Ardını oxu...
18 sentyabr - Azərbaycanın dahi bəstəkarı Üzeyir Hacıbəylinin dünyaya göz açdığı gün ölkəmizdə Milli Musiqi Günü kimi qeyd olunur.

1995-ci ildə Heydər Əliyevin fərmanı ilə dahi bəstəkarın anadan olmasının 110 illik yubileyi ərəfəsində 18 sentyabrın Milli Musiqi Günü kimi qeyd olunması qərara alınıb.

Böyük bəstəkarın ad gününün bayram kimi qeyd edilməsi ənənəsinin əsasını Maestro Niyazi qoyub. Görkəmli bəstəkar və dirijor Niyazi Üzeyir bəyin vəfatından sonra hər il bu günü qeyd edərmiş. Ənənəvi olaraq bu günü Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasının (indiki - Bakı Musiqi Akademiyası) önündə minlərlə insan toplaşırdı. Burada Üzeyir Hacıbəyovun adını daşıyan Azərbaycan Dövlət Simfonik Orkestri Niyazinin rəhbərliyində bəstəkarın əsərlərini ifa edərdi.

Mədəniyyət ocaqlarında, musiqi məktəblərində, xüsusilə konservatoriyamızın - indiki Musiqi Akademiyasının qarşısında Üzeyir Hacıbəylinin şərəfinə onun ölməz əsərlərindən fraqmentlər səsləndirilərdi. Ötən əsrin 90-cı illərinin əvvəllərində Azərbaycanda, xüsusilə də Bakıda yaşanan siyasi böhranla əlaqədar bu ənənə bir müddət unuduldu.

Mədəniyyət Nazirliyi Milli Musiqi Günü ilə əlaqədar bir sıra tədbirlər keçirirː Bakı musiqi akademiyası önündə bu tarixi günlə bağlı təntənəli mərasim keçirilir, Üzeyir Hacıbəyovun ev-muzeyində mədəni tədbirlər təşkil olunur, Heydər Əliyev adına sarayda Üzeyir Hacıbəyovun xatirəsinə həsr olunmuş təntənəli gecə keçirilir.

"Bakı Metropoliteni" QSC tərəfindən də Milli Musiqi Günü ilə bağlı getdikcə hər il üçün ənənəvi hal alan sosial layihəni gerçəkləşdirilir. Bu münasibətlə stansiyalarda artıq ənənə halını alan musiqili proqram təşkil olunur. Metropolitendən istifadə edən sərnişinlərə bayram ovqatı bəxş etmək məqsədilə sentyabrın 18-i sərnişin axını daha çox olan bir neçə stansiyanın vestibülündə konsert proqramı təşkil edilir. Proqramda milli və klassik musiqi nümunələri səsləndirilir.
 
