O'Braynın Bakıya hansı planla gəldiyi artıq sirr deyil: Vaşinqton Mərkəzi Asiyadan Avropaya uzanan Orta dəhlizdən Çini və Rusiyanı kənarlaşdırmaq niyyətindədir;
Bunu artıq açıq şəkildə dilə gətirirlər. Obrayn da bildirir ki, “Mərkəzi Asiya ölkələrindən dünya bazarlarına ixrac Azərbaycan, Ermənistan və Türkiyədən keçəcək və buna görə Azərbaycanla Ermənistan arasında sülh sazişinə ehtiyacımız var”.
ABŞ-ın planı bəllidir. Bu haqda bir neçə dəfə yazmışıq da. Obrayn da Bakıya son müzakirələri aparmaq üçün gəlir və iyulun 15-də Vaşinqtonda keçiriləcək NATO sammitində Azərbaycan və Ermənistanın da dəvət ediləcəyi, birbaşa təmaslarda razılaşmaların əldə edilməsinə çalışacaqları istisna edilməməlidir.
Burada əsas həlledici məqam kommunikasiyanın hansı məntiqlə açılması olacaq. Ermənistan Naxçıvana “maneəsiz keçid” verməkdən imtina edir. Mərəzi Asiya-Avropa marşrutuna Ermənistanı qoşmaq istəyən ABŞ da “yol məntiqi”nin tərəfdarıdır. Lakin Bakının Naxçıvana çıxışda “Azərbaycandan Azərbaycana prinsipi” ilə bağlı istəyi qəbul edilməyəcəyi təqdirdə, bunun reallaşması çətin görünür. Mümkündür ki, Obraynın İrəvan və Bakı səfərlərində Naxçıvıvana çıxışın bu prinsiplər əsasında açılması da müzakirə olunur, yaxud Azərbaycandan Naxçıvana gedən yolun beynəlxalq nəzarət altında olması kimi variantlar da ola bilər. Bütün hallarda Azərbaycan Naxçıvana “maneəsiz keçid” əldə etməlidir, əks təqdirdə, Bakının razı olmayacağı aydın görünür. Bu məsələdə Ankara da Bakı ilə eyni gündəlikdən çıxış edir.
Asif Nerimanli
TEREF

Qriqoryanın “Rusiya Qarabağı Azərbaycana qaytardı” açıqlamasının İrəvanın məğlubiyyətə görə günahı Moskvanın üzərinə qoymaq və xarici siyasətdə oriyentasiya dəyişikliyini əsaslandırmaq xəttinin davamı olduğu bəllidir. Rəsmi Bakı İrəvan-Moskva xəttindəki “ritorik müharibədə” motiv kimi Qarabağın istifadə edilməsini cavabsız qoymamalı idi, yüksək səviyyədə cavab verildi də.
Bununla yanaşı, Rusiyaya da müəyyən mesajların çatdırılması zərurəti yaranır. Çünki Rusiya XİN-in sözçüsü Mariya Zaxarovanın Qriqoryana verdiyi cavab Azərbaycan ictimaiyyətində haqlı narazılığa səbəb oldu. Zaxarova Qriqoryanı “öz əraziləri uğrunda həyatlarını qurban verən erməniləri təhqir etməkdə” ittiham edib və bununla Qarabağın işğalçı ermənilərə “məxsusluğu” iddiasını da irəli sürüb. Moskvanın belə sətiraltı iddiaları yeni deyil, hərçənd, Rusiyadan rəsmi səviyyədə səslənən bu iddialar ikitərəfli münasibətlərdə gərginliyi tətikləyir. Bu situasiya Bakının rəsmi şəkildə Moskvaya cavab verməsi zərurətini yaratsa da, bunun diplomatik kanallarla çatdırılması daha məqbul olardı. Çünki rəsmi cavab İrəvan və Moskva arasındakı hesablaşmanın “ritorik xəttinə” Bakının da qoşulması ilə nəticələnəcək. Ki, bunun Azərbaycana faydası yoxdur. Əvəzində bu cür açıqlamaların qəbuledilməz olduğunu Moskvaya diplomatik kanallarla çatdırmaq olar.
Asif Nerimanli
TEREF

Ötən il 8631 tələbə təhsil haqqının ödəmədiyinə, dərs buraxmağa görə və ya öz xahişi ilə təhsil aldığı universitetdən xaric edilib.

