Ardını oxu...
Əməkdar artist Bəhram Bağırzadə aparıcılarla bağlı qalmaqallı açıqlama verib. Axşam.az xəbər verir ki, aktyor bu haqda "Künc-bucaq" yutub layihəsində deyib. O, aparıcıları savadsız adlandırıb:
"Aparıcılar məni qane etmir. Aytən Səfərova danışdı, tənqid etdi. Deyir ki, aparıcıların günahı yoxdur. Onları efirə buraxanlar günahkardır. Bunu mən 10 il əvvəl demişəm. Veriliş aparan aparıcı mənə nə məlumat verə bilər? Aparıcıların IQ-sü çox aşağı səviyyədədir. İstəyirəm ki, məndən yüksən olan insan dinləyim, ondan nəsə götürüm. Primitiv çayxanada olan söhbəti, ləhcəsi ilə mənə nə verəcək? Maraqlı olan insanları verilişə dəvət etmirlər".

Bəhram Bağırzadənin sözlərində həqiqətlərin olduğunu deyən tanınmış teletənqidçi, BDU-nun "Multimedia və elektron kommunikasiya” kafedrasının rəhbəri Qulu Məhərrəmli “Sherg.az”a bildirib ki, efirə çıxardılanların əksəriyyətinin savadı, dünyagörüşü və hazırlıqları yoxdur:
"Əslində, bu cəmiyyətin ən böyük problemlərindən biridir. Məsələn, alim, tarixçi, fizikin iddia etdiyi bir çox hədəflər var, lakin onun dünyagörüşü, savadı yüksək səviyyədə deyil. Bu tendensiya televiziyada da bu cür davam edir. Xəbər, veriliş aparıcılarının bir çoxunun predment haqqında bilgisi və ümumi ictimai baxışı zəifdir. Efirə bu cür adamlar çıxardıldıqda izləyicilər məyus olurlar. Təbii ki, efirə dəvət olunan intellektual adam istəyir ki, qarşısındakı aparıcı ona yaxşı suallar verməyi bacarsın. Səhər proqramında çalışan vaxtlar qoyduğumuz əsas tələblərdən biri aparıcıların intellektual səviyyəsinin yüksəkliyi idi. Onlar da bunun öhdəsindən layiqincə gəlirdilər. Məsələn, Mikayıl Abdullayev, Rafael Hüseynov, Nəsibə Zeynalova kimi sənətkarlarla müsahibələr çox səviyyəli alınırdı. Çünki Esmira Çərkəzqızı, İlhamiyyə Rzayeva, Zöhrə Əliyeva, Sevil Nuriyeva, Roza Tağıyeva kimi yüksək intellektual aparıcılar var idi. Lakin hər kəsə savadsız kimi baxmaq da olmaz".

Professor vurğulayıb ki, tənqid olunan şou aparıcıları arasında yüksək intellektli şəxslər də var:
"Məsələn, ATV-də fəaliyyət göstərən Zaur Bəxşəliyev predmenti dəqiq bilən, səviyyəli, televiziyadan xəbəri olan maraqlı biridir. Apardığı verlişin məzmununu kənara qoymaq lazımdır. Həmçinin, Lalə Azərtaş. O, uzunmüddət səhər proqramında yanımda çalışıb. Fikrimcə, Lalə də çox biliklidir. Amma televiziyanın onlara hansı status və mövqe verməsi müzakirə ediləcək mövzudur. Ona görə də xarici görkəmlə efirə aparıcı seçmək hər şeyi həll etmir. Dünyada aparıcılar bilikləri, səviyyələri ilə ad qazanır. Bu səbəblə də televiziyalarımızın intellektual göstəricisi yüksəldilməlidir. Aparıcılar fəaliyyət göstərdikləri televiziyanın təmsilçiləri sayılır. Bunun üçün də prodüserlər, televiziya rəhbərləri həmin nüanslara xüsusi diqqət etməlidir ki, tamaşaçı kanaldan və aparıcıdan üz döndərməsin".
 