Ardını oxu...
Atakişiyeva Həcər
Filosof şair, mütəfəkkir dramaturq İsmayıl Şıxlı 22-i mart 1919-cu ildə Qazaxın İkinci Şıxlı kəndində anadan olmuşdur. Xalq yazıçısı, alim-müəllim, millət vəkili olmuş İsmayıl Şıxlının yaradıcılığı olduqca zəngindir. Onun “Konserv qutuları”, “Həkimin nağılı”, “Səhəri gözləyirdik”, “Kerç sularında”, “Haralısan, ay oğlan?”, “Raykom katibi”, “Daşkəsən” oçerkləri Azərbaycan ədəbiyyatı nəsrinin zənginləşməsində birbaşa rol oynamışdır. Ədibin “Ayrılan yollar”, “Dəli Kür”, “Ölən dünyam” romanları həm məzmun, həm də forma gözəlliyinə malikdir. İsmayıl Şıxlı Azərbaycan nəsrinin uğur qazanmasında əvəzsiz rola malikdir. İsmayıl Şıxlı 26 iyul 1995-ci ildə Bakıda vəfat etmişdir. Ədib Fəxri xiyabanda dəfn olunmuşdur. Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin deputatı kimi ictimai fəaliyyət göstərən böyük insan, istedadlı yazıçı, gözəl natiq-pedaqoq, alovlu vətənpərvər-soydaş olan İsmayıl Şıxlı “Namus qaçağı”, “Namərd gülləsi”, “Ölüləri qəbristanda basdırın” hekayələri ilə milli ədəbiyyatımızın inkişafına çox böyük dəyər qatmışdır. Qüdrətli nasir, müdrik dramaturq İsmayıl Şıxlının “Namus qaçağı” əsəri Azərbaycan ədəbiyyatında dəyərli nümunələrdəndir. Əsərdə insan qəlbinin ağrı-acıları, insan həyatının çətinlikləri, insan hiss və duyğuları, insan psixologiyasının nüansları, düşmənə nifrət, yaşamaq istəyi, həyat eşqi, toy və yas evinin əhvali-ruhiyyəsi, ölüm-dirim mübarizəsi, insanın iradəsi və həyat eşqi motivləri təbii və real cizgilərlə təsvir olunmuşdur. Əsərin dili mükəmməlliyi, yığcamlığı, obrazlılığı, rəvanlığı, təsvir əlvanlığı ilə olduqca qiymətlidir. “Namus qaçağı” əsərində lirik münasibətlər xətti qabarıq təsvir olunmuşdur. Əsərdə qəhrəmanlarının mənəvi-əxlaqi aləmləri real həyati-ədəbi üslub vasitəsilə təsvir olunub. İsmayıl Şıxlının “Namus qaçağı” əsərinin konflikt və ziddiyyəti kimi insan təbiətindəki naqislik, dünya malına tamah, düzlük və doğruluq, insanın mənəvi aləmi, həyatdakı uğursuzluqlar təsvir olunmuşdur. Qayğıkeş və mehriban müəllim İsmayıl Şıxlının özünəməxsus kompozisiyası olan dəyərli “Namus qaçağı” əsəri Azərbaycan ədəbiyyatında mühüm ədəbi mövqeyə sahibdir. Müəllif tərəfindən əsərdə bir-birindən maraqlı, yaddaqalan, kamil obrazlar yaradılmışdır. Tənqidçilər tərəfindən yüksək dəyərləndirilən əsər o dövrün mürəkkəb tarixi şəraiti haqqında aydın bədii təsəvvür yaradır. Yazıçının “Namus qaçağı” əsəri müxtəlif taleli, müxtəlif təbiətli, müxtəlif dünya duyumlu obrazların zənginliyi baxımından olduqca qiymətlidir. Əsərdə milli mentalitet, vətənin azadlığı, müstəqillik duyğusu, millilik, milli-mənəvi dəyərlərimizin qorunub saxlanılması, milli mədəniyyət, milli əxlaqın gənc nəslə düzgün ötürülməsi, mənəvi-ictimai problemlər, mühitdəki eybəcərliklər, milli hiss və Vətən sevgisi kimi məsələlər təsvir obyektidir. Görkəmli Azərbaycan yazıçısı İsmayıl Şıxlı “Namus qaçağı” əsəri vasitəsilə milli xüsusiyyətləri, milli keyfiyyətləri, milli ruhun adət-ənənələrini Azərbaycan ədəbiyyatında yaşatmağa nail olmuşdur. Belə ki, əsərdə milli ideyaların təlqin və təbliği olduqca güclüdür. Ədibin “Namus qaçağı” əsərini yazmasındakı əsas səbəb vətənpərvərlik duyğularını, vətəndaşlıq qürurunu ədəbiyyat vasitəsilə qorumaqdır. Əsərdə xalq yaddaşı və xalq ruhu güclüdür. Əsər hekayə janrında qələmə alınıb və süjet xətti el-oba üçün evindən-ailəsindən didərgin düşmüş qaçaqların həyatından bəhs edir. Əsərin baş qəhrəmanlarından biri olan dağda-daşda qaçaqlıq edən qaçaq Süleyman kasıb nəslə mənsub olsa da heç kimin qabağında əyilməyən, kişinin birinci qorumalı xüsusiyyətinin namusu olduğu fikrində olan bir şəxs idi. Qaçaq Süleyman el-obasının qız və gəlinlərinin namusunu öz namusu bilib, namusa toxunmağı bağışlanması mümkün olmayan bir günah sayırdı. Əsərdə qaçaq Süleymanın qaçaq düşməmişdən əvvəlki həyatı təsvir olunaraq, bildirilir ki, kənddə yenicə yaranmış komsomola