Qeyd edək ki, Elm və Təhsil Nazirliyinin tabeliyində təhsilin əhatə dairəsini genişləndirmək, əlçatanlığını təmin etmək və təhsil almaqda bərabər imkanlar yaratmaq məqsədilə Təhsil Tələbə Krediti Fondu yaradılıb. Təhsil Tələbə Krediti Fondunun məlumatına görə, indiyədək 45 min 134 tələbə kredit almaq üçün müraciət edib. Onlardan 34 min 783 nəfərə TTK verilib. Kredit alan tələbələrin 20 min 646-sı qadın, 14 min 137-si kişidir.

Qeyd edək ki, yaz semestri ərzində 7449 tələbə kredit almaq üçün müraciət edib. Onlardan 504 nəfərin müraciəti natamam olub, 365 nəfərin müraciəti emal mərhələsindədir. Habelə 390 nəfərin müraciətinə imtina cavabı verilib, 335 nəfərin müraciəti isə banka yönləndirilib. Yaz semestri üzrə 5855 tələbəyə təhsil krediti verilib. Onların arasından 1786 nəfərin müraciəti sosial, 4069 nəfərin müraciəti isə standart təhsil tələbə krediti olaraq rəsmiləşdirilib.

8631 tələbə müxtəlif səbəbdən, o cümlədən təhsil haqqını ödəmədiyinə görə, universitetdən xaric edilirsə,Təhsil Tələbə Krediti Fondunun imkanlarından, dövlətin yaratdığı şəraitdən niyə istifadə edilmir?

Təhsil üzrə ekspert Elşən Qafarov "Cebhe.info"-ya bildirdi ki, əslində bunun iki əsas səbəbi var:


“Birincisi, 8 mindən artıq tələbənin təhsilini yarımçıq qoymasının bir hissəsi fərdi məsələlərlə bağlı olsa da, tam böyük əksəriyyəti təhsil haqqını ödəyəməməsi ilə bağlıdır. Təhsil Tələbə Krediti Fondu standart və sosial olmaqla iki istiqamətlər üzrə verilir. Burada qoyulan əsas şərtlərdən biri də tələbənin kreditinin olmamasıdır. Ancaq ali məktəblər daha çox maraqlıdır ki, onların kreditləri olsun.

Çünki ali məktəb bundan əlavə pul qazanır. Bir çox hallarda ali məktəblər imtahanları sərtləşdirir və nəticədə tələblər kreditdə qalmaq məcburiyyətində qalırlar ki, əlavə ödənişlər etsinlər. Burada ümumi sistem elədir ki, tələbələr Təhsil Tələbə Krediti Fondundan yararlana bilmək üçün daha yaxşı oxumalıdırlar. İkincisi ali məktəblərdə mühit belə qurulmalıdır ki, tələbəni kreditə salmaqla cüzi bir gəlir əldə edilir.

Ancaq reallıq odur ki, onun ödənişini birdəfəlik, yarımilliklər üzrə Təhsil Tələbə Krediti Fondu ödəyir. Qısa bir müddətdə kiçik bir qazancı əsas gətirərək tələbələr üçün əlavə maneələr yaratmamalıdırlar. Bu gün bütün ali təhsil müəssisələrində Təhsil Tələbə Krediti Fondu ilə bağlı məlumatlıdırlar, ancaq yenə də maarifləndirmə işini genişləndirmək lazımdır”.

O bildirib ki, Təhsil Tələbə Krediti Fondu son illərdə təhsil sahəsində ən uğurlu layihələrdən biridir:

“Cənab Prezidentin sərəncamı ilə 100 milyondan çox vəsait köçürülüb. Mənim tanıdığım onlarla yoxsul ailənin övladları var ki, heç təhsil almaq xəyallarına belə gəlmirdi. Onların təhsil haqqını Təhsil Tələbə Krediti Fondu ödəyir və o insanların arzusu gerçəkləşir. Bu sahədə maarifləndirmə aparmaq lazımdır. Yalnız ali təhsil müəssisələrində deyil, hər bir ziyalı ətrafında olan insanlara Təhsil Tələbə Krediti Fondu barədə məlumat verməlidir.

Təhsil Tələbə Krediti Fondu öz təkliflərini Nazirlər Kabinetinə göndərib. Beləliklə, yaxın zalmanlarda nəinki ödənişli təhsil alan, hətta ödənişsiz təhsil alanların da ev kirayə ödənişinin, nəqliyyat xərclərinin Təhsil Tələbə Krediti Fondu tərəfindən qarşlanması da müzakirə mövzusudur. Düşünürəm ki, bu, Azərbaycan təhsil sahəsində ən uğurlu layihələrdən biridir. Bu layihənin təbliğatında, insanların onu tanımasında, maariflənmədə KİV-lərin də üzərinə böyük məsuliyyət düşür".