Ardını oxu...
Xalq artisti, teatr və kino aktrisası Afaq Bəşirqızı hesab edir ki, teatr sahəsində vahid bir konsepsiya yaradılmalıdır.

Aktrisanı narahat edən əsas məsələlərdən biri də teatr aktyorlarının maaşlarının az olmasıdır.

“Teatrlarda problemlər, çətinliklər var. Biz ağır bir müharibədən çıxmışıq. Ona görə də teatrlar öz güclərinə, Mədəniyyət Nazirliyinin, dövlətin gücü ilə hansısa bir əsəri yaratmağa çalışırlar. Şəhər teatrlarında işləyən aktyorlar var ki, “Uber” taksilərində işləyirlər. Aktyorların problemini bir maaşla həll etmək olmur. Düzdür, bu başqa sahələrdə də olur. Baxırsan ki, bir adam işini bitirəndən sonra gedib, əlavə başqa işlə məşğul olur. Çünki ailənin min cür problemi var. İstənilən halda, bir çarə tapılmalıdır. Nəsə konsepsiya yaradılmalıdır”, – Afaq Bəşirqızı Meydan TV-yə bildirib.

Aktrisa daha öncə Meydan TV-yə müsahibəsində demişdi ki, teatrlarda sovetlər dönəmindən qalma qaydalar ləğv olunmalıdır.

“Bunlardan biri də teatrların “akademik”, “aparıcı” və “adi” dərəcəli kateqoriyalara bölünməsidir. Hesab edirəm ki, bu, doğru deyil. Teatrın kateqoriyalara bölünməsi, ikinci, üçüncü dərəcəli olması, maaş cədvəlinə çox pis təsir edir. Bundan başqa, aktyor bölgüsünün də aparılmasını doğru hesab etmirəm. Aktyorların bölgüsü – ali dərəcəli və titullu olanlar, birinci və ikinci dərəcəli aktyor kateqoriyaları var. Əgər aktyor çox tanınmış deyilsə, tamaşalarına məhz ona görə gəlmirlərsə, bu, özü də bir maneədir. Hesab edirəm ki, bu qayda ləğv olunmalıdır. Çünki aktyorun maaşına təsir edir. Bütün bunlara baxmaq lazımdır”, – Afaq Bəşirqızı demişdi.

2019-cu il martın 2-də Prezident İlham Əliyevin bir qrup mədəniyyət xadimi ilə görüşü zamanı Afaq Bəşirqızı aktyorların maaşlarının artırılması və evlə təmin olunmalarını xahiş etmişdi.

Bundan sonra, martın 11-də Prezident İlham Əliyev teatr və konsert müəssisələri işçilərinin sosial müdafiəsinin gücləndirilməsi məqsədi ilə sərəncam imzaladı.

Sərəncamdan sonra sənətçilərin maaşı 50 faiz artırıldı.
Ardını oxu...
“Avroviziya-2024”ün qalibi isveçrəli Nemo müsabiqənin bağlanış çıxışında qazandığı şüşə mikrofonu səhnədəcə sındırıb.

Müğənni səhnədə “Kristal” mikrofonunu sındırdıqdan sonra diz çökərək bir neçə saniyə gözləyib.
Videoda mükafatın qırılma səsi də eşidilib. Nemo ayağa qalxanda mikrofonun yuxarı hissəsini əlində tutub və sınıq hissəsi isə səhnədə qalıb.

//Baku.ws
 
 
 
Ardını oxu...
"Rol aldığım bütün filmlərə yenidən baxanda nəsə görürəm. 10 dəfə başmışamsa, onunda da elədir. Burası belə, orası o cür ola bilərdi deyə düşünürəm".