katib seçilən Süleyman kəndlərində komsomola tabe olmayan Əbdülrəhman adında bir bəyin oğlanları ilə birlikdə sürgün olunmasından sonra qızlarının Keçəl Xondulu tərəfindən namuslarının ləkələndiyini görəndə beyni uğuldayıb, gözləri qan canağına dönüb, naqanını çıxardıb, Keçəl Xondunu öldürüb, elin namusunu təmizləyir. Bu hadisədən sonra Süleyman qaçaq düşməyə məcbur qalır. Əsərdə Süleyman obrazı elin namusunu qorumağı özünə şərəf borcu bilən şəxs kimi təqdim olunmuşdur. İsmayıl Şıxlı “Namus qaçağı” əsərində tezliklə toyu olacaq İlyasın nişanlısına göz dikən binamus Rəşidi məhz el namusunu qoruyan qaçaq Süleyman vasitəsilə cəzalandırır. Rəşidin el namusunu ləkələmək fikrinə düşdüyünü onun öz dilindən öyrənən qaçaq Süleyman bu səhvi ona bağışlamayaraq, qarlı bir gündə buz bağlamış çayda onu çimməyə məcbur edərək, ölümcül dərəcədə sətəlcəm olaraq, ölməsinə qərar verir. Nişanlı bir qızın namusuna göz dikən Rəşid çox güclü sətəlcəm olaraq, evində ölür. Ədib arxalı koxalılar tayfasına mənsub olan Rəşidin ölümü ilə İlyasın sevgilisi ilə qovuşub, toyunun olmasının təsvirini eyni gündə verərkən, çox güclü bədii təzad yaratmışdır. Həyətin birində toy, şənlik, digərində isə yas, qəm-qüssə təsvir olunaraq, xeyirin şər üzərindəki layiqli qələbəsi oxucuya çatdırılmışdır. İsmayıl Şıxlı “Namus qaçağı” əsərində İlyasın toyunun hazırlıq mərhələsini təsvir edərkən, keçmişdəki toy məslislərinin bədii portretini təsvir etmişdir. “Samanlığı süpürüb təmizləmişdilər. Döşəməyə ot sərib üstünə kilim salmışdılar. Pərdilərdən otuzluq lampalar asılmışdı. Bacaları basdırıb peçləri qalamışdılar ki, içəri isti olsun. Zurnaçılar çoxdan hazır idilər. Dəfçi dəfini qurudur, zurnaçı ilə züyçü zurnaları qoşalaşdırırdılar. Qız-gəlinlər boğçadakı paltarlarını çıxardıb ora-burasını sığallayır, donların, koftaların qırışını açır, bəzənib-düzənir, qaşlarına, gözlərinə sığal verib, tellərini bururdular. Qış aylarında səhərəcən toyda qoşa-qoşa oynamaq bu kəndin adəti idi. Göyə fişəng atar, gecə lopa işığında gəlin gətirərdilər”.
İsmayıl Şıxlı “Namus qaçağı” əsərində bir sıra keçmiş adət-ənənələri yaşatmaq və unudulmağa qoymamaq üçün qələmə alır. İlyasın nişanlısı Zöhrə ilə bulaq üstündə görüşən zaman İlyasın ondan su istəməsi, dolçadakı suyu yarıya qədər içib, qalanını Zöhrənin yalın ayağına tökməsi, oğlanın qıza sevgi etirafı idi. Ədib əsərdə dədə-babadan qalma adətləri yaşatmaq üçün onları kiçik epizodik təsvirlərlə olsa belə əsərinə daxil edir. Ayağına su tökülən qızın hirslənməməsi, başını aşağı salıb qızarması onu göstərirdi ki, onun da ürəyi oğlanı tutub. Əsərdə təsvir olunan digər bir qədim adət isə elçi düşülməmişdən əvvəl qızın toyda bəyin bacısı tərəfindən oynadılması və rəqs zamanı kəlağayısının ucuna pul düyünləmək idi. Bu qızı bəlləmək demək idi. Əgər qız dartınsa, pulu açıb atsa, demək razı deyil.
İsmayıl Şıxlı “Namus qaçağı” əsərində milli əxlaq, tarixi-etnik yaddaş, milli özünüdərk kimi konseptual məna daşıyıcılarını ön planda təqdim etmişdir. Əsər vasitəsilə milli özünüifadə, milli özünüdərk uğrunda mücadilə ədəbiyyatda genişləndirilmişdir. Ədib inam və etiqadla yaşayan, namus və qeyrətlə ömür sürməyi seçən, vətən və millət naminə qurbana çevrilən insanların həyatını yüksək qiymətləndirərək, əsərində təsvir obyektinə çevirmişdir. Yazıçı əsərdə milli əxlaq normasının pozulmasına qətiyyən icazə verməyən el namusunu qoruyan qaçaqların prototipini yaratmışdır.
İsmayıl Şıxlını “Namus qaçağı” əsəri özünün yığcamlığı, dilinin obrazlılığı, rəvanlığı, təsvirlərinin əlvanlığı ilə ədibin ən dəyərli əsərlərindəndir. Bu əsər yazıçının nəsrinin gücünü özündə ehtiva edə bilir. Yazıçı əsəri ilə Azərbaycan ədəbiyyatına yeni nəfəs vermiş, poetik, oxunaqlı bir formaya malik əsər yaratmışdır. Əsər Azərbaycan dilinin, eləcə də söz sənətinin imkanları baxımından olduqca qiymətlidir və Azərbaycan nəsrinin zənginləşməsinə xidmət edir.
 
