir, amma qələbə də terapiya oldu bizə, özgüvənimiz qayıtdı.

-Qələbəmizin kökündə də ordunun psixoloji hazırlığı dayanırdı, bu, çox vacib məsələdir. Cəmiyyət dəyişəcək, kifayət qədər ağrıyandan sonra. İnsan yalnız çətinlikdən keçərək böyüyür. Bu, yapon xalqının fəlsəfəsidir. Biz ibtidai insandan müasir insana qədər gəlmişik. Cəmiyyət özü özünü dəyişə bilər, hər kəs özündən başlamalıdır.

Ramilə Qurbanlı
pressklub

Veteran futbolçu İsgəndər Cavadov “Səbail” – “Turan Tovuz” matçından sonra jurnalistlərin suallarını cavablandırıb.

Həmin müsahibəni diqqətinizə çatdırırıq:

– Orada futbol adamları mən, Kazbek Tuayev, Vaqif Sadıqov, rəhmətlik Ələkbər Məmmədov idi. Biz həmişə çalışırdıq ki, uşaq futbolu inkişaf etsin. Amma bizdə o səlahiyyət yox idi. Gücümüz çatmırdı.

– Problemləri görürdüz də, onları qabartmaq olardı…

– AFFA-da 4 nəfər rəhbər var idi. Onlardan soruşa bilərdiz ki, futbol niyə inkişaf etmir… Ancaq düşürdüz İsgəndər Cavadovun üstünə.

– Siz İsgəndər Cavadovsuz da…

– Biz inqilabçıyıq? Həmişə mübahisə etmişik. Ramiz Mirzəyevin vaxtında mən dedim ki, yerli məşqçi olmalıdır. Bunun üstündə dava oldu. 20 ildir deyirəm yerli mütəxəssis gəlməlidir, hələ o səviyyəyə çatmamışıq ki, bizdə əcnəbi məşqçi olsun.

– Millidə yerli baş məşqçi Qurban Qurbanov oldu. Onu dəstəklədiz?

– Qurban Qurbanovu biz istefaya göndərməmişik, özü getdi.

– Qurban Qurbanovun 6 illik müqaviləsi var idi. 9 ay sonra niyə getdi?

– Özü getdi. Bilmirəm.

– Daim deyirlər ki, siz, Vaqif Sadıqov və Kazbek Tuayevin istənilən dəstəyi göstərmədi. Niyə belədir?

– Nəyə görə siz rəhbərlərdən yazmırdız?

– Zaman-zaman bütün rəhbərlərdən yazılıb…

– Heç birindən yazılmayıb. Elə deyirlə ki, İsgəndər Cavadov orada oturub, danışmayıb. Mən 20 il AFFA-da danışmışam, vuruşmuşam. Mənim gücüm çatmırdı. İnqilabçı deyiləm. Orada olanda mənə deyirdilər ki, otur yerində, sənə lazımdır…

– Kim deyirdi?

– İcraiyyə Komitəsinin üzvləri. Biz həmişə çalışmışıq ki, düz yolla gedək. Mənim rəhbəri olduğum Şimal Regional Federasiyasına pul vermirdilər ki, iş görüm. Özüm icra başçısına deyib tədbirlər keçirirdim. Keçirdim, sonra mənə bütün yolları bağladılar.

– AFFA-ya yeni gələcək rəhbərlikdən gözləntiləriniz nədir?

– Rövnəq Abdullayev yaxşı rəhbər olub. Amma bəzi şeylər var ki, onları danışa bilmirəm. Orada baş verənləri çölə çıxara bilmirdik. Hamı da düşüb üstümüzə ki, İsgəndər Cavadov, Kazbek Tuayev, Vaqif Sadıqov danışmırdı…

– Vaxtında niyə etiraz etmirdiniz?

– Bizi müdafiə eləmirsiz. Bir şey olan kimi deyirlər ki, savadsızdırlar. Savadsız olsaydım, mən “Dinamo”da(Moskva) oynamazdım. Savadsız futbolçu ola bilməz. Futbol üçün baş lazımdır. Orada oturanda da, həmişə rəhbərlərə sözümü demişəm. Orada olan 13 nəfərdən biz 5 nəfər həmişə etiraz etmişik. Sadəcə gücümüz çatmırdı. Səsvermə olurdu, uduzurduq. Hər şey bizlik deyildi.

– Milli komandaya əcnəbi baş məşqçilər gələndə etirazınızı bildirirdiz?

– Bəli, demişəm. Çünki, onlar futbolçu deyillər. Komandada 15 əcnəbi nəyə lazımdır. Yerli futbolçular nə vaxt inkişaf edəcək. Bunlar bizim oyunçulara heç nə öyrətmir. Bircə “Qarabağ”dır ki, Azərbaycan futbolunun reytinqini qaldırır. “Qarabağ”a alternativ klub tapa bilmirlər? Düzəltsinlər də.

– Yenə milliyə əcnəbi baş məşqçi gətirmək istəyirlər…

– Özləri bilər. Mən dedim ki, əcnəbi məşqçi bizə heç nə verməyəcək. Biz o səviyyəyə çatmamışıq ki, xarici işləsin.

– Sizin konkret namizədiniz var?

– Bu gün Qurban Qurbanovdur. Amma Qurban razılıq versə, biz də onu dəstəkləyərik. Onun da məsuliyyəti lap çoxalacaq. “Qarabağ”a rəhbərlik edir. Daha sonra milliyə gəlsə, problemlər yarana bilər. İstənilən halda, qərarını versə, dəstək olacağıq. Layiqli məşqçidir, işləyə bilər. (Sportal.az)