Axşam.az xəbər verir ki, bu sözləri Əməkdar artist Dilarə Əliyeva "Qara-qırmızı" layihəsində qonaq olarkən deyib. O, canlandırdığı obrazlardan danışıb:

"Heç vaxt könül rahatlığı ilə onlara baxa bilmirəm. Bunu bacarmıram. Bu, mənə rahatlıq vermir. Necə ağlıma gəlmədi ki, bunu orada belə etmədim? İstəyərdim ki, daha yaxşı olsun. Rol aldığım elə bir film yoxdur ki, baxılmadı, izlənmədi, bəyənilmədi. Bəzən mənə elə gəlir ki, zaman keçdikcə insanlar obrazlarımı daha çox sevirlər. "Məhəllə"dəki "Məhəbbəti" daha çox sevirlər. İndi elə arvadların sayı da azalıb, gözləri açılıb, telefonu alır, atır döşəyin altına. Belələri daha yoxdur. "Hoqqa"dakı "Qızxanım"ın feysbuka bağlılığı. Orada tanış olub qaçacaq qədər saf biridir".

D.Əliyeva heç bir sosial şəbəkələrdən istifadə etməməsinə belə aydınlıq gətirib:

"Heç bir sosial şəbəkədə yoxam. Hələ oradan pul qazanacaq mərhələyə gəlməmişəm. Narahat oluram. Tutaq ki, biri ad günümü təbrik etdi. Mənim isə başım qarışdı, ya özümü ulduz hiss etdim, paylaşmadım. Gələn dəfə ad günüm olanda məni paylaşmır. Niyə, çünki bir dəfə paylaşmadım. Elə adamlar var deyəndəki, ora gələn kimi elə birinci özüm elə olacağam. Mən sizi paylaşım, siz etməyin, küsəcəyəm. Beləcə küsmələr, münasibətlərin pozulması baş verir. İtkiləri sevmirəm. O itkiləri yaşamaq istəmirəm. Görün necə həssas qadınam ki, həmin məqamlara görə, nə qədər qazanacağım pullardan imtina edirəm. Amma ola bilər. O məsələnin həllini tapmışam. Bir şirkət açacaq hesab. Məni niyə paylaşmadın deyəndə, söyləyəcəyəm ki, mən yox hesabı şirkət idarə edir".
 