Ekspertin sözlərinə görə, ali məktəblərdən fərdi qaydada, sağlamlıqla bağlı da xaric edilənlər var ki, onlar böyük əsksəriyyət təşkil etmirlər:

"Əgər Nazirlər Kabineti yaxın zamanda qərar qəbul edərsə, yəqin ki, növbəti tədris ili üçün təsdiq edəcək. O zaman tələbələrin nəqliyyat və kirayə ödənişlərinin Fond tərəfindən ödənilməsi bu rəqəmi minimuma endirəcək. Burada bəzi məsələlər də var ki, qanunvericilikdə boşluqlarla bağlıdır. Məsələn, tələbə qızılca xəstəliyinə yoluxubsa, 21 gün dərsə getməməlidir, getsə digərlərini də yoluxduracaq. Ancaq universitet bunu nəzərə almır. Xüsusilə də bu il qızılcanın geniş yayıldığı bir dövrdə rəqəmlər ona görə artdı.

Hər il xaric olunanların sayı 3 minin üzərində olurdu. Ancaq indi 8 minə çatması qızılcaya yoluxub karantinə düşən gənclərin məsələsinin universitetlərdə nəzərə alınmaması oldu. Nəticə etibarilə bu rəqəm 3 dəfə artdı və uduzan yenə biz olduq ki, 8 mindən artıq gəncimiz təhsilini yarımçıq qoymaq məcburiyyətində qaldı.

Ümumilikdə ölkədə tələbə yerlərinin sayı artır. Tələbələr özlərindən asılı olmayan səbəbdən niyə təhsildən kənarda qalsınlar? Dərs saatlarının buraxılmasına görə əsas problem qızılcanın tüğyan etdiyi məqamlarda olub. Ali məktəblər onu nəzərə almadılar. Ona görə də rəqəm böyüdü".

Nigar Abdullayeva
"Cebhe.info"

Məlum olduğu kimi, ABŞ-nin keçmiş prezidenti və Respublikaçılar partiyasının hazırkı prezidentliyə namizədi Donald Tramp dəfələrlə iddia edib ki, yenidən Ağ Evə gələcəyi təqdirdə Ukraynada davam edən müharibəni 24 saat ərzində dayandıra biləcək. Həm münaqişə tərəfləri, həm də mütəxəssislər Trampın bu iddiasına skeptik yanaşsalar da, sabiq prezident öz fikrində qalır.

“AzPolitika” xarici KİV-ə istinadla xəbər verir ki, Trampın iki müşaviri - Keyt Kelloq və Fred Fleyts ona Rusiyanın Ukraynaya qarşı müharibəsinə son qoymaqla bağlı plan təqdim ediblər. “Reuters”-in məlumatında deyilir ki, Tramp həmin planı müsbət qarşılayıb.


Xəbərdə bildirilir ki, planı hazırlayan K.Kelloq Trampın 2017-2021-ci illərdəki prezidentliyi dövründə Milli Təhlükəsizlik Şurasının aparat rəhbəri vəzifəsində çalışıb.

Plana gəlincə, orada qeyd edilir ki, Tramp ABŞ prezidenti seçilərsə, dərhal Ukraynaya Rusiya ilə danışıqlara razılıq verməsini təklif edəcək. Rəsmi Kiyev danışıqlardan imtina edəcəyi təqdirdə isə Ukraynaya silah yardımını dayandıracağını bəyan edəcək.

Eyni zamanda Rusiyaya qarşı da eyni tələb irəli sürüləcək. Ona da təklif olunacaq ki, dərhal Ukrayna ilə danışıqlara başlasın. Kremlə xəbərdarlıq ediləcək ki, bundan imtina edəcəyi təqdirdə Ukrayna indikindən daha böyük həcmdə və daha ciddi şəkildə hərbi dəstək alacaq.

O da bildirilir ki, sülh danışıqları zamanı mövcud təmas xətti əsasında atəşkəselan olunacaq.


Kelloq bildirib ki, Tramp seçkidə qalib gələrsə, Rusiya və Ukraynanı danışıqlar masasına tez bir zamanda gətirmək son dərəcə vacib olacaq: “Biz ukraynalılara deyirik ki, siz masaya gəlməlisiniz. Əgər masaya gəlməsəniz, ABŞ-dən dəstək bitəcək. Putinə isə deyilir ki, danışıqlar masasına oturmalıdır: “Əgər siz masaya oturmasanız, biz ukraynalılara sizi döyüş meydanında öldürmək üçün lazım olan hər şeyi verəcəyik".

