Ardını oxu...
“Atlas” Araşdırmalar Mərkəzinin rəhbəri, politoloq Elxan Şahinoğlu Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.

Onunla müsahibəni təqdim edirik.

- ABŞ-nin Zəngəzurda, Ermənistanın İranla sərhədinə yaxın ərazilərdə canlı qüvvə və texnikalar yerləşdirməsi barədə məlumat var. Üstəgəl, ABŞ-nin hərbi yük təyyarələri ilə Ermənistana külli miqdarda silah-sursat və texnika gətirdiyi bildirilir. Həmin məlumata görə, bu, apreldə Brüsseldə Avropa Birliyi, ABŞ və Ermənistan arasında imzalanmış məxfi anlaşma çərçivəsində həyata keçirilib. Əgər bu məlumat doğrudursa, sizcə, burada məqsəd nə ola bilər?

- Prinsipcə, Ermənistan hökuməti və şəxsən Baş nazir Nikol Paşinyan Rusiya ilə hərbi əməkdaşlıqdan uzaqlaşmaq istəyirsə və yaxın gələcəkdə KTMT-dən çıxmağa çalışırsa, alternativ yol tapmalıdır. Görünür, alternativ də ABŞ və Fransa ilə hərbi əməkdaşlığı genişləndirməkdir.

Bu çərçivədə Fransadan hərbi texnikalar alınıb, ABŞ ilə hərbi təlimlər keçirilib. Düzdür, hələ istəklərinə nail ola bilmirlər, Rusiyadan asılılıq qalır, amma istisna etmirəm ki, ABŞ rəsmiləri ermənilərlə təhlükəsizlik təminatları və birgə təlimlərin sayının artırılması ilə bağlı danışıqlar aparırlar. Amerikanın Cənubi Qafqazda möhkəmlənməsi üçün belə bir gedişat ola bilər.

Əslində, ABŞ və Ermənistan arasında baş verənlərdən ən çox narahat olan iki dövlət var: Rusiya və İran. Moskva həmişə mövqeyini bildirir, Ermənistanı bu siyasətinə görə tənqid edir. Amma həmişəki kimi, İrandan səs çıxmır. İranın dini lideri Xameneyi bir neçə gün əvvəl yeni prezidentin andiçmə mərasimində iştirak edən Paşinyanla görüşdü.

Dini lideri bu görüşdən sonra Zəngəzur dəhlizi ilə bağlı bizi hədələməkdənsə, Paşinyanı hədələməliydi ki, siz nə edirsiniz, bizim əsas düşmənimiz Amerikanı bölgəyə gətirirsiniz, bu, İran və Cənubi Qafqaz üçün təhlükəlidir. Əslində, buna mövqe bildirməli olan ilk ölkə İrandır. Amma görünür, söhbət Azərbaycandan gedəndə “Şeytan” adlandırdıqları qüvvələrlə birləşməyə hazırdırlar.

Belə xəbərlərin sayı artarsa, Rusiya yenə də öz narahatlığını bildirəcək. Baxmayaraq ki, indi Rusiyanın başı Ukraynada qarışıb, amma Amerikanın hərbi baxımdan Cənubi Qafqazda möhkəmlənməsini istəməz. Üstəgəl, Ermənistan hələ də KTMT-nin üzvüdür, Rusiyanın orada hərbi bazaları var, rus sərhədçiləri hələ də bu ölkənin Türkiyə və İranla sərhədlərini qoruyur, Rusiyadan iqtisadi asılılıq davam edir və sair.

Bütün bunlar varkən, Ermənistanın addımları Rusiyanı narahat edəcək. Ermənistanın ABŞ ilə hərbi cəhətdən yaxınlaşmaq cəhdləri özü üçün də risklər yaradır. Rusiya görsə ki, Nikol Paşinyan bu siyasətindən vaz keçmir, Ermənistanı qarışdırmaq üçün alətlərini işə sala bilər.

- Rusiya və ABŞ-nin hərbi cəhətdən təmsil olunduğu ölkələrdə həmişə savaş və toqquşmalar olub. Məsələn, Ukrayna, Gürcüstan, Suriya və sair. Bəs Ermənistanla bağlı durum necə olacaq?

- Bəli, böyük dövlətlərin müxtəlif bölgələrdə maraqları toqquşur. Məsələn, keçmişdə Cənubi Qafqazda Gürcüstanda olmuşdu. İndi Gürcüstanla bağlı durum fərqlidir, Qərb Tiflisi Rusiyaya yaxınlaşmaqda ittiham edir. Halbuki Gürcüstan 2008-ci il müharibəsindən sonra Rusiya ilə heç diplomatik əlaqələrini bərpa etməyib. Burada yenə də maraqlar toqquşur, indi də Ermənistan.

Azərbaycan bu iki ölkədən fərqli olaraq elə siyasət yürüdür ki, burada maraqlar toqquşmasın. Biz maraqları uzalaşdırmağa çalışırıq. Bizim Rusiya ilə yaxın, ABŞ ilə yaxşı əlaqələrimiz var, Avropa Birliyini tənqid etsək də, əsas ticarət tərəfdaşlarımız birlik üzvləridir. Təkcə Fransa ilə anti-Azərbaycan siyasətinə görə əməkdaşlıqdan vaz keçmişik. Amma qalan dövlətlərlə münasibətlərimiz normaldır.

Cənubi Qafqaz maraqların toqquşduğu məkana çevrilə bilər, buna yol vermək olmaz. Biz burada sabitliyə çalışırıq. Prezident İlham Əliyevin də Paşinyana təklifi odur ki, gəl, sülh müqaviləsini imzalayaq və Qafqaz Evi yaradaq. Bu, bölgədə sabitlik və inkişaf üçün daha yaxşı şərait yaradar. Amma yenə də, bizdən asılı olmayan səbəblərə görə maraqlar toqquşur. Təkcə Cənubi Qafqaz yox, Ukraynada da görürük ki, müharibə davam etdikcə oyunçuların da sayı artır.

Yaxın Şərqdəki hadisələr də göz qabağındadır. İndi də İran-İsrail qarşıdurması ehtimalı artıb. Düzdür, İran götür-qoy edir, çünki İsraillə bacara bilməyəcək, amma hansısa yolla qonağının evində öldürülməsinin qisasını almağa çalışır. Hələlik alınmır, intiqamdan danışılsa da, heç bir reaksiya yoxdur. Çünki İsrail hərbi cəhətdən İrandan daha güclüdür. Buna görə də, hələlik bu yöndə aktivlik yoxdur. Amma bölgədə başqa müharibələrin şahidiyik: Qəzzada müharibə davam edir, İsrail “Hizbullah”ın Livandakı obyektlərini vurur, “Hizbullah” da İsarili və sair.

Yaxın Şərq də Azərbaycandan çox da uzaq olmayan bölgədir. Bizə qonşu və tərəfdaş olan üç ölkə arasında gərginlik yaşanır. İran qonşumuz, Türkiyə strateji müttəfiqimiz, İsrail də tərəfdaşımızdır. İndi bu üç ölkə arasında durum yaxşı deyil, əlbəttə, biz seçim qarşısında qalmaq istəməzdik. Amma gərginlik artır – həm Yaxın Şərq, həm də Ukraynada. Asiyada vəziyyət stabil deyil, məsələn, heç kimin gözləmədiyi halda bir gündə Banqladeşdə ara qarışdı, yüzlərlə insan həlak oldu.

Banqladeşdə də böyük dövlətlərin maraqları toqquşur. Ümumiyyətlə, dünya və beynəlxalq münasibətlərdə vəziyyət gərgindir.

Soyuq müharibə illərində ikiqütblü dünya vardı, qütblər pis-yaxşı anlaşa bilirdilər. Amma soyuq müharibə arxada qalıb, ABŞ-nin də fövqəldövlət statusu da getdikcə kiçilir, sanki birqütblü dünya dönəmi başa çatmaq üzrədir. Çoxqütblü dünya da heç kimə təhlükəsizlik vəd eləmir, əksinə, vəziyyət getdikcə gərginləşir, çünki hər kəs öz ətrafında öz qaydalarını formalaşdırır. Bu da dünya üçün daha böyük təhdidlər yarada bilər.

- Rusiya sərhədçilərinin Kərki və Arazdəyən istiqamətindən çıxması da bir neçə gündür Ermənistanda müzakirə mövzusudur. Erməni mənbələrinin iddialarına görə, bu, sözügedən iki kəndin Azərbaycana təhvil verilməsi ilə əlaqəlidir. Siz bu haqda nə düşünürsünüz?

- Rusiya Təhlükəsizlik Şurasının katibi Sergey Şoyqu ötən günlərdə Bakıda oldu, İrandan qayıdarkən burada dayandı. İlham Əliyev Şoyqu ilə görüşdə önəmli açıqlamalar verdi. Prezident bildirdi ki, Rusiya ilə tərəfdaşlıq güclənib, aramızda heç bir mübahisə yoxdur.

Keçmiş və yaxın tarixdə Rusiyanın siyasətindən narazılıqlarımız olub, indinin özündə də Rusiyanın Ukraynada apardığı müharibədən vətəndaşlarımız arasında narazılıq var. Amma buna baxmayaraq, reallıq da mövcuddur.

Reallıq da bundan ibarətdir ki, İkinci Qarabağ Maharibəsində Rusiya bizə mane olmadı. Üstəgəl, hərbi qüvvələrini Qarabağdan vaxtından əvvəl çıxardı, bunların da münasibətlərə müsbət təsiri oldu. Əgər indi Rusiya siz dediyiniz istiqamətlərdə də sərhədçilərini çıxarıbsa, bu da müsbət addım kimi qiymətləndirilə bilər. Çünki biz Ermənistandan bu ərazilərin Azərbaycana təhvil verilməsini tələb edirik. Bu ərazilərin Ermənistana aidiyyəti yoxdur.

Ermənilər çox ümid edirdilər ki, Rusiya hərbçiləri onları qoruyacaq, Azərbaycanı Qarabağı azad etməyə imkan verməyəcək. Amma biz ərazilərimizi azad etdik, Qarabağ üzərində suverenliyimiz təmin etdik, ərazi bütövlüyümüz bərpa olundu.

Bizim növbəti hədəflərimiz də var. Məsələn, Zəngəzur dəhlizi açılmalıdır, 4 anklav qaytarılmalıdır. Əgər Rusiya bu məsələlərin həllində bizə mane olmayacaqsa, bunun da münasibətlərə müsbət təsirləri olacaq.

- Ermənistan KTMT-nin son hərbi təlimlərindən də imtina etdi, paralel olaraq, Rusiyanın “Zvartnots” hava limanındakı sərhədçiləri çıxarıldı. Rusiya və KTMT ilə hərbi əməkdaşlıqdan imtina edən Ermənistanın ABŞ ilə birgə təlimlərinin artması da diqqət çəkir. İrəvandan Avropa Birliyi yönündə də fəal addımlar var. Ermənistanın avrointeqrasiya macərası necə bitəcək, Rusiyanın cavab addımlar hansı formada olacaq?

- Ermənistan hökuməti və Paşinyan çox çalışır ki, Rusiyanı ABŞ, Avropa Birliyi və Fransa ilə əvəzləsin. Avropa Birliyi bu işə yaramır, çünki hərbi yox, iqtisadi strukturdur. Ermənistan isə iqtisadi zəmində tamamilə Rusiyadan asılıdır.

Ermənistan istəsə də Rusiyadan uzaqlaşa bilməyəcək. Ermənilər azsaylı məhsullarının hamısını ancaq Rusiya bazarında sata bilirlər. Bu məhsulları Fransa və ABŞ almayacaq. Amma Paşinyan beyninə yeridib ki, KTMT-dən çıxmaq lazımdır. Bunu deyir, amma addım atmağa cəsarəti çatmır, qorxur.

Ermənistan KTMT-nin tədbirlərinə qatılmır, nə zaman çıxacağını da demir. Paşinyan başa düşür ki, Rusiya buna görə Ermənistanı cəzalandıra bilər. Çünki bu, Rusiyanın nüfuzuna zərbə olacaq, bunun baş verməməsi üçün də Paşinyana təzyiqi artırıblar. Əgər Paşinyan KTMT-dən çıxmaq qərarı versə, Rusiya iqtisadi zəmində Ermənistana problemlər yaradacaq, bunun üçün imkanları da çoxdur.

Paşinyan hərbi baxımdan Rusiyanı tənqid eləsə də, şübhəli şəkildə iki ölkə arasında ticarət, idxal-ixrac əməliyyatları artır. Bu da Ermənistanın sanksiyalardan yayınan Rusiyaya yardımı ilə bağlıdır. Rusiya sanksiyalar altında olan bəzi strateji məhsulları Ermənistan vasitəsilə alır.