Ardını oxu...
"Yumurcak" filmlerinin yurt içinde ve yurt dışında gördüğü ilgi İtalyanların dikkatini çekti. "Ortak bir 'Yumurcak' filmi yapalım" dediler.
1970'li yılların başında İtalyanlar Hollywood Westernlerinin benzerlerini çekiyorlardı. Bu filmler çok tutuldu. "Spagetti Western" denen bu tür bizde de çok ilgi gördü. Ben de, "Bunların bir benzerini yapalım" dedim ve 1973 yılında "Küçük Kovboy"u İtalyanlarla ortak çektim. Başrolde gene İlker vardı. Yapımcı gene bendim ama yönetmen İtalyan Guido Zurli idi. Senarist Arpad de Riso da İtalyan'dı..
"Küçük Kovboy" için uluslararası oyuncu kadrosu kurdum. Bizden İlker İnanoğlu, Cüneyt Arkın, Erol Taş ve kadir Savun; Fransa'dan "Cep Venüsü" olarak bilinen Pascale Petit; "Herkül" filmlerinden tanıdığımız İtalyan Alan Steele ve Amerikalı Evelyn Stewart..
Bu çekimler sırasında Cüneyt Arkın İtalya'da çok büyük ilgi gördü. Bütün sinema ve magazin dergilerinde fotoğrafları vardı. TV kanalları söyleşiler yaptı, filmlerinden fragmanlar gösterdi. Bu ilgi İtalyan film yapımcılarının da dikkatini çekti.
Hollywood'a yerleşen dünyaca ünlü bir yapımcı vardı: Dino de Laurentis. Adam bir gün bizim sete kadar geldi, Cüneyt'le tanıştı. Yanında bir fotoğrafçı ordusu vardı. Bunlar konuşurken birbiri ardına flaşlar patlıyordu. Daha sonra Laurentis, Cüneyt'i yemeğe davet etti.
Cüneyt hiçbir yapımcıyla kendisi konuşmazdı. Menajerini konuştururdu. Onun da menajeri Leon Sason'du. Leon, Türk sinemasında, belki de ilk menajerdir. Çünkü o tarihlerde menajerlik bilinen, alışılmış bir şey değildi.. Bunlar üçü birlikte yemeğe gittiler. Adam Cüneyt'i şirketine bağlamak istemiş ama şartları var. İlk şartı Cüneyt bir yıl boyunca hiçbir iş yapmadan İtalya'da kalacak, İtalyancayı ve İngilizceyi pürüzsüz bir şekilde öğrenecek; bunun karşılığında Cüneyt'e Türkiye'de kazandığının çok üstünde ücret ödenecek.. Tabii bu, Cüneyt için çok büyük bir imkandı. Hayatının dönüm noktası olabilecek bir teklifti.
O yıllarda Avrupa sinemasında hareketli, bol aksiyonlu filmler revaçtaydı. Hele dublör kullanmadan akrobatik atraksiyonlar yapmak her aktörün harcı değildi. Bu sınıfa giren üç yıldız vardı: Fransız Jean-Paul Belmondo, İtalyan Giuliano Gemma ve Türk Cüneyt Arkın..
Laurentis, Cüneyt'le temas kurmadan önce onun bütün filmlerini getirtmiş, hepsini izlemiş. Bu teklifi o filmleri izledikten sonra yapıyor..
Cüneyt bize teklifi ve şartları anlattı, çok sevindik tabii. Ama biz, onu yakından tanıyanlar, tereddüt ediyorduk. İçki sorunu bu beraberliğe gölge düşürmeyecek miydi?.. Cüneyt dünyanın en efendi insanı, en kibar, en centilmen insanıdır. Ama ağzına içkiyi koyduğu an ikinci kimliği ortaya çıkar ve saldırgan, dengesiz, çılgın biri olur..
Daha imzalar atılmadan korktuğumuz başıza geldi tabii.. Antonella adında çok genç ve güzel bir İtalyan yıldız oyuncu vardı. Daha önce Türkiye'ye bir İtalyan filminin çekimi için gelmişti. O gelişinde Cüneyt'le de tanışmış. Antonella, Cüneyt'in İtalyan basınında haberleri yayınlanınca onu arayıp buluyor; bir gece diskoya gidiyorlar. Dans mans derken Cüneyt içki içince olay çıkarıyor. kadına basıyor tokadı. İş polise intikal ediyor.. Gecenin bir vakti menajeri Leon Sason telefonla beni aradı. Uyuyordum o saatte. Uyandırdı ve durumu anlattı. Ben de "Oğlum, Türkiye'de olsa hallederdim ama burada kimi tanırım ben?" dedim. "Pineschi ile bir konuşsan" diye ısrar etti. Pineschi, yapımda koordinasyonu sağlayan İtalyan'dı. Aradım. Adam araya girdi, Antonella ile disko sahibini zorlukla ikna etti. Davacı olmaktan vazgeçtiler. Cüneyt de karakoldan çıkıp otele döndü..
Tabii ertesi gün gazeteler olan biteni bütün ayrıntılarıyla yazdı. Laurentis de bunları okuyunca Cüneyt'in geçmişini araştırıyor. Türkiye'de bir istihbarat yapıyor ki, hadisesi çok.. O an vazgeçiyor teklifinden.. Çok yazık oldu. Onun için dönüm noktası olabilirdi. Mesleki bir imkanı göz göre göre tepmiş oldu Cüneyt..
(TÜRKER İNANOĞLU, "Acısıyla Tatlısıyla Yeşilçam Anıları", Türvak Kitapları, 2020)
Not Defterimden
TEREF
 
Ardını oxu...
Rusiyalı müğənni Alla Puqaçova və digər sənətçilər uğurla İsrailə inteqrasiya ediblər və ölkə artıq onları israilli kimi tanıyıb.

Publika.az xəbər verir ki, bu barədə İsrailin Rusiyadakı səfiri Simone Halperin bildirib.