Planı hazırlayanlar hesab edirlər ki, Moskva Ukraynanın NATO üzvlüyünün uzun müddət təxirə salınması əsnasında danışıqlar masasına əyləşə bilər. Fleyts bildirib ki, Ukraynanın onların planına uyğun olaraq Rusiyaya rəsmən ərazi verməsinə ehtiyac yoxdur. Yəni, işğal olunan ərazilərin Rusiyanın nəzarətində qalması Kiyev tərəfindən rəsmiləşdirilməyəcək. Bununla yanaşı, onun fikrincə, Ukrayna çətin ki, yaxın gələcəkdə bütün ərazisinə nəzarəti bərpa edə bilsin.

Kelloq və Fleytsin fikrincə, Ukraynada davamlı sülhə nail olmaq üçün Ukrayna üçün əlavə təhlükəsizlik təminatlarına ehtiyac var. Fleyts əlavə edib ki, "Ukraynanı dişinə qədər silahlandırmaq" çox güman ki, bunun əsas elementi olacaq.

Artıq Putinin mətbuat katibi Dmitri Peskov Trampın planına Kremlin münasibətini açıqlayıb. O, “Reuters” agentliyinə bildirib ki, Trampın müşavirləri tərəfindən təklif olunan Ukrayna planında “yerdəki vəziyyət” nəzərə alınmalıdır: "Hər hansı bir planın dəyəri təfərrüatlarda və döyüş meydanındakı vəziyyəti nəzərə alıb-almamasındadır”.

Göründüyü kimi, Kremlin açıqlanan bu plana münasibəti birmənalı deyil. Ümumiyyətlə, Putinin bir müddət əvvəl ortaya atdığı “sülh təklifi” Trampın sülh planının reallaşdırılması ehtimalını böyük sual altına alır. Çünki Putin həmin “təklifində” Ukrayna ordusunun bir hissəsi işğal edilmiş Zaporojye, Xerson, Luqansk və Donetsk vilayətlərinin bütün ərazilərindən çıxarılmasını istəyib. Yəni, Ukrayna bu vilayətlərin öz nəzarətində olan böyük ərazilərini və milyonluq əhalisi olan mərkəzi şəhərlərini tərk edib, Rusiyaya verməlidir. Üstəgəl, NATO-ya getməyəcəyi barədə rəsmi təminat verməlidir. Eləcə də Rusiyanın üzərindən bütün beynəlxalq sanksiyalar götürülməlidir. Belə bir qeyri-adekvat, qeyri-real və açıq işğalçılıq ultimatumu xarakterli “sülh təklifi”nin fonunda Trampın sülh planının qəbulu şansı olduqca qaranlıq görünür…

Qeyd edək ki, Putinin həmin təklifinə Ruisyadakı şovinizmin müasir ideoloqlarından və Kremlin “filosof”larından biri sayılan Aleksandr Duqinin reaksiyası da onun qeyri-real olduğunu təsdiqləyir. Duqin deyib ki, bu təklif “çox əla təklifdir, çünki qəbul olunmayacaq”…

C.Məmmədov

“AzPolitika.info”

Dövlət Statistika Komitəsinin (DSK) məlumatına görə, 2024-cü ilin yanvar-aprel aylarında ölkədə orta aylıq əmək haqqı ötən ilin müvafiq dövrü ilə müqayisədə 10,2 faiz artıb. Daha dəqiq desək, bu gün işçilərin orta nominal əmək haqqı 1007,5 manatdır.

Adətən olduğu kimi, neft-qaz sektorunda maaşlar daha yüksəkdir. DSK-nın məlumatına görə, bu sahədə çalışan işçilərin əmək haqları 4031,5 manata çatıb. İqtisadiyyatın qeyri-neft sektorunda çalışanlar onlardan bir neçə dəfə az - 950,5 manat alırlar. Bundan başqa, qeyd edilir ki, dövlət müəssisələrində çalışan işçilərin orta aylıq əmək haqqı 943,2 manat, özəl müəssisələrdə isə 1077,2 manat təşkil edib.

Bir qayda olaraq, orta aylıq əmək haqqı ilə bağlı hesabatlar qeyd olunan məbləğdən qat-qat az alan vətəndaşlar tərəfindən çoxsaylı suallar və etirazlar doğurur. AYNA-nın həmsöhbət olduğu vətəndaşların dediklərinə görə, işçilərin əksəriyyətinin maaşı 500-600 manat səviyyəsindədir. Azərbaycanda elektron iş axtarışı saytları belə nəticələrə gətirib çıxarır. Bir çox işəgötürən DSK-nın elan etdiyi nominal orta məbləğin demək olar ki, yarısı qədər əmək haqqı təklif edir. Vakansiyaların əksəriyyəti xidmət sektorunu əhatə edir - gözəllik salonları, iaşə, pərakəndə satış, mehmanxana və məişət yardımı -təmizlikçilər, qabyuyanlar, aşpazlar, ofisiantlar, dayələr, qulluqçular və s. tələb olunur. İstehsal müəssisələrində iş təklifləri tapmaq çətindir - yerli elektron iş axtarışı resursları praktiki olaraq belə vakansiyaları dərc etmir.