Paşinyan üçün çətindir, o deyir ki, KTMT-ni tərk edə bilərik, amma Avrasiya İqtisadi Birliyində qalacağıq. Rusiya da bir gün ona cavab verəcək ki, belə ola bilməz, iqtisadi baxımdan məndən faydalanırsan, hərbi baxımdan Qərbə sığınırsan. Gürcüstan nümunəsi var. Keçmiş prezident Saakaşvili qarşısına NATO üzvlüyünü qoymuşdu, Rusiya gəlib Gürcüstanı dağıtdı, Abxaziya və Cənubi Osetiyanı rəsmən işğal etdi. İndi Gürcüstan NATO-nun üzvüdürmü? Heç nə vaxt olacağı da məlum deyil, əksinə, NATO-Gürcüstan əlaqələri gərginləşib.

“Mən NATO üzvü olacam” deməklə, NATO üzvü olmaq mümkün deyil. NATO üzvlüyünə ən yaxın dövlət Ukraynadır. Amma müharibə gedir, əraziləri işğal olunub, NATO da vəd verə bilmir ki, nə vaxt üzv olacaq. Ermənistan da istəsə belə, mümkün deyil. Başqa bir maneə də var, Ermənistan ordusundakı Rusiya hərbi kəşfiyyatı güclüdür. Bunu Paşinyan da etiraf edib, erməni zabitlərinin mütləq əksəriyyəti keçmiş SSRİ və Rusiya hərbi məktəblərinin məzunlarıdır, Moskvaya bağlı adamlardır. İndi bu zabitləri bir ay və ya bir ilə necə NATO standartlarına keçirmək olar?

Biz bu problemi böyük ölçüdə həll etmişik, son otuz ildə Türkiyə hərbi akademiyalarını bitirən zabitlər indi Azərbaycan Müdafiə Nazirliyində yüksək vəzifələrdədir. Rusiyanın hərbi tədrisindən qurtulmuşuq, Türkiyə və ya NATO standartlarına keçmişik. Amma biz qarşımıza məqsəd qoymamışıq ki, NATO-ya üzv olacağıq. Maraqlarımız da uyğun deyil, desək belə, götürməyəcəklər və vəziyyətimiz ağırlaşacaq.

Ermənistan KTMT-dən çıxsa və NATO-ya yaxınlaşsa, əlbəttə, Rusiya buna seyirçi qalmayacaq. Rusiya Paşinyanı çoxdan devirərdi, amma hələlik bunu bacarmır, gücü çatmır, müxalifət də zəifdir. Amma Paşinyan belə bir addım atsa, Rusiya iqtisadi zəmində Ermənistanı boğmağa çalışacaq.
Ardını oxu...
HafizTimes.com-un bu dəfəki müsahibi Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti hökumətinin üzvü, diplomat, Cümhuriyyət Ordusunun podpolkovniki, Rusiya imperiyası I Dövlət Dumasına seçilmiş 5 azərbaycanlıdan biri olan İsmayıl xan Ziyadxanovun doğma nəvəsi Aydın Ziyadlıdır. Uzun illərdir ki, İsveçdə, Stokholm şəhərində yaşayan Aydın Ziyadlı musiqişünas alim, piyanoçudur. O həmçinin Dünya Azərbaycanlıları Konqresinin fəal üzvüdür. Jurnalist Hafiz Əhmədovun suallarını cavablandıran Aydın Ziyadlı ailəsi ilə bağlı uzun illər gizli qalmış məqamları da açıqlayıb. Qeyd edək ki, Aydın Ziyadlı Gəncə xanı Cavad xanın da kötükçəsidir.
Ardını oxu...
(İsmayıl xan Ziyadxanov)

– Necə oldu ki, İsveçə köçmək qərarını verdiniz?

– Bu, çox çətin sualdır. Vətəni tərk etmək ağır məsələdir. Mən Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasında 30 ilə yaxın dərs demişəm, çoxlu tələbələr yetişdirmişəm. İsveçə köçməyimiz isə yəqin ki, iqtisadi məsələlərlə bağlıdır.

– Oradakı həyat şəraitindən razısınızmı? Sizi necə qane edir?

– Sözsüz ki, qane edir. Oradakı həyat şəraiti elə qurulub ki, adam adam kimi, problemsiz yaşaya bilir. İsveçdə həyat çox sakitdir. Mən Bülbül adına Orta İxtisas Musiqi Məktəbini həm piyano, həm də nəzəriyyəçi kimi bitirdim. Bakıda konsertlərlə bağlı müəyyən məhdudiyyətlər ola bilir. Amma İsveçdə xeyli konsert verirəm, bütün Balikyanı ölkələri də gəzirəm. Orada maaş da elə hesablanıb ödənilir ki, bir ay müddətində insanın bütün ehtiyaclarını ödəyir.

– Cavad xanın və İsmayıl xan Ziyadxanovun ailəsini təmsil etmək sizə nələr qazandırıb? Ailənizlə bağlı məlumat verərdiniz.

– Bizim rütbəmiz “xan”dır, “bəy” deyil. Mən də İsmayıl xan Ziyadxanovun oğlu Əbülfət xanın oğluyam. İsmayıl xan mənim doğma babamdır. Adil xan Ziyadxanov, Şahverdi xan Ziyadxanov da babamın qardaşlarıdır.

Bu, mənə hörmətdən başqa heç nə qazandırmayıb. Bütün ömrüm boyu onları təmsil etmişəm. Babam İsmayıl xan Ziyadxanovla bağlı kitab da yazmışam. Mən həmçinin Gəncə xanı Cavad xanın ailəsini təmsil edirəm, onun kötükçəsiyəm. Bu, mənim üçün böyük fəxrdir.

Ardını oxu...

– İsmayıl xan Ziyadxanovla bağlı siz nələr bilirsiniz? Ailəniz sizə onunla bağlı nələr danışıb?

– Babam İsmayıl xan Ziyadxanov Rusiya imperiyası Dumanın buraxılmasına etiraz edən deputatların “Vıborq bəyənnaməsini” imzaladığına görə, üç aylıq həbs cəzasına məhkum olunub və Dumaya seçilmək hüququndan məhrum edilib. Qeyd edim ki, həmin müraciəti imzalayanların arasında Əlimərdan bəy Topçubaşov da olub. 1907-ci ildə Qafqaz və Krım müsəlmanlarının nümayəndələrinin Gəncədə keçirilmiş qurultayında İsmayıl xan Ziyadxanovun rəhbərliyi altında Zaqafqaziya Ümummüsəlman İttifaqının yaradılması barədə qərar qəbul edilib. İsmayıl xan Rusiya fevral burjua inqilabından sonra (1917-ci ildə) Gəncədə ictimai təşkilatların icraiyyə komitəsini təşkil edib və Gəncə şəhər polisinin rəisi təyin edilib. Onun rəhbərlik etdiyi polis dəstələri şəhərdə asayişi qoruyublar. Babam camaatı müdafiə edib. Onun çoxlu silahları da olub. Həmin silahların mənbəyi də açıqlayacam. Dünya müharibəsi başa çatdıqdan sonra rus əsgərləri öz ölkərinə qayıdırmışlar. Həmin vaxt onların üzərində xeyli silah-surtsat da olub. Babamgil həmin əsgərləri Gəncə, Tərtərdə saxlayıb, tərk-silah edib, öz ölkələrinə yola salırlarmış. Nəticədə, babamgilə xeyli silah-sursat qalıb.

Qeyd edim ki, İsmayıl xanın rəhbərlik həmin polis dəstələri Şamaxı camaatını da müdafiə edib. Bu barədə bizə atam danışardı. 1918-ci ilin qanlı mart hadisələri zamanı İsmayıl xanın polis dəstələri Şamaxının müdafiəsinə də qoşulublar. Tezliklə Şamaxını rus-erməni quldurlarından azad ediblər. Həmin vaxtlarda erməni Stepan Şaumyan babam İsmayıl xan Ziyadxanovu Azərbaycanda sovet hakimiyyəti üçün ən təhlükəli adam elan edib.
Ardını oxu...
(Atam Əbülfət xan və mən)

1918-ci ilin 28 may tarixində Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti quruldu. İsmayıl xan Ziyadxanov da Cümhuriyyətin 2-ci hökumətinin tərkibində hərbi işlər üzrə müvəkkil oldu, daha sonra isə Xarici İşlər Nazirinin 1-ci müavini təyin edilib. İsmayıl xan 1919-cu ilin əvvəllərində İran hökuməti ilə danışıqlar aparmaq üçün Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin Fövqəladə diplomatik missiyasına da rəhbərlik edib. Bu danışıqların nəticəsində, Azərbaycan və İran arasında bir müqavilə imzalanıb, Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin Tehranda daimi diplomatik nümayəndəliyi və İranın bəzi məntəqələrində konsulluqların açılmasına qərar verilib.

– İsmayıl xan Ziyadxanovu XI Qırmızı Ordu tərəfindən Azərbaycan işğal edildikdən sonra Nargin adasında güllələyiblər? Ailəniz onun ölümü ilə bağlı sizə nəyi açıqlayıb?

– Babamın necə öldürülməsi hələ də naməlumdur. İllər öncə arxivlərə gedib araşdırma apardım. Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsinin arxivində də oldum. Oranın o vaxtkı rəisi ilə qohum çıxdıq. Mənə şərait yaratdı ki, gedib arxivdə tam araşdırma aparım. Çox təəssüflər olsun ki, həmin arxivdə babam İsmayıl xan Ziyadxanovla bağlı bir cümlə də olsa məlumat tapa bilmədim. Hamısını itiriblər. Elə bil ki, bu insan heç olmayıb. O vaxtlar ədliyyə generalı Akif Rəfiyevin özü əli ilə Nargini adasını göstərib deyirdi ki, İsmayıl xan Ziyadxanov məhz orada güllələnib.
Ardını oxu...
(İsmayıl xan Ziyadxanov)

Mən sizə bir vacib məqamı da açıqlamaq istəyirəm. Atam deyirdi ki, Gəncə üsyanı zamanı İsmayıl xan Ziyadxanov da Gəncədə olub. XI Qırmızı Ordu Bakıya rahat şəkildə gəlib, şəkilləri də var. Bakıdakı ermənilər XI Qırmızı Ordunu xoş qarşılayıblar. Amma gəncəlilər bunun tam əksini ediblər. Gəncədə üsyan qaldırıblar. Orada əsl döyüşlər gedib. Silah-sursat, top, tüfəngdən də istifadə olunub. Bu üsyan zamanı 12 min nəfərə yaxın insan həlak olub.

İsmayıl xanın qardaşı Şahverdi xan Ziyadxanov Çar ordusunun və Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Ordusunun zabiti idi. Gəncə üsyanı ilə bağlı bir mühüm məqamı da qeyd etmək istəyirəm. Şahverdi xan Ziyadxanov öz hərbi birliyi ilə birlikdə Peterburqdan Bakıya qayıdıb. Görüb ki, Bakıda hər yerdə bolşeviklərdir. Həmin vaxt deyib ki, “bura mənim yerim deyil. Mənim yerim Gəncədir”. Silah-sursatlı, hərbi texnikalı olan öz heyətini də başına yığıb Gəncəyə gedib. Bunu mənə atam danışıb. Bütün silah-sursatını, hərbi texnikasını da Gəncədə qardaşı İsmayıl xan Ziyadxanova təhvil verib. Gəncə üsyanında da Şahverdi xan Ziyadxanovun verdiyi həmin silahlar, top-tüfənglə döyüşüblər.

İsmayıl xan Ziyadxanova da xəbər veriblər ki, səni axtarırlar. Yaxın adamları İsmayıl xanı Gəncədən çıxarıb Bakıya aparıblar. Bakıda da vəziyyət gərgin imiş. Qeyd edim ki, İsmayıl xan Ziyadxanovun doğma bacısı Qəmər xanım Bakı Şəhər Dumasının sədri Kamil bəy Səfərəliyevin həyat yoldaşı idi. Atam deyir ki, Kamil Səfərəliyev İsmayıl xanı xoş qarşılayıb, evində qonaq edib. Deyib ki, “səni burada tez tapacaqlar”. Kamil bəyin tapşırığı ilə İsmayıl xanı Pirşağıya aparıblar. Orada ona gizli bir ev də veriblər. Deyiblər ki, “İsmayıl xan, sən bu evdə yaşa, amma buradan bayıra çıxma, birdən sənin yerini satarlar”. Ona yemək, ərzaq da veriblər. Təəssüflər olsun ki, babamı yerini satıblar. Onu tutub Bayıl həbsxanasına aparıblar. Bunu atam bizə danışıb. Hətta atam da bir dəfə Bayıla gedib, İsmayıl xanla görüşüb. İsmayıl xan oğlunu sığallayıb, əzizləyib deyib ki, “darıxmayın, hər şey yaxşı olar”. Amma heç bir şey yaxşı olmadı…

Atamgil dəmiryolu stansiyasının arxa tərəfində yaşayırmışlar. Bir gün qapı döyülüb. Açanda görüblər ki, iki nəfər qapının önündə dayanıb, əllərində isə bir dəst kostyum və bir saat olub. Onları da atamgilə veriblər. Deyiblər ki, “bunlar sizə çatmalıdır, götürün”.