Diplomat Rusiyanı tərk edən mədəniyyət xadimlərinin məhz İsraili seçdikləri üçün şad olduğunu bildirib.

"Onların hamısı İsraildə israillidirlər, konsertlərdə, teatrda çıxış edirlər", - deyə diplomat qeyd edib.
 
Ardını oxu...
Azərbaycan xalqının tanınmış soylarından olan Dillbazilərin nümayəndəsi olmuş Çingiz Ağa Dilbazidən xarirə qalan ev muzeyi bərbad hala düşüb.

Vəziyyət o hala gəlib ki, nəslin nümayəndələri görkəmli şəxsiyyətlərdən olan Çingiz Ağa Dilbazinin evini şəxsi vəsait hesabına da olsa təmir etmək üçün lazımı qurumlara müraciət etmək istəyir.

Onlar bu barədə 32gun.az-a məlumat verib.

Maraqlıdır ki, Mədəniyyət Nazirliyi bu tarixdən qalma evə sahib durmalə və nəzarət etməli olsa da illərdir heç kim o yerin ətrafından da keçmir.

Hətta deyəsən hər "dərdə dəva" olmaq, öz işlərinə yarayan və publikaya oynamaq üçün dəridən qabıqdan çıxan Qazax rayon İcra Hakimiyyəti də tarixi şəxsiyyəti unudub, unutdurmaq istəyir.

Xatırlatma...
Çingiz ağa Dilbazov 1861-ci ildə Xanlıqlar kəndində doğulub. Savadlı adam olub, əski türkcədə yazıb-oxuyur, rusca rəvan danışıb. Ata mülkü və ticarət işləri ilə bağlı olaraq Qazax şəhərində yaşayıb. Burada dükanları, kirayə verdiyi evləri, malı-mülkü olub. Eyni zamanda kənddəki torpaq sahələrini və heyvandarlıq təsərrüfatını da idarə edirdi. Çingiz ağa son dərəcə insanpərvər, xeyirxah, səxavətli bir adam kimi xatırlanır.

Çingiz ağa 1918-20-ci illərdə Qazax şəhəri və kəndləri İrəvan quberniyasından gəlmiş qaçqınlarla dolub-daşdığı zaman taxıl anbarlarının ağzını açaraq onlara paylamış, müharibənin, ermənilərin törətdikləri qırğınların qovub pərən-pərən saldığı bu zərərdidə insanlardan çoxlarına həyan olmuşdu. Çingiz ağa sovetləşmədən sonrakı ilk illərdə, yeni iqtisadi siyasət dövründə Qazaxda xırda ticarətlə məşğul olurdu. Onun adı sovet quruluşunu gözü götürməyən adamların sırasında çəkilirdi. 20-ci illərin sonlarında Qazaxda Çingiz ağa Dilbazovun çayxanası tez-tez ÇK donosçularının məlumatlarında «müsavatçı antisovet ünsürlərin toplaşdıqları» yerlərdən biri kimi xatırlanır. Qazaxda 1930-cu il fevralın 3-də müsavatçılıq və antisovetizm zəminində həbs edilən Hasan bəy İsmayıl ağa oğlu Vəkilova aid cinayət işində Çingiz ağa Dilbazovun da adı keçir. Hasan bəyə qarşı irəli sürülən arqumentlərdən biri də, fəal firqəçilərdən Vəliyulla Axundovun ifadəsinə əsaslanmaqla, onun «bütün əksinqilabçıları Çingiz ağa Dilbazovun evinə yığması»na dair ittihamıdır ki, Hasan bəy müstəntiq Xaçaturova verdiyi ifadəsində bunu rədd edir və deyir ki, «Çingiz ağa ilə bir-birimizi tanıyırıq, lakin heç vaxt Çingiz ağanın evində olmamışam». (Hasan bəy Vəkilov 5 il iş alıb, Daşkəndə göndərilir, 1934-cü ildə qayıdır, 1937-ci ildə təkrarhəbs edilirvə sentyabrın 3-də güllələnir.) Bu ifadə onu göstərir ki, o illərdə Çingiz ağa Dilbazov sovet orqanlarının nəzərində şübhəli ünsür sayılırdı və həbs edilməsi bəlkə də zaman məsələsi idi. Onu repressiyalardan yalnız Qazağın sadə insanları arasında populyarlığı xilas etmişdi. Yerli kommunistlər müəyyən adamları ona qarşı təhrik etməyə çalışsalar da, həmin illərin İrəvan qaçqınları kütləsindən olan sözükeçər adamlar onu qətiyyətlə müdafiə etmişdilər. Mülkləri sarıdan ona o həcmdə fərdi vergi qoyulmuşdu ki, bir neçə dəfə mülklərini az qala hərraca çıxaracaqdılar. Lakin hər dəfə dostları və qohumları onu xilas edirdilər. 1912-13-cü illərdə tikdirmiş olduğu və hazırda içərisində yaşadığı ikimərtəbəli mülk xüsusi diqqət mərkəzində idi. Nəhayət, 1931-ci ildə Qazax qəza icraiyyə komitəsinin sədri ona evini xoşluqla hökumətə verməyi təklif etdikdə, bu şərtlə razılaşır ki, buradan səhiyyə ocağı qismində əhalinin faydasına istifadə edilsin. Qazax şəhər poliklinikası o vaxtdan onun bu evində yerləşərək fəaliyyət göstərmişdir. İndi həmin binanın qarşısında bu məzmunda bir lövhə vurulmuşdur:

«Bu bina 1912-1918-ci illərdə Dilbazi Çingiz ağa Rəhim ağa oğlu tərəfindən şəxsi ev kimi tikilmişdir. 0, 1918-31-ci illərdə bu binada yaşamışdır».

Çingiz ağa 1934-cü ildə Qazaxdan Gəncəyə köçmüş, 1942-ci ilin yanvarında burada vəfat etmiş və Gəncədə dəfn olunmuşdur.
Çingiz ağa öz nəslindən Səltənət xanım Abdulla ağa qızı Dilbazova ilə evlənmişdi. Səltənət xanım 1964-cü ildə Gəncədə vəfat etmişdir.

İki oğlu uşaq yaşlarında tələf olmuş, altı qızı qalmışdır: Mirvari xanım, Sayalı xanım, Sənəm xanım, Şahrux xanım, Cəmilə xanım, Həmidə xanım.

Mirvari xanım öz nəslindən Vəli ağa Böyük ağa oğlu Dilbazinin birinci arvadı olmuş, 1339/1922-ci ildə doğuş üstdə həyatını itirmişdir.

Sayalı xanım Dilbazova (1907-1978, yanvar) ilk təhsilini Qazaxda almış, 1920-ci ildə Mədinəxanım Qiyasbəylinin açdığı Bakı Darülmüəllimatına (qızlar seminariyası) daxil olmuş, buranı bitirdikdən sonra Gəncədə qızlar gimnaziyasının direktoru işləmişdir. Sonralar Azərbaycan Pedaqoji İnstitutunu da bitirmişdir. İran təbəələri üçün məktəbin direktoru Əjdər əfəndi Əlizadə ilə evlənmiş, Əjdər əfəndi Tehrana qayıtmalı olduqda, anasının təkidi ilə Sayalı xanım Gəncədə qalmışdır. Lakin Əjdərin Tehrandan təkidli yalvarışlarından sonra atası Çingiz ağa qızının Tehrana getməsinə izin vermişdi.

Sayalı xanım ömrünün sonrakı illərini Tehranda yaşamış, 1965, 1970, 1977-ci illərdə turist kimi Bakıya gəlmişdir. Onun övladlarından Pərvin uşaq yaşlarında həyatdan gedib, qızı Nəzrin hazırda İngiltərədə, oğlu Ənvər isə - Kanadada yaşayır. Bakıda xalaları Həmidə xanımın ailəsi ilə əlaqə saxlayırlar, gediş-gəlişləri var. Sənəm xanım (1910-1976, 5 iyun) ilk təhsilini Qazaxda almış, Gəncədə Pedaqoji İnstitutu bitirmişdi. Bu şəhərdə ən hörmətli maarif işçilərindən sayılırdı. Orta məktəbdə təbiətşünaslıq fənnini tədris edirdi. Əslən Qarabağdan olan müəllim Əhməd Əhmədovla ailə qurmuşdur. Bir oğlu qalmışdır - Akif Əhmədov.