Belə resursların monitorinqi göstərir ki, paytaxtdakı əksər işəgötürənlər müraciət edənlərə aylıq 600 manatdan çox olmayan əmək haqqı ödəməyə hazırdırlar və orta hesabla əmək haqqı 400-550 manatdan çox deyil. Vətəndaşlara gündəlik 20 manat ödənişlə 10 saat işləmək təklif olunur. Eyni zamanda, bir çox hallarda qanunla müəyyən edilmiş 40 saatlıq iş həftəsi və əmək münasibətlərinin rəsmiləşdirilməsi tələbinə əməl olunmur.

Bütün bunlar həftədə bir istirahət günü, hətta istirahət günü olmadan gündə 10-12 saat işləməyə məcbur edilən vətəndaşların əmək hüquqlarının kütləvi şəkildə pozulması ilə bağlı nəticələrə gətirib çıxarır. Digər məsələlər arasında, gələcək pensiya hüququ pozulur, çünki bir çox işəgötürən sosial ödənişlərə pul xərcləmək istəmir və qeyri-qanuni muzdlu əməyə üstünlük verir.

Təbii ki, belə bir şəraitdə orta əmək haqqı ilə bağlı rəsmi məlumatlar işçi kütləsi arasında şübhə doğurur. Xüsusilə nəzərə alsaq ki, statistika müntəzəm olaraq orta əmək haqqının artımına istinad edir.

Paytaxt sakini Aygün Adıgözəlova deyir ki, əslində maaşlar nəinki artmır, əksinə azalır: “10 il əvvəl 500 manat alırdım. İllər ərzində maaşım 100 manat artdı, amma inflyasiya və pulun ucuzlaşması nəzərə alınsa, indi bu məbləğ dolanışıq üçün kifayət etmir. Ətrafımdakılar da demək olar ki, eyni maaş alırlar və buna görə də nominal maaşlarla bağlı rəsmi hesabatlar olduqca qəribə görünür”.

Əslində orta aylıq nominal hesablanmış əmək haqqı maaş fondunu rəsmi işləyən işçilərin sayına bölmək yolu ilə əldə edilir. Sadə dillə desək, kimsə ayda 10 min manat ala bilər, digərlərinə isə 350 manatdan çox olmayan maaş verilir, amma orta hesabla 1 min manatdan bir qədər çox alınır.

Rəsmi əmək haqqı statistikası kölgə məşğulluq bazarındakı işçi kütləsini əhatə etmir. DSK-nın məlumatına görə, bu il mayın 1-i vəziyyətinə ölkə iqtisadiyyatında muzdla çalışan işçilərin sayı 1 milyin 749,7 min nəfər olub, onlardan 897 min nəfəri iqtisadiyyatın dövlət sektorunda, 852,7 min nəfəri isə iqtisadiyyatın qeyri-dövlət sektorunda fəaliyyət göstərib. Əslində, söhbət rəsmi qeydiyyatda olan işçilərdən gedir. Respublikada qeyri-rəsmi əmək bazarı haqqında məlumat yoxdur, ona görə də yerli məşğulluq bazarının “boz” cəbhəsində neçə nəfərin işlədiyini söyləmək çətindir.

Daha bir nüans var: müstəqil analitiklər nominal deyil, orta əmək haqqının hesablanması metodundan istifadə etməyi təklif edirlər. Bu metod əhalinin gəlirlərinin təhlilində ən obyektiv meyar hesab olunur. Bununla belə, rəsmi statistika israrla nominal orta göstəriciyə müraciət edir. Digər analitiklər hesab edirlər ki, bu ardıcıllığın səbəbi bu hesablama ilə orta əmək haqqının dəfələrlə yüksək görünməsidir. Median əmək haqqı məlumatları nisbətən daha az dərc olunur. Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyinin son məlumatlarına əsasən, median əmək haqqı 480 manata yaxınlaşıb.

Maraqlıdır ki, “CEOWORLD” jurnalının ümumi orta aylıq əmək haqqına görə ölkələr sıralamasında Azərbaycan 2024-cü ilin əvvəlinə dünya üzrə 196 ölkə arasında 99-cu yerdə idi. Ölkədə əmək haqqı 494 dollar idi. MDB ölkələri arasında ən yüksək əmək haqqı Rusiya (2159 dollar) və Qazaxıstandadır (673 dollar). Reytinqdə Azərbaycandan aşağıda Ukrayna (430 dollar), Özbəkistan (351 dollar), Qırğızıstan (228 dollar) və Tacikistan (169 dollar) qərarlaşıb.