İsmayıl xanın həyat yoldaşı, yəni ki, mənim nənəm Xurşidbanu Natəvanın doğma nəvəsi idi. O, səs-küy salıb deyib ki, “bəs İsmayıl xan haradadır?!” Onlar da deyiblər ki, “bizə tapşırıq veriblər ki, bu əşyaları aparıb ailəyə təhvil verin”. Daha sonra biz komitəyə dəfələrlə müraciət edib İsmayıl xan Ziyadxanovla bağlı məlumat öyrənməyə çalışdıq. Amma heç bir məlumat verilmədi. O vaxt onların hamısını aparıb sıra ilə güllələyiblər.
Ardını oxu...
– İsmayıl xan Ziyadxanovla bağlı sizi narahat edən başqa məqam nədir?

– Çox təəssüflər olsun ki, babamın adına hansısa binanın üzərində bir lövhə də yoxdur. Fətəli xan Xoyskinin yaşadığı binanın üzərində isə belə bir lövhə var. Amma babam İsmayıl xan Ziyadxanovdan heç nə yadigar qalmayıb. Xalq Cümhuriyyəti zamanı dövlət ona ev də verib. Həmin evi axtarıb tapmaq lazımdır. Ora yazmaq lazımdır ki, “Burada İsmayıl xan Ziyadxanov yaşayıb”. İllər öncə, mən bununla bağlı dövlət orqanlarına da məktub yazdım. Heç bir nəticəsi olmadı.

– Babanızla bağlı məlumatlar nə vaxt, niyə arxivdən yoxa çıxıb?

– Əvvəl adamı yox edirdilər. Daha sonra onunla bağlı bütün sənədləri də itirirdilər. Elə bil ki, bu adam heç yaşamayıb. Babamgil varlı mülkədar, milyonçu olublar. Bu fakt ensklopediyada da qeyd olunub. Atam da Gəncəyə gedən zaman bu barədə bizə danışardı. İsmayıl xan Moskvada təhsil alıb, hüquqşünas olub. Rusiya İmperiyası Dumasına da deputat seçilib. Gəncədə İcra Hakimiyyətinin binası ilə üzbəüz onların sarayları da olub. Həmin sarayımız da sökülüb. Yerində isə müxtəlif idarələr tikilib.

– İsmayıl xan Ziyadxanovun bacısı, sizin bibiniz Məleykə xanım Əbdürrəhman bəy Fətəlibəyli-Düdənginski ilə ailə qurmuşdu? Bu barədə nələr bilirsiniz?

– Bəli, onlar ailə həyatı qurmuşdular. Atam deyirdi ki, onlar Moskvada Qorki küçəsində yaşayıblar. Bibim onun soyadını daşıyırdı. Daha sonra onlar boşanıblar. Bundan sonra da bibim soyadını dəyişmədi. Onların övladı olmayıb. Yəqin ki, xasiyyətləri uyğun gəlməyib. Ondan sonra bibim heç vaxt ailə qurmadı, övladı da yoxdur. O, xeyli ömür sürdü, amma Fətəlibəyli-Düdənginski ilə bağlı heç vaxt danışmadı.

– Sizi ən çox qürurlandıran hansı şəxsiyyətin varisi olmaqdır?

– Əlbəttə ki, Cavad xan tarixi şəxsiyyətdir. Amma İsmayıl xan mənim qəlbimdədir. Şaumyanın dediklərindən sonra İsmayıl xan Ziyadxanov “xalq düşməni” kimi təqdim olunurdu. Hətta evimizdə də İsmayıl xanın adı çəkilmirdi, qadağan idi. Babamın xatirəsini yaşatmağı mən özümə borc bilirəm. Çox istəyirəm ki, onun xatirəsi də əbədiləşdirilsin. Türkiyədəkilər deyirdilər ki, Adil xan Ziyadxanov qardaşı İsmayıl xana yalvarırmış ki, Türkiyəyə gəlsin. Adil xanın Türkiyədəki nəvəsi Leyla xanımla da görüşdüm, bu barədə xeyli söhbətimiz olmuşdu. Türkiyədə yaşayan Adil xan qardaşı İsmayıl xan üçün çox darıxırmış. Amma İsmayıl xan heç vaxt öz vətənini tərk etməyib. Vətənpərvər bir şəxsiyyət olub. O da bir şəhiddir. Özü də bilə-bilə şəhid oldu.

“İsmayıl xan Ziyadxanovun həyat yoldaşı Sənubər xanım Xurşidbanu Natəvanın doğma nəvəsidir”

– Nənəm də ziyalı bir insan idi. Şeir yazırdı, kitab oxuyurdu. Həmişə deyirdi ki, “İsmayıl xanı gəlib apardılar”. İsmayıl xanın portreti də ömürboyu onun otağında qaldı. Bir məqamı da qeyd etmək istəyirəm. O vaxt nənəmə deyiblər ki, “İsmayıl xandan sonra sizi də həbs edəcəklər. Ona görə uşaqları da götürüb qaçın”. Atam, bibim, nənəm Lənkəranın bir kəndinə qaçıblar. Orada da vəziyyət gərgin imiş. “Xan” soyadını danışmaq çox təhlükəli idi. Həmin vaxt nənəm deyib ki, “xan”ı müvəqqəti götürək, soyadımız “Ziyadlı” olsun. Amma indi mənim övladlarım, oğlum da “Ziyadxanov” soyadını daşıyırlar. Hətta mən babamın adını öz oğluma da qoydum: İsmayıl Ziyadxanov. Bizdən hər şeyi alıblar, bir dənə “xan” rütbəsini ala bilməyiblər.

– Şanlı Azərbaycan Ordusunun Qarabağı, Şuşanı düşmən işğalından azad etdikləri günləri necə xatırlayırsınız?

– Bizim ailə Şuşa ilə 3 tərəfli bağlıdır. Həm Xurşidbanu Natəvan, həm Abbas Mirzənin oğlu Bəhmən Mirzə, həm də ana babam tərəfindən Şuşaya bağlıyıq. Ulu babam Bəhmən Mirzənin Şuşada sarayı da olub, ermənilər yandırıblar. Mən Şuşada olmuşam. Orada olan zaman böyük qürur hissi yaşadım. Azərbaycan Ordusu ilə fəxr edirəm.

Hafiz Əhmədov

HafizTimes.com
 

Ardını oxu...
Qazax – Tovuz Regional Mədəniyyət İdarəsinin əhatə etdiyi müəssisələrin bir qrup əməkdaşı Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyevə, Azərbaycanın birinci vitse prezidenti Mehriban xanım Əliyevaya ünvanladıqları şikayət məktubunun bir nüsxəsini də, Dəryaz qəzetinin redaksiyasına göndəriblər və ictimailəşdiriməsini xahiş ediblər,
Müraciətnamədə bildirilir:
“Möhtərəm cənab Prezident İlham Əliyev,
Hörmətli Azərbaycanın birinci Xanımı, El Anası Mehriban xanım Əliyeva
Sizə Qərb bölgəsindən, Qazax –Tovuz Regional Mədəniyyət İdarəsinin bir qrup mədəniyyət işçiləri adından müraciət edirik. Onu qeyd edək ki, Regional İdarə özündə beş rayonu birləşdirir — Qazax, Ağstafa, Tovuz, Şəmkir, Gədəbəy. Bildiyiniz kimi, biz mənfur ermənilərlə sərhəd bölgədə yaşayırıq. Ölkəmizin ən çətin zamanlarında biz düşmənlə üz – üzə dayanaraq öz torpağımızdan heç bir yerə getmədik. Çünki ölkə rəhbərimizə inanırdıq. Bilirdik ki, Heydər Əliyevin uğurlu siyasətini davam etdirən Ali Baş Komandan, nəyi necə və nə vaxt etməyi yaxşı bilir. Budur, Sizin sayənizdə biz qalib xalq olduq. Biz mədəniyyət işçiləri Prezident seçkilərində fəal iştirak etdik. “Mən hər bir azərbaycanlının Prezidentiyəm” — deyən İlham Əliyevə səs verdik.
Möhtərəm cənab Prezident!
Bu gün biz üzləşdiyimiz problemlə bağlı Sizə müraciət edirik. Üç aydır bizdə Malliyə Nazirliyi yoxlama aparır. Yoxlamanın bu qədər uzun çəkməsi bizi narahat edir. Düzdür, iş olan yerdə nöqsan da olur. Lakin bu qədər uzun çəkməsi yoxlamanın qərəzli olması barədə bizdə şübhə yaradırdı. Bu yaxınlarda biz bunun şahidi olduq. Bir nəfər (qadın olduğu üçün adını çəkmək istəmədiyimiz) şəxs məlumat verdi ki, yoxlama ona görə bu qədər uzun çəkir ki, bizim sahədə güclü ixtisar gözlənilir. Kim ixtisara düşüb işini itirmək isrəmirsə, Şəmkir rayon uşaq musuqi məktəbinin keçmiş direktoru Rizvan Məmmədovu “görməlidir”. Onun oğlu Muxtar Məmmədov Gəncə Regional Malliyə Nəzarət İdarəsində rəis müavini vəzifəsində çalışır. Hal – hazırda maliyyə yoxlamasının başında duran odur. Bütün yoxlama sənədləri onun tapşırığı ilə imzalanır. Bundan başqa, Rizvan Məmmədovun bacısının yoldaşı Cavanşir Yusifov Maliyyə Nazırliyində aparat rəhbəridir. Məmmədovun vasitəsiylə bunlar bizim işdə qalmağımıza köməklik edə bilərlər…
Biz — bir neçə nəfər mədəniyyət işçiləri deyilənlərin doğru olduğunu araşdırmaq üçün Şəmkir rayonuna yollandıq. Öyrəndik ki, bəli, Rizvan Məmmədov həqiqətən arxalı adamdır. Belə ki, 65 yaşı olmağına və dövlət qulluqcusu olmadığına baxmayaraq, Düyərli kənd icra nümayəndəliyində baş mühasib vəzifəsində işləyir. Onu da öyrəndik ki, bacısının həyat yoldaşı Cavanşir Yusifovun köməyi ilə bizim zonada çox adamlara iş düzəldir. Maliyyə yoxlaması mədəniyyət sahəsində bütün müəssisələri əhatə etməsinə baxmayaraq, Rizvan Məmmədovun musiqi məktəbinə direktorluq etdiyi dövrü yoxlamayıb, onun fəaliyyəti dövründə guya heç bir catışmamazlıq olmayıb. Bu, onu sübut edir ki, həqiqətən Rizvan Məmmədovun qohumları ona himayədarlıq edirlər.
Möhtərəm cənab Prezident!
Biz işimizi itirmək istəmirik. Cünki bir çoxlarımız tək ailə başçısıyıq, himayəmizdə övladlarımız var, həmçinin elə bir yaşdayıq ki, ixtisara düşsək, iş tapmağımız çətin olacaq. Biz Sizdən kömək istəyirik. Xahiş edirik, Maliyyə Nazirliyində aidiyyatı şəxslərə tapşırıq verəsiz, ixtisarlara yol verilməsin. Biz nəyə görə Rizvan Məmmədovdan kömək istəməliyik? Hal — hazırda biz parlament seçkilərinə hazırlaşırıq. Bizə seçki məntəqələrində müxtəlif vəzifələr həvalə olunub. Biz daima ölkə Prezidentini, onun siyasətini dəstəkləmişik.
Hörmətli Mehriban xanım! Siz bütün Azərbaycan qadınlarının himayədarı, Bizim Mehribansınız. Məktubumuzu oxuyub bizə dəstək olmağınızı xahiş edirik.
Qazax – Tovuz Regional Mədəniyyət idarəsini əhatə edən müəssisələrin əməkdaşları”.
Redaksiyadan: Əlavə olaraq maraqlanıb öyrənmişik ki, Cavanşir Yusifov Regional Mədəniyyət İdarəsinin əhatə etdiyi müəssisələrin hamısında fəaliyyətin son dörd ilini yoxlatdırsa da, Rizvan Məmmədovun rəhbərlik etmiş olduğu məktəbin son altı aylıq fəaliyyətini yoxlatdırır. Hansı ki, yoxlamanın əhatə etdiyi həmin dövrdə Rizvan müəllim artıq direktor vəzifəsini tərk etmişdi. İctimai qınağın təsiri ilə Cavanşir Yusifov yoxlamanın əhatə dövrünü son dörd ilə qədər artıracağını vəd etsə də, sonradan bu məsələ unuduldu. Hazırki yoxlama isə Rizvan Məmmədovu əvəzləyən Samirə xanımın fəaliyyətini araşdırıb və guya hansısa uyğunsuzluqlar, maliyyə pozuntuları aşkar edib. Halbuki, Samirə xanım Rizvan Məmmədovun tərtib etdiyi proqram və tərtibat üzrə fəaliyyətini davam etdirdiyi halda necə olur ki, Rizvan müəllimin 3 il 6 ayda bir manat da olsa belə maliyyə yeyintisi olmadığı halda Samirə xanımın altı ayda 16000 manat maliyyə mənimsəməsi aşkarlanır.
Bölgənin mədəniyyət işçiləri belə qərəzli araşdırma işini həm də onunla əlaqələndirirlər ki, Cavanşir Yusifovun niyyəti Rizvan Məmmədovun qızı, yəni qaynı qızı Şəlalə xanımı atasının yerinə — Şəmkir Musiqi Məktəbinə direktor təyin etdirmək olub. Özü də Rizvanın müəllimin maliyyəçi oğlunun əli ilə. Cavanşır Yusifov Mədəniyyət Nazirliyinin rəhbər şəxslərinə yaxın qohumu üçün ağız açsa da, sözü yerə düşüb. Ona görə də acığa düşüb, mədəniyyət müəssisələrində qərəzli yoxlamalar təşkil edib. Şikayətçilər onu da bildirdilər ki, Muxtar Məmmədovun diplomu saxtadır. O, dövlət qulluğuna imtahan versə də, istəyi qəbul olunmayıb.