Şahrux xanım Gəncədə Pedaqoji Texnikumu bitirmişdi.
Gənc ikən vəfat etmişdir. Ailə qurmamışdı.Cəmilə xanım - uşaq vaxtı ağır xəstəlik keçirdiyindən, kamil təhsil ala bilmədi. Ailə qurmamışdı.
Həmidə xanım (1920) ibtidai təhsilini Qazaxda, orta təhsiiini Gəncədə almışdır. 1936-cı iidə əla attestatla orta məktəbi bitirib, Azərbaycan Tibb İnstitutunun müalicə-profilaktika fakültəsinə daxil olmuşdu. Ali təhsilini başa vurduqdan sonra (1941), altı ay Qonaqkənddə həkim işləmişdi. Atasının vəfatı ilə bağlı iş yerini Gəncəyə dəyişdirməli olmuş, burada toxuculuq kombinatının tibb məntəqəsində, daha sonra Stalin rayon xəstəxanasında 5 il baş həkim işləmişdir.

Müharibə illərində arxa cəbhədə çalışan Həmidə xanım «Rəşadətli əməyə görə», «Qafqazın müdafiəsinə görə» medalları, yubiley medalları ilə təltif olunmuşdur.1948-ci ildə institutda bir yerdə oxuduğu Əlikram Hümbət oğlu Eyvazovla (Abşeronun Saray kəndindən) ailə qurmuş və Bakıya köçmüşdür. Səhiyyə əlaçısı, ali kateqoriyalı həkim olan Həmidə xanım 1948-ci ildən 2006-cı ilə qədər (56 il fasiləsiz) 3 saylı poliklinikada sahə həkimi olaraq çalışmışdır. Üç qızı var: Zemfira (1949, həkim), Kəmalə (1953, ingilis dili müəlliməsi), Rəna (1956, həkim).

F. Köçərlinin "Azərbaycan ədəbiyyatı" kitabında Əbdürrəhman ağa, Hacı Rəhim ağa Vəhidi, ana tərəfi Dilbazilər olan Kazım ağa Salik, Mustafa ağa Arif (Azərbaycan mühacirət ədəbiyyatının ilk nümayəndələrindən biri) haqqında məlumat qələmə alınıb.

Xalq şairi Mirvarid Dilbazi 1994-cü ildə çap olunmuş "Bənövşələr üstə göz yaşları" xatirələr kitabında yazıb: "17, 18 və 19-cu yüzilliklərin axırına qədər nəslimiz ziyalı-mülkədar nəsli təmsil etmişdir.

Ardını oxu...
Ardını oxu...
Ardını oxu...
Ardını oxu...
 
Ardını oxu...
Türkiyəli pop-ulduz Sertab Erener yenidən “Avroviziya” səhnəsində çıxış edib.

“Qafqazinfo” xəbər verir ki, sənətçi Malmö şəhərində baş tutan ikinci yarımfinalda xüsusi qonaq qismində səhnə alıb.

Erener ona 2003-cü ildə “Avroviziya”da qalibiyyət gətirmiş “Everyway That I Can” mahnısını ifa edib.

Xatırladaq ki, 2012-ci il dekabrın 14-də TRT telekanalı Türkiyənin “Avroviziya” müsabiqəsindən çıxdığını rəsmi şəkildə bəyan edib. Əsas səbəb mövcud səsvermə sistemi və “Böyük beşlik” ölkələrinin statusundan narazılıq olub. 2013-cü ildən ölkə yarışmada iştirak etmir.

Xəbər lenti