Müəllif: Emma Rzayeva
AYNA.az

Petr Oleşçuk: “ABŞ-da hamı çox yaxşı bilir ki, Şimali Koreyadakı Kim rejimi hər kəsi nüvə silahı ilə daim təhdid edən ən düşmən terrorçu rejimlərdən biridir”

“ABŞ Senatı Şimali Koreya ilə tərəfdaşlıq sazişinin imzalanması səbəbindən Rusiyanın terrorizmin sponsoru dövlət kimi tanınmasını təklif edib. Lakin bu, ilk cəhd deyil. Əslində, Ukrayna bunu tammiqyaslı müharibə başlayandan tələb edir - Rusiya tərəfindən aparılan terror metodlarına görə. Söhbət həm də çoxsaylı evlərin atəşə tutulmasından, dinc əhalinin öldürülməsindən gedir. Yaxud Ukraynanın enerji infrastrukturunun dağıdılmasından – bu, sırf terrorizmdir, qorxu yolu ilə Ukrayna vətəndaşlarının əhval-ruhiyyəsinə təsir etmək cəhdidir”. Bu fikirləri ukraynali politoloq Petr Oleşçuk öz analitik məqaləsində qeyd edib.

Ekspert bildirib ki, Rusiyanın terrorçu mahiyyəti, prinsipcə, heç kimə böyük sirr deyil: “Və bu yaxınlarda Rusiyanın dünyanın müxtəlif terror qrupları ilə fəal əməkdaşlığını nəzərə alsaq, o, sadəcə olaraq əlavə təfərrüatlar əldə edir. Rusiya artıq bütün sonrakı nəticələri ilə Kim Çen In rejiminin ən yaxşı dostudur. Və bu rejim əvvəllər dəfələrlə “terrorun dövlət sponsoru” kimi təsnif edilib”.

“Niyə ABŞ bunu əvvəllər etmədi? Aydındır ki, hazırda Ağ Ev administrasiyasının bəyan etdiyi paradiqma çərçivəsində onlar nüvə dövləti və BMT Təhlükəsizlik Şurasının üzvü olan Rusiya ilə dialoq və diplomatiya imkanlarını tamamilə bağlamaq istəmirdilər”, - deyə politoloq əlavə edib.

Analitikin qənaətincə, ABŞ özü üçün müvafiq çətinliklər yaratmaq istəməyib: “Həm də neftin qiymətindən narahat idi və bununla da tərəfdaşları üçün hər hansı problem yaratmaq istəmirdi. Axı “terrorun sponsoru” dövlət statusu bir sıra məhdudiyyətlər qoyur; belə bir ölkə ilə ticarət mümkün olmur və s. Yenidən nəzərdən keçirilməsi asan olmayan “terrorizmin dövlət himayədarı” statusu Rusiyaya qarşı əlavə məhdudiyyətlər, onun əlavə təcrid olunması, belə deyək ki, Rusiya Federasiyası ilə bu statusla münasibətləri bərpa etmək imkanları deməkdir. Amma indi bu məsələ Konqresdə yenidən qaldırılacaq. O cümlədən, bu məsələ ilə bağlı ayrıca qanun qəbul edilməsi təklif edilir. Maraqlıdır ki, onun təşəbbüskarı respublikaçılar, xüsusən də Lindsey Qrahamdır. Beləliklə, açıq şəkildə Ağ Ev administrasiyasının müqavimətindən yan keçmək planlaşdırılır”.

“Aydındır ki, bu, ABŞ-da seçki kampaniyasının elementlərindən biri olacaq. Respublikaçılar, ən azı bəzi respublikaçılar (axı Respublikaçılar Partiyası heterogendir, təcridçilər qanadı var ki, onlar, əksinə, Rusiya ilə danışıqlar aparmaq istəyirlər) deyəcəklər, baxın: biz Rusiyanı “terrorun himayədarı olan dövlət” kimi tanımalıyıq. Və bu vəziyyətdə demokratlar kifayət qədər qeyri-müəyyən bir vəziyyətə düşəcəklər - belə bir qərarı dəstəkləmək və ya dəstəkləməmək. Əgər dəstəkləyirsinizsə, respublikaçılarla birlikdə Ağ Evin (hazırda mövcud olan) mövqeyinə qarşı çıxırlar. Əgər buna qarşı çıxsalar, bu, respublikaçılara demokratları qlobal terrorizmi dəstəkləməkdə ittiham etmək imkanı verəcək... Əslində şübhələnirəm ki, respublikaçılar Ağ Evi ya imzalamağa, ya da əksinə, imzalamamağa məcbur etmək üçün müvafiq qanun qəbul etməklə Ağ Ev administrasiyasına bu şəkildə təzyiq göstərməyi planlaşdırırlar. Hər halda, bu qərarın çox tez veriləcəyini gözləmək olmaq”, - ekspert vurğulayır.