Bu sualla bağlı Rizvan müəllimə müraciət edib deyilənlərin nə dərəcədə doğru olub olmamağı barədə mövqeyini öyrəndikdə o, bildirdi ki, oğlu Muxtar Məmmədov Gəncə Aqrar Universtitetini bitirib və dövlət qulluğuna verdiyi imtahanda birinci dəfə etdiyi müraciət qəbul olunmasa da ikinci dəfə baş tutub. Bu barədə araşdırmalarımız davam etdiyindən aidiyyatı qurumlara etdiyimiz müraciətə cavab aldıqdan sonra mövzunu davam etdirəcəyik.

Deryaz.az

Ardını oxu...
ReAl Partiyası sədrinin müavini Natiq Cəfərli Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.

Onunla müsahibəni təqdim edirik.

- Avropa Birliyinin Cənubi Qafqaz üzrə keçmiş xüsusi nümayəndəsi və birliyin Özbəkistandakı səfiri Toivo Klaar “Qarabağ ermənilərinin qayıdışı”ndan danışarkən, ölkəmizin əleyhinə təxribatçı fikirlərə yer verib. Klaar ermənilərin qayıdışını “xüsusi hal” kimi dəyərləndirsə də, Qərbi Azərbaycandan olan soydaşlarımızın öz doğma torpaqlarına qayıdışının bununla əlaqələndirilməsinin əleyhinə çıxıb. Avropalı diplomatın bu qərəzli şərhini necə qiymtələndirmək olar?

- Əslində, həmin şəxs artıq hansısa məsələlərə təsiretmə mexanizminə malik deyil, fəaliyyəti keçmişdə qalıb. Bundan sonra hansısa məsələlərə yanaşmada şərhçi kimi çıxış edə bilər. Amma dediyi sözlərin məntiqi yoxdur. Azərbaycanlıların Ermənistandan zorla deportasiya edilməsi ilə ermənilərin Azərbaycanı könüllü tərk etmələrini ayrıd edə bilməməsi, ən azı, məntiqinin zəif olmasından irəli gəlir.

Azərbaycan Ermənistandan fərqli olaraq, etnik erməni vətəndaşlarının qayıdışının önünü kəsmir, sadəcə, bütün ölkələrdə olduğu kimi, bəlli şərtlər var: Azərbaycan vətəndaşlığını qəbul etmək və qanunlarımızla yaşamaq. Azərbaycan ilk gündən bunu bəyan edir, bu şərtləri qəbul edənlərin geri dönə biləcəyini, onlar üçün heç bir problemin olmayacağını bildirir. Hətta bununla bağlı portal da yaradıldı. Ötən il ermənilər könüllü şəkildə Qarabağ və ətraf rayonları tərk edəndə Azərbaycan rəsmi şəkildə müraciət elədi ki, qalıb yaşaya bilərlər, onların təhlükəsizliyinə Azərbaycan dövləti zəmanət verir.

İndi qarşı tərəfə baxaq: Ermənistan indiyədək bir cümlə ilə belə deyibmi ki, 1987-1991-ci illərdə zorla öz yurdlarından qovulmuş azərbaycanlılar Ermənistana qayıda bilərlər. Hətta onlar da deyə bilərlər ki, Ermənistan vətəndaşlığını qəbul edib qayıtsınlar. Hətta bu cümləni belə işlətmirlər. Necə olur ki, Azərbaycan beynəlxalq hüquqla davranaraq bəyanatlar verir, amma bəzi avropalı diplomatlar və rəsmilər bunu da, Ermənistanın beynəlxalq hüquqa uyğun olmayan davranışlarını da görməzdən gəlirlər?! İndi bunun “özəl məsələ” kimi qiymətləndirilməsi məntiqsizlikdir.

İnsan taleyi, insan haqları zamana bağlı məsələ deyil. Almaniya İkinci Dünya Müharibəsindən hələ də soyqırımı, təqib, təzyiq, zərər və deportasiyaya məruz qalmış yəhudilərə kompensasiya ödəyir. Görün üzərindən neçə il keçib? Demək, bu, zamana bağlı məsələ deyil. İndi azərbaycanlıların 1988-ci ildə zorla qovulması ilə bağlı beynəlxalq hüquqda hansı ayrıcalıq ola bilər? Buna görə də, həmin şəxsin məsələ ilə əlaqədar yanaşması nəinki kökündən yanlış və qərəzlidir, həm də beynəlxalq hüquqa ziddir.

- Ümumiyyətlə, axır vaxtlarda bəzi qərbli diplomatlar və parlamentarilər yenidən “ermənilərin Qarabağa qayıdışı məsələsi”ni gündəmdə saxlamağa çalışırlar. Ermənistan mediası da bu zərərli tezis əsasında silsilə materiallar dərc etməyə başlayıb. Niyə Qərbdə bəzi siyasi dairələr yenidən bu anti-Azərbaycan tezisi və ya separatçı gündəmə qayıtdılar?

- Burada bir məsələni ayırmaq lazımdır, dövlətlər səviyyəsində Azərbaycana qarşı belə bir tələblə çıxış edən yoxdur, əlbəttə, Fransanın bəzi rəsmilərinin sərsəm açıqlamalarından başqa. Hansısa şəxslər, məsələn, amerikalı konrqesmen və senatorlar, yaxud Avropa Parlamentinin deputatlarına gəlincə, onlar özlərini təmsil edirlər, dövlətlərini yox. Onlar öz fikirlərini səsləndirə bilərlər. Amma Azərbaycanın ABŞ və Fransa istisna olmaqla, Avropa Birliyi üzvləri ilə dövlətlərarası münasibətlərində bu məsələ gündəmə gəlməyib.

Digər yandan, bəzi məsələlərdə Qərb diplomatlarının açıqlamaları Azərbaycana sərf edir. Məsələn, son zamanlarda ABŞ-dən Zəngəzur yolunun açılması ilə bağlı verilən açıqlamalar Azərbaycanın xeyrinədir. Bu, Ermənistan tərəfindən qıcıqla qarşılanır və medialarında həmin şəxslərin ünvanlarına təhqiramiz ifadələr səsləndirməkdən belə çəkinmirlər. Niyə ermənilər onlara belə aqressiv münasibət göstərirlər? Çünki bunlar rəsmi şəxslərin açıqlamalarıdır, dövlət və hökumətin mövqeyini ifadə edir. Azərbaycana qarşı açıqlamalar isə hansısa siaysətçi, parlamentari və ya şəxsin yanaşmasıdır, yəni dövlətlərin rəsmi mövqelərini ifadə eləmir. Bunlar fərqli məsələlərdir.

Ermənistanı narahat edən budur ki, onlar məsələləri dövlətlərarası münasibətlərə gətirə bilmirlər, amma Azərbaycan Zəngəzur dəhlizi məsələsini ABŞ rəsmiləri vasitəsilə beynəlxalq ictimaiyyətə təqdim etməyə nail olub.

- Bəs ABŞ niyə israrla Zəngəzur dəhlizi məsələsini gündəmə gətirir, nə baş verir ki, Vaşinqtonda bu mövzunun üstündə durmaq zərurəti yaranıb? Amerikadan son olaraq dövlət katibinin köməkçisi Ceyms Obrayen bir neçə gün əvvəl bu haqda danışıb.

- ABŞ Şərq-Qərb dəhlizinin Rusiyadan yan keçən qollarının olmasında maraqlıdır. İndi nə qədər müharibə və sanksiyalar olsa da, hələ də Çin və ətrafından dəmir yolları ilə Avropaya daşımaların 80-90 faizi Rusiya üzərindən həyata keçirilir. Burada texniki və siyasi problemlər yaşanır.

Siyasi problem odur ki, sanksiyalar qoyulub, Rusiyanı sıxmaq istəyirlər, amma yenə də bu ölkənin üzərindən alış-veriş edirlər. Bu da daxili ictimaiyyətdə ciddi narazılıq yaradır, izah edə bilmirlər.

Texniki məsələ odur ki, Rusiya üzərindən daşınan yüklərin sığortalanmasını Avropa və dünya şirkətləri sanksiyalara görə üzərlərinə götürmək istəmirlər. Buna görə də, ABŞ Rusiya və Belarusdan yan keçən dəhlizlərin açılmasında maraqlıdır. Burada da, demək olar ki, hazır və işə düşməsi mümkün olan yollardan biri Azərbaycanın mərkəzində olduğu Orta dəhliz layihəsidir. Bu xətlə Azərbaycan, Zəngəzur və Türkiyə üzərindən Avropaya rahat yük daşımaq mümkündür.

Bir məsələ var ki, Rusiya Zəngəzurdan keçəcək yolları öz nəzarətində saxlamaq istəyir, əsas düyün budur. Heç Azərbaycanla Ermənistan arasında bununla bağlı ciddi fikir ayrılığı yoxdur. ABŞ-nin mövqeyi budur ki, yollar hansı ölkənin ərazisindən keçirsə, o ölkənin suveren qanunları əsasında fəaliyyət göstərməlidir. Rusiya isə israr edir ki, Zəngəzurdan keçəcək dəmir və avtomobil yollarına o nəzarət eləsin.

ABŞ də çalışır ki, Ermənistanın bu məslədə Rusiya qarşısında üstünlüyü olsun. Yəni yol Rusiyanın əlində olmasın. Məsələdə düyün nöqtəsi Azərbaycanla Ermənistan arasındakı anlaşılmazlıqda deyil. Ermənistan dəfələrlə bəyan edib ki, kommunikasiyaların açılmasında problem görmür, Azərbaycan da haqlı olaraq bunu tələb edir.

Əsas məsələ yola nəzarət və ya dəhlizin Ermənistandan keçən hissəsinin təhlükəsizliyi ilə bağlıdır. Buna kim zəmanət verəcək və hansı qaydalarla fəaliyyət göstərəcək? ABŞ-nin israrı ondan ibarətdir ki, Azərbaycandan keçən yollara Azərbaycan, Ermənistandan keçən yollara da Ermənistan nəzarət eləsin. Bunlar həm də, Ermənistanla Rusiya arasındakı dərin problemləri bir az da dərinləşdirərək, İrəvanı Moskvadan daha çox qoparmaq cəhdləridir.


Ardını oxu...
Ədalət, Hüquq, Demokratiya Partiyasının (ƏHD) sədri, Milli Məclisin Hüquq Siyasəti və Dövlət Quruculuğu Komitəsinin sədr müavini Qüdrət Həsənquliyev Elchi.az-a müsahibə verib.
 
Moderator.az həmin müsahibəni təqdim edir:
 
–Qüdrət bəy, Qərbin bəslədiyi "uşaqlar” və bəzi 70 yaşında xərifləmiş debillər Azərbaycanda öz türk kimliyi ilə fəxr edənlərin 1937-ci ildə olduğu kimi repressiyalara məruz qalacaqlarını söyləyirlər. Bu kimi açıqlamalara münasibətinizi bilmək istərdik.
 