Petr Oleşçuk onu da qeyd edib ki, “Şər oxu”nun metaforadan artıq fakta çevrilməsi, Rusiyanın özünü ABŞ-a düşmən olan rejimlərlə müttəfiq elan etməsi də faktdır: “Və nə qədər irəli getsə, Amerika siyasi elitasının bu faktlardan yayınması bir o qədər çətin olacaq. ABŞ-da hamı çox yaxşı bilir ki, Şimali Koreyadakı Kim rejimi hər kəsi nüvə silahı ilə daim təhdid edən ən düşmən terrorçu rejimlərdən biridir”.

Müəllif: Turan Abdulla
ayna.az

Ermənistanla Azərbaycan arasındakı atəşkəsin pozulması hallarının təsadüfi olduğu inandırıcı deyil. Ermənistan baş naziri Nikol Paşinyan açıqlamasında bildirir ki, atəş açmaq əmrini o verməyib. Azərbaycan mediası, bəzi politoloq və ekspertlər isə Paşinyanın yazıq, çarəsiz portretini çəkməklə məşğuldur. Kimi dindirirsən, bildirir ki, Ermənistan ordusunun içində “5-ci kolon” var. Nə edək, Ermənistan ordusu ilə Ermənistan siyasi hakimiyyətini bir-birindən ayıraq? Lap deyək ki, Paşinyan Ermənistan ordusundakı “5-ci kolon”la mübarizə apara bilmir, bu, Azərbaycanın problemidir? Bunu Azərbaycan cəmiyyətinə o qədər yedirdiblər ki, hər atəşkəs pozulanda insanlar “5-ci kolon”u ittiham edir.
Naxçıvan və Kəlbəcər istiqamətində atəşkəs pozulub. Paşinyan təklif edir ki, ikitərəfli mexanizm yaradılsın. Paşinyan atəş əmri vermədini deyir, Ermənistan Müdafiə Nazirliyi isə Azərbaycan tərəfinin atəşkəsin pozulması barədə məlumatını yalan adlandırır. Eyni anda isə atəşkəsin pozulma hallarının araşdırılması təklifi edilir. Gəl, baş çıxar…
Lap deyək ki, Ermənistan ordusunda “5-ci kolon” var, Paşinyan onları müəyyən etmək istəyir. O zaman belə bir sual yaranır, Naxçıvan və Kəlbəcər istiqamətindəki bölmələrdən kimlər həbs edildi, yaxud hansı bölmələrin yeri dəyişdirildi? Heç nə baş vermədi. Əvəzində Avropa Birliyindən dərhal reaksiya gəldi: “Ermənistan-Azərbaycan sərhədində gərginliyi azaltmaq və atəşkəs pozuntularını aradan qaldırmaq üçün ikitərəfli mexanizm yaradılması təklifi alqışlanmalıdır”.
2022-ci ilin 12–14 sentyabr tarixlərində Ermənistan-Azərbaycan sərhədində silahlı qüvvələri arasında baş vermiş silahlı toqquşma baş verəndən sonra Avropa Birliyi mülki müşahidəçilərni Ermənistana göndərdi. Elə o vaxt Avropa Birliyi təzyiq edirdi ki, Azərbaycan tərəfdə də onlar yerləşsin. Məsələ ondadır ki, rəsmi Bakı bununla razılaşmadı. Düşünürəm ki, hazırda baş verənlər eyni prosesin davamıdır. Tələdir!
Ermənistan tərəfi çalışır ki, ikitərəfli mexanizm yaradılsın və ora Avropa Birliyindən də nümayəndə daxil olsun. Azərbaycanda Avropa Birliyi adını eşidən bəzilərinin dərhal gözləri parıldayır, özlərini ortaya atıb, bu məsələni müsbət bir hadisə kimi təqdim edirlər.
Ermənistan silahlandırılır, özü də hücum silahları ilə. Məlum silahlarla (“Ceasar” özüyeriyən haubitsası) Ermənistanı elə Avropa Birliyinin ən aparıcı dövlətlərindən biri olan Fransa təmin edir. Regionda gərginlyin yaranmasının səbəbi o tərəfdən, bu tərəfdən əsgərlərin havaya 3-5 güllə atması deyil. Regionda gərginliyin yaranmasının səbəbi sülhün əldə olunmasını istəməyən qüvvələrdir. Bu qüvvələr arasında rahatlıqla Fransa, Rusiya və İranın adını çəkə bilərik. Bir çoxları bu məsələdə Türkiyə faktorunu önə çəkməyə çalışır. Bir şeyi anlamaq lazımdır ki, Türkiyə təkbaşına bu regionda heç nəyi həll edə bilməz. Bir anlıq düşünək, kommunikasiyalar açılır, ölkələr arasında sülh əldə olunur, dünənə qədər düşmən olan xalqların başı sabah ticarətə qarışır, regiona kim, necə təsir edəcək?
Bundan əlavə, bütün dünya sürətlə silahlanmaya gedir. Elə Ermənistan da. Bu silahlanma dövlətlərin müdafiə qabiliyyətini artırmaqdan daha çox müharibəyə hazırlıq prosesi kimi qiymətləndirilir. Belə olan təqdirdə, sülhdən danışmaq nə qədər realdır, bilmirəm.
Azərbaycan təcili olaraq Ermənistana təsir mexanizmi tapmalıdır. Anti-terror əməliyyatından əvvəl Azərbaycan tərəfi Ermənistanı masaya gətirmək üçün hansısa hərbi əməliyyat keçirib, buna nail olurdu. İndiki məqamda Azərbaycanın əlində belə bir imkan da yoxdur. Ona görə də, ən sərt bəyanat belə Ermənistanı silahlanmadan və sülh danışıqlarından yayınmaqdan çəkindirməyəcək. Ona görə də təsir mexanizmi tapmalı və icra olunmalıdır. Misal üçün “Ceasar” özüyeriyən haubitsası Ermənistan ərazisinə daxil olarkən, yaxud daxil olmamış sıradan çıxarıla da bilər. Digər 4 kəndin qaytarılması üçün Ermənistana konkret vaxt verilə və bunun üçün addımlar atıla bilər.
Azərbaycan tərəfi təkcə silah almaqla işini bitmiş hesab etməməlidir. Ordudakı problemləri, neqativləri aradan qaldırmaq üçün də addımlar atmalıdır. Kadrların qorunub-saxlanılması, maaşların artırılması, cəlbediciliyin təmin edilməsi yönündə ciddi işlərin görülməsinə ehtiyac var.
Əgər dünyada böyük bir müharibə olacaqsa, Cənubi Qafqaz əsas poliqonlardan biri olacaq.
Səxavət Məmməd
TEREF