-İqtidarı tənqid etmək olar və mümkündür, hətta bəzən vacibdir. Biz də zəruri hesab edəndə bunu edirik, hər kəs bunu edə bilər və çoxları da edir. Amma riyakarlığın miqyasına baxın ki, dünənə qədər Ərdoğanı korrupsiyada, insan hüquq və azadlıqlarını məhdudlaşdırmaqda, avtoritarizdə ittiham edənlər, belələrini tapıb efirə çıxaranlar indi Türkiyəni öyən, amma yumşaq bir qardaş tənqidinin də yer aldığı məqaləyə görə Ərdoğanın "müdafiəçisinə" çevriliblər. Düşünürlər ki, əllərinə bəhanə keçib, iqtidara xalqın dəstəyini azaltmaq üçün Trükiyə-Azərbaycan münasibətlərini korlamaq da olar. Amma yanılırlar. Onları dinləyəndə adamın ürəyi bulanır. İlham Əliyev dəfələrlə bəyan edib ki, biz böyük türk ailəsinin üzvüyük. Türk Dövlətləri Təşkilatının yaranmasında və güclənməsində Azərbaycanın xüsusi rolu olub. "Şuşa Bəyannaməsi”ni də Ərdoğanla İlham Əliyev imzalayıb. İlham Əliyev hər zaman Türkiyənin Vətən müharibəsində verdiyi siyasi və mənəvi dəstəyi yüksək qiymətləndirib. Bunu görməmək üçün olduqca qərəzli olmaq lazımdır. Rus dilinin Azərbaycanda tədrisinə qarşı çıxan debillər, çünki onların qənaətinə görə, Afrikada heç kim bu dili bilmir, anlamırlar ki, rus dili bizə Afrikada ünsiyyət qurmaq üçün lazım deyil, hazırda türk xalqları və keçmiş sovet respublikaları arasında ünsiyyət vasitəsidir və Rusiyada 2 milyona yaxın soydaşımız yaşayır. Zamanında İlham Əliyevin sərəncamı ilə yüksək vəzifələr tutub bundan məmnun olanlar, atalarının bu iqtidar haqqında dediklərini unudanlar, xarici kəşfiyyat ələ alana qədər iqtidarın fəaliyyətini xarici telekanallarda vəsf, mədh edənlər bu gün ağız-ağıza verib, utanmadan nə gəldi danışırlar. Başa düşmürlər ki, fəaliyyətləri ilə yalnız süfrə üzərində uçan milçək effekti yarada bilərlər. Yazıqlar olsun!
 
-Hamı Ermənistanla sülh sazişi imzalamağa yaxın olduğumuzu söyləyir. Siz necə düşünürsünüz?
 
-Naxçıvana maneəsiz gediş-gəliş təmin olunmayana qədər nə sülh sazişi imzalamalıyıq, nə də Ermənistanla kommunikasiya xətləri açılmalıdır. Görünən odur ki, Ermənistan Fransa və İranın təzyiqi ilə Naxçıvana maneəsiz gediş-gəlişi təmin etməyə hazırlaşmır. Sülhə nail olmaq üçün Türkiyə, Azərbaycan və Rusiya Ermənistana reveranslar etməməli, əksinə təzyiqləri artırmalıdır. Ermənistan öz öhdəliyini yerinə yetirməsə, Azərbaycan güc tətbiqi ilə onu buna məcbur etmək barədə düşünməlidir. Sülh sazişi Türkiyə və Rusiyanın vasitəçiliyi və iştirakı ilə imzalanmalıdır. İlham Əliyev öz tərəf müqabillərinə münasibətdə səmimi və etibarlı olması ilə diqqət çəkib və bunu həmişə vurğulayıb. Bu davranış Azərbaycana uğur gətirib, Qarabağı azad etmişik. O, özünə və Azərbaycana münasibətdə də tərəfdaşlarından bunu tələb edib, fərqli münasibəti qəbul etməyib. İndi Türkiyə və Rusiyaya deyə bilmərik ki, zamanında Azərbaycana sülhməramlı əsgər göndərmisiniz, qələbəmizin əldə olunmasına dəstək vermisiniz, yaxud mane olmamısınız, Rusiya sənin iştirakınla üçtərəfli atəşkəs haqqında saziş imzalamışıq, amma indi dayanın kənarda, biz Qərbin vasitəçiliyi ilə Ermənistanla sülh sazişi imzalayırıq. Hər dövlətin öz marağı var və biz bunu nəzərə almalı, Türkiyə və Rusiya da sülh sazişinin imzalanmasında iştirak etməli, bundan faydalanmalıdır. O zaman sülh daha təminatlı olar. Ermənistan nə qədər tez bunu başa düşsə, Fransa və İranın yox, öz dövlət maraqlarını önə çəksə, regional əməkdaşlığa üstünlük versə, sülhə bir o qədər tez yaxınlaşarıq.
 

Ardını oxu...
Hazırda məcburi köçkün həyatı yaşayan şair, pedaqoq Mirmehdi Rəsulun Yenisabah.az-a müsahibəsi...

- Mirmehdi bəy, qızınız Fidan İbişova qəbul imtahanında yüksək nəticə - 657 bal topladı. Bu münasibətlə sizi təbrik edirik. Mətbuatdan oxuduq ki, Fidan Qarabağ Universitetini seçib. Bu qərar onun özünə aiddir, yoxsa tələbənin uzaq yolunu yaxın etmək istədiniz?

- Əslində sizə bəllidir. Ona görə ki, siz bilirsiniz biz 1993-cü ildən qaçqın düşmüşük, məcburi köçün həyatı sürmüşük. Qarabağ bizim hamımız üçün doğmadır. Mən övladımın topladığı bala nisbətdə onun hansı qərar verməsindən asılı olmayaraq, qərarının arxasındaydım. O, ölkənin istənilən ali məktəbini seçə bilər və o balla qəbul ola bilərdi. Sadəcə olaraq, övladımın özünün istəyi və qərarı oldu ki, işğaldan azad edilmiş Qarabağın incisi olan Xankəndində yaradılmış, inanıram ki, ölkənin ən inkişaf etmiş və perspektivli ali təhsil ocağı olacaq, Qarabağ Universitetində təhsil alsın. Mən də onun qərarını dəstəklədim. turbo az mercedes

- Qarabağ Universiteti bu il ilk dəfə tələbə qəbulu elan edir. Universitetdəki təhsilin səviyyəsi ilə bağlı hər hansı bir praktika mövcud deyil. Fidanın orta məktəbdəki uğurlarının orada da davam edəcəyinə inanırsınızmı? Sizcə, Qarabağ Universiteti 4 il sonra Azərbaycan cəmiyyətinə savadlı, peşəkar və bacarıqlı kadrlar təqdim edə biləcəkmi?

- Müasir dövrdə hamımız artıq bilirik ki, informasiya əlçatandır və sosial şəbəkələrdən, internet resurslarından və televiziya kanallarından informasiya almaq mümkündür. Aldığımız informasiya və gördüyümüz kadr seçimi, bu gün Qarabağ Universitetinin özünün rəhbərliyi və prezidentimiz, cənab Ali Baş Komandanımızın da nəzarəti altında ora seçilən kadrların məlumatlarına baxanda, deməyə əsas verir ki, gələcəkdə çox yüksək nəticələr əldə ediləcək. Mən belə düşünürəm ki, oradakı təhsil Azərbaycan təhsilində yenilik, innovativlik gətirəcək. Qarabağ Universiteti dünya reytinq cədvəlində ilk pillələrdə olan universitetlərdən biri olacaq.

- Nədən bu qənaətə gəldiniz? Universitet rəhbərliyi ilə görüşünüz olub? Ümumiyyətlə, oradakı kitabxana və tədris bazası ilə bağlı hər hansı əlavə məlumatlarınız varmı?

- Mənim şəxsi heç bir görüşüm olmayıb, heç bir münasibətim yoxdur. Sadəcə yenə də deyirəm, biz uzun illərdir bacarıla bilməyən şeyləri bacardıq. Biz bütün dünyaya göstərəcəyik ki, Qarabağ zamanın bütün dövrlərində hər zaman döyüş bölgəsi olmayacaq, həm də elm və inkişaf bölgəsi olacaq. Buradan həm Azərbaycan, həm region, həm də bütün dünya üçün bacarıqlı və istedadlı kadrlar yetişəcək. Biz Qarabağda elmi, təhsili inkişaf etdirə biləcəyik. Bu mənim fərdi intuisiyamdır, istəyimdir və mən buna inanıram. Təhsil Nazirliyinin paylaşımlarında, xəbər resurslarında gördük ki, orada yüksək elmi-texniki baza yaradılıb. Tələbələr pedaqoji heyət üçün lazım olan bütün resurslar var. İnanıram ki, biz bunu bacaracağıq və orada böyük bir elm ocağı yaradacağıq.

- Siz özünüz Xankəndində olmusunuzmu? Müharibədən yeni çıxmış bu şəhər tələbələrin yetişməsi üçün uğurlu məkan sayıla bilərmi?

- Mən Xankəndidə, Şuşada, Laçında, ümumiyyətlə, işğaldan azad olunmuş ərazilərdə olmuşam. Bu ərazilərdə 2020-2023-cü il arası dönəmlə, 2024-cü il arasındakı fərq çoxdur.

- Hazırda Xankəndidə müharibənin izləri qalırmı?

- Bəli, Xankəndidə müharibənin izləri var.

- Sizcə, bu 17-18 yaşlı tələbələr üçün bir diskomfort yaratmayacaq ki?

- Mən əksinə fikirləşirəm. Bu 17-18 yaşlı uşaqlar üçün daha stimulverici ab-hava yaradacaq. Orada müharibənin mənfi çalarları var, amma o mənfi çalarların özündə müsbət şey görürəm ki, erməni vandallığını, qəsbkarlığını öz gözləri ilə görəcəklər. Həmin uşaqlar, gənclər orada gülüstanın yaranmasında, oranın gözəlləşməsində iştirak edəcəklər. Ali Baş Komandanımızın rəhbərliyi altında Azərbaycan ordusu o torpaqları yoxdan var elədi.

- Siz Qarabağ bölgəsinin tanınmış ziyalısı, qələm adamı olduğunuz üçün bu sualı vermək istəyirik. Qarabağa getmək istəyənlər çoxdur, amma çoxu turist kimi getmək istəyir. Necə düşünürsünüz, Xankəndinə gedənlər uzun müddət orada qalacaqlarmı?

- Mən 2023-cü ilin sentyabr ayının əvvəllərində öz sosial şəbəkə hesabımda, bizim 24 saatlıq anti-terror əməliyyatı olmamışdan öncə, Azərbaycan Respublikasının Təhsil Nazirinə müraciət etmişdim. Müraciətim Xankəndidə pedaqoji fəaliyyət göstərmək və orada daimi məskunlaşmaqla bağlı idi. Bu gün də o fikirdəyəm. Mənim həyat yoldaşım sinif müəllimidir. Hər ikimizin sertifikasiya imtahanındakı diaqnostik nəticəsi yüksəkdir. Mən və ailəm bizə “Qayıdış” qəsəbəsində yaradılmış şəraitlə bağlı çox “sağ ol” deyirəm və gedib Xankəndidə orta məktəbdə müəllim kimi işləməyə hazıram.

- Bu istəyinizlə bağlı hansısa quruma rəsmi formada müraciət etmisinizmi?

- Bəli. Elm və Təhsil Nazirliyinə, eyni zamanda Qarabağ Regional Təhsil İdarəsinə bu haqda məlumat vermişəm. Xankəndinə köç başlanan zaman mənim orada işlə təmin olunmağım barədə məlumat veriblər.

-Bu qərara gəlməyinizdə, Fidanın Qarabağ Universitetini seçməsi nə dərəcə rol oynadı? Sizə, Qarabağın başqa bir bölgəsində iş təklif edilsə, qəbul edərsinizmi?

- Mən bu qərara gələndə Fidan 11-ci sinfə təzə başlamışdı. Onda Qarabağ Universiteti barədə heç bir təəssüratımız yox idi. Bu gün mənim övladım oranı istəyir və sırf özünün seçimidir. Mənim Xankəndidə işləmək istəyimin qızımın orada təhsil alması ilə heç bir əlaqəsi yoxdur. Qarabağın digər bölgələrində də işləməyə hazıram. Əsas odur bilim ki, mənim də o torpaqların inkişafına zərrə qədər köməyim dəydi.

- Necə düşünürsünüz, Qarabağ Universitetini seçən fidanlar çoxmu olacaq? Söhbət yüksək bal toplayıb, həmin universiteti seçmək istəyən abituriyentlərdən gedir...

- Bu gün mətbuatda, sosial şəbəkələrdə və universitetin özünün rəsmi saytında dərc olunan məlumatda seçim öncəsi abituriyentlərin sayına baxanda bilmək olur ki, bəli, çox olacaq. Burada heç də bəzilərinin fikirləşdiyi kimi, aşağı balla, əyalət təfəkkürü ilə az bal toplayanlar yox, yüksək bal toplamış abituriyentlər müraciət edəcək. Mən deyərdim ki, Qarabağ Universiteti Azərbaycanın “Oksford”u olacaq.

- Hazırda abituriyentlər üçün həlledici mərhələ yaxınlaşır. "Qarabağ Universitetini seçim yoxsa seçməyim" sualı qarşısında qalan yüzlərlə abituriyent var. Bir valideyn və pedaqoq kimi, ixtisas seçimi ərəfəsində olan abituriyentlərə və valideynlərə nə tövsiyə edirsiniz?

- Mən istər pedaqoq, istərsə də valideyn kimi də çıxış edə bilərəm. Hamımız bilirik ki, biz bir millət kimi, övladımıza bağlıyıq. Yəni övlad daha şirindir. Mən öz övladıma oranı rəva bilirəmsə, mənim övladım oranı seçirsə, demək ki, mən oranı daha perspektivli və daha yaxşı bilirəm. Ona görə də, bütün valideynlərə daha dəqiq düşünməyi və daha yaxşı olanı seçməyi arzulayıram. Xalqımız bilir ki, Qarabağ Universitetinin gələcəyi yaxşı olacaq. Bütün övladlara uğurlar arzulayıram!

- Son olaraq, deyə bilərsinzimi, valideyn övladın seçiminə müdaxilə etməlidirmi?

- Bu bir az mürəkkəb sualdır. Əslində valideyn övladının seçiminə müəyyən qədər müdaxilə etməlidir. Övladlarımız təcrübə baxımından hələ gəncdir. Valideynlər həyatda nəyin nə olduğunu daha yaxşı bilir. Düzdü, gənclər inkişafı, tərəqqini daha tez mənimsəyirlər. Amma deyərdim ki, valideyn övladın seçiminə müdaxilə yox, istiqamət verməlidir.

Ardını oxu...
 

İLK YAYIM SAATI: 02.08.2024 - 19:28

İllərdir sənətdə olmasına baxmayaraq, tamaşaçı onu son bir ildə tanıdı. Ulduzu birdən-birə parlayan müğənni az zaman içində səmimiyyəti, qeyri-adi açıqlamaları ilə tanındı və rəğbət qazandı.

Musavat.com xəbər verir ki, Lent.az-ın müsahibi şou-biznesin dəli qızı Ofeliya Şabanovadır. 

Niyə dəli qız deyirik? Oxusanız, anlayacaqsınız.

-  Ofeliya xanım,  şou-biznesin içinə birdən-birə bomba kimi düşdünüz. İndiyə qədər harada idiniz?

-  Əslində 12 yaşımdan toylara gedirdim. 23 ildir sənətdəyəm. 12 yaşımdan oxumağa başlamağımın, ana-ata qulluğunda durmağımın  səbəbi var idi. Kasıb bir ailədə dünyaya göz açdım. Balakənin Bedağar kəndində doğulmuşdum. 4 uşaq idik. Anamız xərçəngə tutuldu, 47 yaşında dünyasını dəyişdi. 13 yaşımdan bacı-qardaşlarıma analıq elədim. Uşaq anadan yetim qalır atadan yox. Anamız rəhmətə gedəndən sonra çox çətin oldu.  Atam gəncliyində pəhləvan olub, kəndir üstündə gəzirdi. Kənd yerində iş yox, dolanışıq çətin. Mən də Allahın verdiyi bu nemətdən, səsimdən istifadə eləməyə başladım. Bəzi ifaçılar deyirlər ki, səhnəyə əziyyətlə gəlmişəm. Amma heç kim mənim qədər əziyyət çəkə bilməz.

 - Nə olub çətinliyiniz?

 - Müğənnilərin 90 faizi sponsorla gəlib, onların hesabına ortalıqda bərq vururlar. Mən tək başına oldum. Bir ərim, bir də şairə Sahilə Pənahın sayəsində səhnədəyəm. Sahilə Pənah indi məndən inciyib, amma nə eləsə haqqı var. 16 yaşımda ərimlə tanış olub evləndim, həyatımın yükünü çiynimdən aldı, məni quyudan çıxartdı. İndi çox xoşbəxtəm, 2 oğlum var. Ceyhun 14, Yusif 8 yaşındadır.

- Oğlunuza ərinizin adını qoymusunuz?

- Bəli. Həyat yoldaşım mənim üçün yerdəki Allahdır, Allahdan sonra həyat yoldaşım. Allahdan sonra ona baş əyirəm. Ona görə hər kəsi silib ata, hamının üstündən xətt çəkə bilərəm. Ətrafımızda olan hər kəs bilir, mən ərimə mama, ana deyirəm. Birdən yadımdan çıxır, adam arasında da deyirəm, deyir camaat eşidir nə edirsən?

- Ərinizə niyə ana deyirsiniz ki?

- Çünki anamı çox istəmişəm. O da mənə evlənəndən sonra ana qayğısını hiss etdirib, hər şeyim olub. Yoldaşım kömək etdi, Bülbül adına orta ixtisas məktəbini bitirdim, amma sonra Pedaqoji Universitetə daxil oldum. İlk ustadım da həyat yoldaşım olub. Oxumasa da musiqini məndən yaxşı bilir. 

- Oxuma desə, sənəti atacaqdınız?

- 2 il oxumağıma icazə vermədi, oxumadım. Amma elə bərk xəstələndim ki, həkimə aparmalı oldu. Depressiyaya düşmüşdüm. Dedi bu qızın səsini əlindən almısan, qoy oxusun düzələcək. Başladım yenidən oxumağa və hər şey keçdi getdi. Anamdan sonra həyatımda ən çox rol oynayan insan o olub. Bu yaxınlarda bir ağır xəstəlikdən keçdim. Düzdür, media yazdı ki, məndə xərçəng tapılıb, Allaha şükür xoş xassəli şiş oldu, bəd deyilmiş. Düşmənlərim elə bildi, öləcəm, amma ölmədim, əfsanə geri döndü. Xəstələnəndə gördüm ki, bu həyatda dost, yoldaş, bacı, qardaş hamısı özünədir. Elə bildilər öləcəm, maraqlanan olmadı, sağalandan sonra yazanlar mənə lazım deyil.

 - Kimdir ki, sizin düşmənləriniz?

- Adamın düşməni yaddan olmur, doğmalarından olur. Amma indi onların adlarını çəkib reklam eləmək istəmirəm. Canımdan, qanımdan olan adamlar idilər. Arxadan zərbə vurdular mənə. Yoldaşıma böhtan atdılar, bir nəfəsdə sildim. Nə zaman gəlib ondan üzr istəyərlər, bəlkə onda bağışlayaram. Mən bağışlamağı bacarmıram. Mən Allahdan sonra həyat yoldaşımdır deyirəm, ona görə bütün dünyanı qarşıma alaram.

- Yoldaşımın ayağını yuyuram deməklə dilə-dişə düşdünüz.

- Yoldaşımın ayağının, ayaqqabısının tozuna qurban olaram. Bu söz niyə trend oldu anlamıram. A balam, qadın yoldaşının ayağını yuyar da. Hər gün corablarını özüm geyindirib işə yola salıram. Onurğasında problem yaranmışdı. Onu əzizləyə-əzizləyə özüm yuyundururdum, kim eləməlidir ki, bəyəm? O evə gəlmədən biz evdə süfrəyə əl uzatmırıq. Süfrə açılmır. Mənim ailəm mənim dünyamdır və həyatda mənə hər şeydən əzizdir. Deyirlər bəlkə əri imkanlı kişidir, ona görə onu belə sevir. Yox, adi dövlət məmurudur. Əsəbiləşəndə üzünü görmə. Mən onun dilini bilirəm. Amma onun üstümdə haqqı var və ona belə sevgi göstərirəmsə, bu  sevgini o özü qazanıb. Ondan sevgi gözləməmişəm, qadın özü-özünü sevdirməlidir. Öz əməlləri ilə. Qadın kişinin güzgüsüdür. Qadına baxıb onun ərinin necə biri olmasını anlamaq olar.

Onun səhvi də mənim üçün düzdür. Əsəbi olanda cavab vermirəm. Hirsi soyuyandan sonra deyirəm bəlkə filan məsələni elə yox belə eləsək yaxşı olardı. O da etiraz eləməyib.

- Yoldaşınızdan ötrü bu qədər dəli-divanəsiniz. Bəs onun hansı səhvini bağışlamazsınız? Nə hadisə olsa, ondan üz döndərərsiniz?

- Xəyanət etsə, bağışlamaram. Yenə deyirəm bağışlaya bilmirəm. Mən hamının gözü önündə “ayağının tozuna qurban olum” dediyim kişi bunu mənə edərsə, ölərəm.

-  Qısqancsınız?

-  Çox qısqancam. Evə gələn kimi telefonunu qurcalayıram. 

- Danışdıqca dilinizdən Allah kəlməsi düşmür. Yoldaşınız desə ki, dini qaydalarla bir xanımla da evlənmək istəyirəm. İslamda halal sayılır da bu.

- Dünyanı dağıdaram. Kəbinimi kəsiləndə molla o sualı verdi, soruşdu ki, müsəlman adətincə siz halal edərsiniz əriniz ikinci xanım alsın? Necə qışqırdımsa, molla özü də qorxdu. Əsla razı olmaram. Onu özümə də qısqanıram. Kişinin qısqanclığı qeyrətdən, qadının qısqanclığı şeytandan gəlir. 

- O sizi qısqanır?

- Hər yerə birlikdə gedirik, amma məclislərə daxil olmur. Deyirəm “gəl, sən olanda yaxşı oxuyuram. Deyir arvadım oxusun mən də əl çalım?”

- Ofeliya, bu qədər dəlisov açıqlamalar verirsiniz, doğru deyəni 9 köydən qovarlar deyiblər. Dostunuz qalıb?

- Real insanam bəzəyim düzəyim yoxdur nə görünüşümdə nə həyatımda. Müğənnilərə deyirəm özünüzlə məni qarışdırmayın, mən siz ola bilmərəm, siz də mən. Bəzən belə dəli dolu danışdığıma görə deyirlər Elnarə Abdullayevaya bənzədirsən özünü. Əsla. Bizim heç bir oxşarlığımız yoxdur və özümü heç bir müğənnidən kiçik hesab eləmirəm. Guya bu sənət aləmində Elnarə xanımdan başqa ədəbli xanım yoxdur, ola bilməz? Heç kimin dünyasına qarışmıram. Şou-biznes deyirlər, şor biznesdir o. Bilirsiniz onlar nə qurdlardılar? Məclislərinə çağıranda da 15 dəqiqə oturub gəlirəm. Deyirlər reklam  üçün belə danışdım. Gəl əyri oturaq düz danışa, yox e, əyri niyə otururuq, elə lap düz oturub düz də danışaq. Danışıramsa dilim var, dilçəyim də var ki danışıram. Lap düz edib danışıram. Keçmişimdə üzümü qara edəcək heç nəyim yoxdur, namusum, qeyrətim yerində. Nə demişəmsə əcəb eləyib demişəm. Hərdən zarafat edirəm ki, bəzi müğənnilər sözləri ilə guya “vilkalayırlar, mən bir başa baltalayıram”. Dost insanın ailəsidir.

- Sənətin dəli qızı adını alacaqsınız bu gedişlə...

-  Hə düz dediniz. Sosial şəbəkədə adım Ofeliya Dəlisoy gedir. Reklam üçün  çalışsaydım, özümə yumruq boyda dodaq, yanaq düzəltdirərdim. Bədənimi şəkilləndirib armudu stəkana oxşadardım. Yarım metr dırnaq, kirpik düzdürərdim. Bunlar mənilik deyil. İnsanlar bu qara-qura, çəlimsiz qızı sevdilər. Süni gözəllik sünidir də. Mən nəyim var onu deyirəm, yalan danışmıram. İntellektual insanlar süni şeyləri sevmir. 

Mən bəzi müğənnilərin kütləsinə, dinləyicisinə hörmətsizlik etməkdən qorxuram, özlərindən yox. Şou biznesdəki bir çox müğənnilər mənim gözümdə dovşan kimi bir şeydir.

- Vasif Məhərrəmli bir dəfə dedi ki,  indi müğənni xanımların hamısı ərim - ərim sözünü işlədir  ərləri olması ilə öyünürlər.

- Bunu da məndən götürdülər. Gördülər mən ailəmlə  öyünürəm, bunu bizim insanlarımız sevdilər, onlar da başladılar “ərim” deməyə. Amma onlar hansı ərləri ilə öyünürlər?  Başqalarından borc aldıqları kişilərlə?

Görürəm, çoxları toylara yarıçılpaq gedir. Bəzi toy sahiblərini də anlamıram ha. Toya gətirir çılpaq müğənnini, əlinə verir mikrofonu,  deyir uşağıma xeyri-dua ver. Onun  özü nədir, sənin gəlininə oğluna verdiyi xeyir-dua nə olsun? Heç verəsi də deyil. Çünki xoşbəxt deyil özü. Kişilər o müğənniləri toylarına öz kefləri üçün gətizdirirlər. Toydan sonra gedirlər başqa yerlərə. Bilirik də. Müğənni var sənətkardır, müğənni də var kabinet müğənnisidir.