“Qobu Park” da içməli su problemi artıq illərdir ki, mövcuddur. Biz 5-ci ildir ki, ora köçmüşük. Su çəkilib, sadəcə olaraq nasosxanada filter yoxdur ki, onu süzüb bizlərə versinlər. Su birbaşa Ceyranbatandan necə gəlirsə onu da evlərə verirlər. Arxdan axan kimi palçıqlı gəlir. İçməli deyil. Su ilə işləyən kombi, paltaryuyan, qabyuyan maşın və digər məişət avadanlıqlarımız artıq sıradan çıxıb. Görün təmiz suyun olmaması bizi necə problemlərlə üz-üzə qoyub”.
Bunu açıqlamasında Qobu Park 3 yaşayış massivinin sakini Əmir Quliyev deyib.
Digər sakinlər isə bildiriblər ki, ayda ortalama 50-55 manat, yay aylarında isə bu məbləğin ikiqatı dəyərində içməli su almaq üçün pul xərcləyirlər.
“AZƏRSU” ASC-yə də müraciət etmişik, təəssüf ki, hələ problemin həlli istiqamətində müsbət cavab almamışıq. 20 litr qabla suyu 5 manata alırıq. 5 ildir əziyyət çəkirik. Bəzən isə övladlarımız gedib maşınla hardansa gətirirlər. 3 qəsəbənin üçü də içməli suyu pulla alır. Bu yayın istisində, cırhacırında görəsən biz sakinləri düşünən olacaq? Ümid edirəm ki, sizin vasitənizlə aidiyyatı qurumlar məsuliyyət hiss edib, bizə kömək edəcəklər”, – deyə sakin bildirib.
XALQ.AZ xatırladır ki, sözügedən ünvanda bir müddət əvvəl yaşadıqları binaların əyildiyini idda edən vətəndaşlar diqqət mərkəzinə gəlmişdi… İndi isə digər problemlər… Görünəni odur ki, başında deputat Ağalar Vəliyevin dayandığı “Kristal Abşeron”un inşa etdiyi binalarda PROBLEMLƏR DAİMİDİR… tükənməzdir…