- Müğənni Qumral efirdə dedi ki, mən kabinetlərdə oxuyuram və orada yaxşı pullar verirlər. Bir çox sayılıb, seçilən sənətkarlar da olur elə məclislərdə.

- Düz deyir də. Nəyi var, onu deyir. Kabinet müğənniləri N qədərdir. Nə yaxşı cəsarətli qızdır. Düzünü deyib.

 - Toyda çətin vəziyyətlərdən necə çıxmısız?

-  Hamıya şəxsiyyətinə görə qiymət verirlər də. Mənə hörmətsiz yanaşan olmayıb. Kişi məclislərinə getmirəm. İki dəfə prodüserimin səhvi üzündən kişi məclisinə getməli olmuşam, yarımçıq qoyub çıxmışam. Özümü narahat hiss etdim. Tək getmirəm məclislərə.

- Toylarda hamının bozbaş dediyi o mahnılardan oxuyursunuz?

- Biz günahı izləyicilərin üstünə yıxırıq, amma günah mahnını oxuyandadır. Elə mahnılara tələb yoxdur, sənəti olmayanlar ya belə şit mahnılarla, ya da vulqar görünüşləri, bədənləri ilə diqqət çəkirlər. Bəzi cızığından çıxan sözləri olan mahnılar var ki, milyon versələr oxumaram. 

- Sənətini sevdiyiniz müğənnilər kimdir?

- Mənim üçün bir nömrəli sənətkar Flora Kərimovadır. Gülyaz Məmmədovadan dərs almışam. Gülyanaq Məmmədovanın mahnıları ilə yaşayıram.

-  Elza xanım və bacısı ilə problem yaşadınız. Ümumiyyətlə, üstünüzə sənət camiəsindən hücum çox olur?

-  Gözləri götürmür yəqin. Mənim üçün önəmli deyillər. Mən gözəl deyiləm ki, gözəlliyimə paxıllıq edirlər, mənim ancaq sənətimə, səsimin tempinə paxıllıq edə bilərlər. Baxırlar ki, qara-qura bir qızdır, çəlimsiz 40 kilo. Gözəlliyi yoxdur amma, səsi sənəti özündən böyükdür. Düzünü deyir, səmimiyyətim ilə az zaman içində insanların sevgisini qazandım. Gözləri götürmür. Hər müğənnini kütlə qəbul etmir axı. Xalq artistləri də var aralarında. Deyirlər estetiki yoxdur, bədən şəkilləndirmə də eləməyib, orasına-burasına silikon doldurmayıb, amma onu sevirlər.

Azərbaycanda yeganə müğənniyəm ki, jurnalistlərlə çox açığam, istənilən suala cavabım var. Çünki gözükölgəli deyiləm.

Müsahibədən sonra Ofeliyanın “Allahım” dediyi  həyat yoldaşını da gördüm. Dedim, “siz Allahın sevgili qulu imişsiniz, sizi bu qədər sevən bir xanımınız var”. Cavab verdi ki, bu hörmət qarşılıqlı olmasa belə münasibət yaranmaz. Üzə çıxmaq, birlikdə görünmək istəmədilər deyə, fotolarını paylaşmadım. Gözə gəlməkdən çəkindi deyə.

 
 
 

Ardını oxu...
Hər il avqustun 2-si Azərbaycanda Milli Kino Günü qeyd olunur. Xatırladaq ki, mərhum prezident Heydər Əliyevin 2000-ci il 18 dekabr tarixli Sərəncamı ilə avqustun 2-si kino işçilərinin peşə bayramı - Azərbaycan Kinosu Günü kimi qeyd olunur. Artıq Azərbaycan kinosunun yaranmasından 126-cı il ötür. Fransada keçirilmiş ilk kinoseansdan iki il sonra - 1898-ci il avqustun 2-də Bakı elmi-foto dərnəyinin katibi, naşir və fotoqraf Aleksandr Mişon özünün lentə aldığı “Bibiheybətdə neft fontanı yanğını”, “Əlahəzrət Buxara əmirinin yolasalma mərasimi”, “Qafqaz rəqsi” xronikal sənədli və “İlişdin” adlı bədii süjetlərini nümayiş etdirmişdi. Həmin gün milli kinonun yaranma günü hesab olunur.

Milli Kino Günü münasibəti ilə “Yeni Müsavat”ın əməkdaşı Xalq artisti, kinorejissor, ssenarist və aktyor Şeyx Əbdül Mahmudovla söhbətləşib.

Müsahibəni təqdim edirik:

- Əbdül bəy, öncə Milli Kino Günü münasibəti ilə sizi təbrik edirik. Milli kinomuzda sizin də özünüzə məxsus yeriniz, imzanız var. Bu gün “Azərbaycan kinosu can verir”, “milli kinomuz çoxdan çöküb” kimi fikirlərlə tez-tez rastlaşırıq. Necə düşünürsünüz, milli kinomuz əvvəlki simasına nə zaman geri dönə biləcək?

- Bəli, 2 avqust bizim bayramımızdır. Bu münasibətlə Nizami Kino Mərkəzində böyük tədbirimiz olacaq (müsahibə 2 avqustda alınıb). Yəni, hazırda olmayan, amma nə vaxtsa olan kinomuzun bayramını keçirməyə çalışırıq. Gün o gün olsun ki, milli kinomuz əvvəlki simasına geri dönsün, bərpa olunsun, həmin günü də bayram kimi qeyd edək.

Bəli, bu gün milli kinomuz elə bir vəziyyətdədir ki, biz onu yalnız dövlət səviyyəsində xilas edə bilərik. Aşağı səviyyədə biz yalnız onun müzakirəsini aparıb, təkliflər verə bilərik. Yəni, kinonuzun yenidən dirilməsi üçün yüksək səviyyədə dövlət qayğısı lazımdır.

Ümumiyyətlə, biz bu məsələni 30 il uzatdıq, gecikdirdik, əlimizdə olan texnika da artıq müasir tələblərə cavab vermir. Amma nə yaxşı ki, bu gün Mədəniyyət Nazirliyində bu məsələ ilə bağlı ciddi maraqlanırlar, xüsusi qayğı var. Şəxsən mən özüm nazir Adil Kərimli ilə dəfələrlə görüşüb, kinomuz haqqında müzakirələr aparıb, təkliflərimi vermişəm. Görünəni budur ki, Adil Kərimli kinomuzun dirçəlməsinə çalışır və biz də ümid edirik ki, yaxın vaxtlarda uğurlu nəticə olacaq.

Hesab edirəm ki, teatrlar kimi kinomuza da dövlət statusu verilsin.

- 126 il ərzində xeyli filmlərimiz çəkilib. Həmin filmlər arasında hansı sizin üçün klassikadır, möhtəşəmdir?

- Bugünkü eybəcər, rüsvayçı prodakşnların fonunda bizim bütün milli kinolarımız klassikadır.

- Son vaxtlar hansısa milli kinolarımızın məsxərəyə qoyulduğunu, barəsində “heç bir mənası yoxdur” kimi fikirlər səsləndiyinin şahidi oluruq...

- Bir daha qeyd edirəm, hazırda prodakşnların çəkdiyi filmlərin heç bir peşəkarlığa, milli kinomuza dəxliliyi, aidiyyəti yoxdur. O ki qaldı köhnə filmlərimizə, qeyd etdiyim kimi, onların hər biri yeni çəkilənlərin fonunda klassikadır.

- Məlum olduğu kimi, bu ilin mart ayında iki kino ittifaqı birləşdi, sədri Xalq artisti, dəyərli aktyorumuz Rasim Balayev seçildi. Bu dövr ərzində kinematoqrafiyaçılar arasında birlik yarana bildimi, bir araya gəlindimi?

- Bəli, Allaha şükür ki, iki ittifaqı bir araya gətirib, birləşdirdik. Amma bir məsələ var, prinsipə əsasən kino ittifaqının kino istehsalatına heç bir aidiyyəti yoxdur. Yəni, Azərbaycan Kinematoqrafiyaçılar İttifaqı sadəcə kinoda ömür-gün sürən, hazırda xəstə, ehtiyacı olan kinoçulara müəyyən dəstək verir və yaxud barələrində prezidentə, nazirliyə müəyyən təqdimatlar, məktublar göndərirlər. Bir daha qeyd edirəm, qurum kimi onun Azərbaycan kino yaradıcılığına heç bir aidiyyəti, təsiri yoxdur, yalnız ictimai işlərlə məşğuldur.

O ki qaldı kinoçuları birləşməsinə, bir araya gəlməsinə, bəli, birləşdik. Xatırlayırsınızsa, mart ayında quruma sədr seçiləndə alayarımçıq, gülməli də olsa bir konfrans keçirdik. Rasim Balayev quruma sədr seçildi, Şəfiqə Məmmədova da rəsmi istefa verdi. Buna baxmayaraq, Şəfiqə Məmmədova 5 aydır ki, ittifaqa aid olan otağı, nə də maşının açarını təhvil vermir. Ümumiyyətlə, bu məsələni kinoya aid etmək, qarışdırmaq olmaz. Bu, ictimai problemdir və hesab edirəm ki, yaxın zamanlarda öz yoluna qoyacağıq.

- Bəs Şəfiqə Məmmədova ilə münasibətləriniz necə, düzəlibmi?

- Çox yaxşıdır. Biz onunla tələbə yoldaşı olmuşuq. Konfransda istefa verəndən sonra gördüm ki, tək-tənha qalıb. Ətrafında, başında birləşib, onun hesabına gündəmə gələnlərdən biri də həmin vaxt ona yaxın gəlmədi. Amma mən ona yaxınlaşdım, qucaqlayıb, öpdüm, təsəlli də verdim. O da bunu normal qarşıladı.

Ümumiyyətlə, həmin konfrans çox qəribə şəkildə keçirilmişdi və mətbuat da bilir, mən seçkidə iştirak etmədim. Konfransda nə hesabatlar verildi, nə müzakirələr aparıldı. Tələm-tələsik Şəfiqə Məmmədovaya istefa verdirib, Rasim Balayevi sədr seçdilər. Amma 5 aydır ki, təşkilat yoxdur, Rasim Balayev bir qapıda, Şəfiqə Məmmədova da digər qapıda qalıb. Yəni ortada bir anlaşılmaz vəziyyət var. Amma bir daha qeyd edirəm, əsas məsələ milli kinomuzun dirçəlməsi, kinostudiyamızdır.

- Kinostudiyadan söz düşmüşkən, bu günlərdə “Azərbaycanfilm”in rəhbərliyi gözlənilmədən istefa verdi, sonrada qurumda xeyli sayda istefalar olduğunu eşitdik. Nə məsələdir? Kinostudiyada nə baş verir? Hazırda vəziyyət necədir?

- Mən ayda 3 dəfə hazırda xarabalığa çevrilmiş o kinostudiyaya gedib baxıram, kövrəlirəm, ağlayıram, əsəbiləşirəm, sonra da geri dönürəm. Demək, vaxtilə 2 mindən çox işçisi olan kinostudiyada bu gün cəmi 40 adam qalıb. Hazırda studiyanın rəhbəri bizim öz kadrımız, Moskvada təhsil almış Azər müəllimdir. Onunla görüşdüm, mənə dedi ki, cəmi 40 işçisi var, onların da arasında 2 nəfər xanım analıq məzuniyyətindədir, digər iki nəfər də xəstədir. Kinostudiyanın işıq və su pulunu da ödəyə bilmirlər, gəlib tez-tez kəsirlər, onlar da qaranlıqda, susuz qalırlar. Yəni hazırda kinostudiyada vəziyyət bu cür acınacaqlıdır.

- Tamaşaçılar sizi daha çox “Yeddi oğul istərəm” filmindəki Qasım obrazı ilə tanıyırlar. Yəni Şeyx Əbdül Mahmudov deyəndə gözümüzün önünə ilk olaraq, Qasım obrazı gəlir. Bəs sizin üçün hansı obraz və yaxud hansı film daha doğma, yaxındır?

- Mənim üçün obrazın böyük-kiçiyi yoxdur. Mənim ruhumun rolu “Nəsimi” filmindəki Dərvişdir, amma mədəni ideologiyamın başında “Yeddi oğul filmi” dayanır, insan obrazı kimi isə məni çox kövrəldən “Şərikli çörək” flmindəki aldadılan oğlan obrazıdır. Ruhum və əqidəm isə “Şah İsmayıl Xətai”, “Ağa Məmməd Şah Qacar” filmidir ki, onların da artıq ssenarisi hazırdır və son nəfəsimə qədər çalışacağam ki, onları çəkim, ərsəyə gətirim.

- May ayında sizin 80 yaşınız tamam oldu. Amma nədənsə yubiley tədbirini görmədik. Səbəb nədir? İl ərzində 80 illik yubileyinizi qeyd etməyi düşünürsünüzmü?

- Səbəb mənim kinomuz uğrunda apardığım mübarizədir. Hər zaman haqqı tələb edirəm. Fikirlərim də çox zaman kimlərinsə xoşuna gəlmir. Doğrudur, mədəniyyət naziri Adil Kərimli şəxsən məni çağırıb, yubileyimi təbrik etdi. Alim Qasımov və digərləri də orada idi. Amma yubileyim yaradıcılıq şəklində qeyd olunmadı. Milli Kino Gününü geridə qoyum, bundan sonra bu məsələni gündəmə gətirəcəm. İnsanların zəhmət haqqını vermək lazımdır.

- Azərbaycan Kinematoqrafiyaçılar İttifaqı da yubileyinizə biganə yanaşdı?

-Bəli. Onlar mənə düşmən kimi yanaşırlar. Məni heç təbrik də etmədilər. Halbuki iki kino ittifaqını mən birləşdirdim, Rasim Balayev də gəlib sədr seçildi. Sözün doğrusu, mən onlardan heç təbrik gözləmirdim də. Çünki onlar mənim üçün kino adına heç bir əhəmiyyət kəsb etmirlər. Halbuki, həmin ittifaqda oturanlar zamanında məni özlərinə müəllim kimi görür, mənimlə görüşməyi özlərinə şərəf sayırdılar. Bəs indi nə oldu, nə dəyişdi? Mən ömrümün 60 ilini bu kinoya həsr etmişəm. Hətta Xalq artisti Hacı İsmayılov məni təbrik edib və mən həmin vaxt ölkədə olmadığım üçün təbrik teleqramını ittifaqa göndərib, ittifaq isə o məktubu belə mənə verməyib...

Amma bu gün, 2 avqust bizim bayramımızdır. Ona görə də bütün kinoçuları bu bayram münasibəti ilə təbrik edirəm. İnanıram ki, milli kinomuz tezliklə bərpa olunacaq.
 

Ardını oxu...
Politoloq Elxan Şahinoğlu Teleqraf.com-un suallarını cavablandırıb.

Onunla müsahibəni təqdim edirik:

- Həmas lideri İsmayıl Haniyənin İran prezidenti Məsud Pezeşkianın andiçmə mərasimindən sonra Tehranda qətlə yetirilməsi bölgədə yeni bir gərginliyə yol açıb. Tehranın atacağı addımlar fonunda Yaxın Şərqdə proseslərin istiqamətinin dəyişməsi ehtimal edilir...

- Yaxın Şərqdə vəziyyət getdikcə gərginləşir. Lokal toqquşmalar genişmiqyaslı müharibəyə gətirib çıxara bilər. İsrailin İranın paytaxtında Həmas liderini öldürməsi İran-İsrail gərginliyini bir az daha artıracaq. Hazırda İran qisas əlaməti olaraq yenə qırmızı bayraq qaldırıb. Amma bu o demək deyil ki, Tehran intiqam aksiyasında uğur qazanacaq. İran general Qasım Süleymaninin də intiqamını ala bilmədi. Bunun əvəzində ABŞ-nin İraqdakı boş hərbi bazasını vurdu. Eyni zamanda İsrail Suriyada iranlı generalları öldürdü, konsulluğa raket zərbəsi endirdi.

Buna cavab olaraq İranın göndərdiyi yüzlərlə raket İsrail tərəfindən neytrallaşdırıldı. Bir İsrail hərbçisinin burnu belə qanamadı. İndi isə faktiki olaraq İranın dəvət etdiyi qonaq öldürüldü. Bu addımın İranda prezidentin andiçmə günü olması da təsadüfi deyil. HƏMAS lideri İsmayıl Haniyənin İranın yeni prezidenti Məsud Pezeşkianın inaqurasiyasında öldürülməsi onun imicinə böyük zərbədir.

- Sizcə, İsrailin bu addımı atmaqda əsas məqsədi nə idi? Bu, İranın yeni siyasi xəttinə necə təsir edə bilər?

- Bu, İsrail tərəfindən qəsdən atılmış addımdır. Əslində İsrail bu addımı başqa ölkədə də ata bilərdi. İranda etməklə İsrail Pezeşkianı mühafizəkar mövqeyə sürükləmək istəyir. Çünki Pezeşkianın islahatçı obrazı, Qərbə olan münasibətləri İsrailin maraqlarına ziddir. İsrail ehtiyat edir ki, sabiq İran prezidenti Həsən Ruhaninin dövründə olduğu kimi o, Qərblə nüvə anlaşması əldə edərək, bu istiqamətdə fəaliyyətini davam etdirə bilər.

- İranda formalaşan yeni siyasi konyuktura üçün bu, nə dərəcədə təsirlidir? Türkiyənin bu məsələyə yanaşması necə olacaq?

- HƏMAS liderini ona görə Tehranda öldürdülər ki, Pezeşkian Qərblə anlaşa bilməsin. Tükiyə də bu hadisəni qınayıb. Bundan öncə Türkiyə Prezidenti Rəcəb Tayyib Ərdoğan İsrailə sərt xəbərdarlıq ünvanlamışdı. Sözsüz ki, bu hadisəyə görə, Türkiyənin İsraillə müharibəyə başlaması Ankaranın maraqlarına uyğun deyil.

- Artan gərginlik və siyasi basqılar rəsmi Təl-Əvivin davranışlarına nə kimi təsiri ola bilər?

- Fakt odur ki, bütün bunların fonunda İsrail Qəzzada hərbi əməliyyatlar aparır. Eyni zamanda Livan və Suriyada bir çox mövqelərə zərbələr endirir. Bundan öncə də İsrailin İrandakı casus şəbəkəsi çox ciddi əməliyyatlar icra edib. Yaxın 10-15 il ərzində İsrail İranın atom elektrik stansiyasında çalışan bir çox alimlərini öldürüb. Təl-Əviv heç vaxt bu hadisələri təsdiq və təkzib etməyib. Bu da onların fəaliyyət üslubudur.

- Bölgədə artan gərginlik Azərbaycan üçün nə vəd edir?

- Sözsüz ki, gərginlik artacaq. Rusiya-Ukrayna müharibəsinin geniş miqyas alması, başqa oyunçuların da bura daxil olması vəziyyəti gərginləşdirdiyi kimi Yaxın Şərqdə də eyni ssenarinin baş verməsi mümkündür. Hətta lokal toqquşmalar genişmiqyaslı müharibəyə gətirib çıxara bilər. Azərbaycan bölgədə hər hansı müharibənin əleyhinədir. Amma Azərbaycanı da mürəkkəb duruma sürükləmək istəyirlər. İran qonşu ölkədir, Türkiyə qardaş, müttəfiq dövlətdir, İsrail isə tərəfdaşdır. Bu ölkələr arasında olan gərginlik isə Azərbaycanın maraqlarına ziddir.
Ardını oxu...
İranın yeni seçilən Prezidenti Məsud Pezeşkianın andiçmə mərasimində iştirak etmək üçün İrana səfər edən Ermənistanın Baş naziri Nikol Paşinyan Tehranda əvvəlcə Ali dini lider Ayətullah Seyid Əli Xameneyi ilə görüşüb. Baş nazirin daha sonra İran Prezidenti Məsud Pezeşkianla görüşü olub.

Xameneyi Paşinyanla görüşdə yenidən Zəngəzur dəhlizi məsələsinə toxunub və bildirib ki, Zəngəzur dəhlizi ideyası Ermənistanın maraqlarına cavab vermir. Xameneyi Ermənistanın ərazi bütövlüyünün vacibliyini vurğulayıb və qeyd edib ki, İran-Ermənistan münasibətləri digər ölkələrin siyasətindən asılı olmayaraq qarşılıqlı maraqlar əsasında inkişaf edəcək. Ayətullah həmçinin əlavə edib ki, xarici dövlətlər qonşu ölkələr arasındakı münasibətlərə müdaxilə etməməlidir.

Pezeşkianla görüşdə isə Ermənistanın Baş naziri İranın yeni seçilmiş Prezidentinə inauqurasiya mərasimində iştirakının İranla münasibətləri dərinləşdirmək istəyindən xəbər verdiyini bildirib və İranla çoxtərəfli əməkdaşlığın ölkəsi üçün son dərəcə vacib olduğunu vurğulayıb. İran Prezidenti öz növbəsində iki xalqın çoxəsrlik dostluğunun qarşılıqlı fəaliyyət üçün möhkəm təməl olduğunu deyib. Pezeşkian həmçinin regiondakı vəziyyətə toxunaraq, Tehran üçün təhlükəsizlik və sabitliyin əhəmiyyət daşıdığını deyib və bütün mövcud problemlərin dialoq yolu ilə həllinə çağırıb.

Mövzuya dair AYNA-nın suallarını cavablandıran Xalq şairi, bir neçə çağırışı Azərbaycan Milli Məclisinin üzvü olmuş, Vətəndaş Həmrəyliyi Partiyasının sədri Sabir Rüstəmxanlı söyləyib ki, rəsmi Tehranın mövqeyi dəyişməyib:

- Birincisi, onu deyim ki, Xameneyi çoxdandır İranın dini yox, ümumilikdə rəhbəridir. Dinlə yanaşı, İranın siyasi, ideoloji, hətta iqtisadi hakimiyyəti Xameneyinin əlindədir. İranın siyasətinə o, rəhbərlik edir. O, sadəcə dini rəhbər olsaydı, məsələlərə də dini cəhətdən yanaşardı. Amma bu adam Zəngəzur dəhlizindən danışır, siyasi bəyanat verir. Özü də Xameneyinin Zəngəzur dəhlizi barədə danışması ilk dəfə deyil, bundan əvvəl də bəyanatlar verib. Hər dəfə də Ermənistana mesaj verir ki, Zəngəzur dəhlizinin açılmasına razılaşmayın, bu, ermənilərin əleyhinədir.

Sadəcə İrəvanda oturanlar anlamalıdırlar ki, Zəngəzur dəhlizinin açılması Azərbaycandan çox Ermənistanın xeyirinədir. Bu dəhliz Ermənistanı Türkiyə ilə birləşdirir, Avropaya çıxarır, gələcəyini təmin edir. Ermənistan rəhbərliyi anlamalıdır ki, İran özünün maraqlarına görə Zəngəzur dəhlizinin açılmasını istəmir, özünün mifik Hindistan-İran-Avropa dəhlizində maraqlıdır. İran istəmir ki, Azərbaycan və Ermənistan dünyanın logistika qovşağına çevrilsin. Məsələ budur və belə bəyanatların arxasında dayanan da məhz budur.

- Azərbaycan türkü olan Pezeşkianın hakimiyyətə gəlməsi İran-Ermənistan münasibətlərində dəyişikliyə ümid verirmi?

- Dediyim kimi, İranın daxili və xarici siyasətinə rəhbərlik edən Xameneyidir. Bu gün guya İran İslamın təəssübünü çəkir, amma müqəddəs “Quran”ı təhqir edən, “Quran”ı inkar edən, məscidlərdə donuz saxlayan Ermənistana dəstək verir. Pezeşkianın İranın bu siyasətini tamamilə dəyişəcəyinə ümid azdır. Pezeşkianın bəyanatları onu göstərir ki, bir çox addımlar atacaq, imkanları daxilində işlər görəcək. Təbii, zaman göstərəcək ki, hansı dəyişiklikləri edə biləcək. Amma yenə deyirəm, İranın dövlət siyasətini tamamilə dəyişdirəcəyi real görünmür.

- Bəs islahatçıların təmsilçisi olan Pezeşkian Azərbaycan türkləri ilə bağlı məsələlərdə nələri dəyişə bilər?

- Pezeşkianın Prezident kimi bir çox məsələlərə təsiri ola bilər. O, İranı orta əsr düşüncəsindən normal dövlətçilik düşüncəsinə çəkə bilər. Çünki hazırkı yol İrana heç nə vəd etmir. Bu gün müqəddəs İslam dəyərlərini cəhalət rejiminə çevirmiş İran rejimi var. Bu gün bu rejimin mahiyyəti tam dərk edilmir. Əvvəlcə bu düşüncə sistemində müəyyən dəyişiklik ola bilər. İkincisi, Pezeşkian nazir olarkən də, deputat olarkən də Azərbaycan türklərinin, ümumilikdə İranda yaşayan xalqların hüquqlarının təmini ilə bağlı məsələləri gündəmə gətirirdi. Həmin xətti tam olmasa da, davam etdirəcəyi gözləniləndir.

Təbii ki, bir Azərbaycan türkü olaraq, Pezeşkian türklərin haqlarının təminində səlahiyyətləri çərçivəsində addım ata bilər. İndidən dəqiq proqnoz vermək çətindir. Ona görə də, bir müddət onun siyasi addımlarını izləmək və ondan sonra qiymət vermək lazımdır. Pezeşkianın andiçmə mərasimi yeni keçirilib, təzəcə İran Prezidenti postuna əyləşib. Bundan sonra nələr edəcək, onu zaman göstərəcək.
 
 
 

Dünyapress TV

Xəbər lenti