Ardını oxu...
“Əsərlərimi ifa edən müğənnilərin sayı çox deyil. Barmaq sayı qədərdir. Çünki hər zaman müğənniləri seçmişəm. Bəyənmədiyim, xoşuma gəlməyən müğənninin mahnımı oxumağını istəməmişəm. Tələbə vaxtımdan müəllimlərim mənə deyirdilər ki, sən istəyirsənsə əsərlərin keyfiyyətli olsun, başlayanda keyfiyyət axtarmalısan. Sözdə də, ifaçıda da. Ona görə də hər zaman deyirəm ki, mənə yaxşı yox, çox yaxşı müğənni lazımdır. Bəzən mənə deyirlər ki, filankəs yaxşı oxuyur, niyə onunla işləmirsən? Cavab olaraq isə deyirəm ki, mənə yaxşı yox, çox yaxşı oxuyan müğənni lazımdır”

Bunu Moderator.az-a açıqlamasında tanınmış bəstəkar, Xəzər universitetinin professoru Cavanşir Quliyev deyib. O, daha sonra əlavə edib.

“Heç vaxt mahnı yaradıcılığımı buraxmaram. Biraz az, biraz çox amma olacaq. Çünki mən mahnını çox sevirəm. Mahnını geniş dinləyici dinləyir. Ən demokratik musiqi janrıdır mahnı janrı. Tamaşaçısı, dinləyicisi sayca o biri janrlardan daha çoxdur. Yaxşı mahnı çox gözəl bir şeydir. Özüm də sevirəm mahnı dinləməyi. Perspektivdə, planda mahnılar var. İşlər davam edəcək. Özəl olaraq hansısa bir bayrama, tarixi günə əsər yazmağın tərəfdarı olmamışam heç vaxt. Varsa da elə əsərlərim heç bir tarix üçün yazılmayıb. Sadəcə içimdən keçib və yazmışam. Yaradıcılıq elə bir şeydir ki, söz verməklə, planlaşdırmaqla olmur. Olmaya da bilər, əsər yaxşı çıxmaya bilər. Əsas sağlıq olsun” deyə Cavanşir Quliyev deyib.

Cavanşir Quliyev indiki dövrlə o vaxtkı dövrü müqayisə edib.

“O vaxt televiziyalara müğənni təklif edəndə mənə demirdilər ki, gətir baxaq. İndi təklif etsək deyəcəklər ki, gətirin baxaq. O vaxt həmin müğənninin nömrəsini istəyirdilər. Axşam efirlərinə olmasa da, səhər efirlərinə dəvət edirdilər. Bu yollarla çalışdığım müğənnilərinin əksəriyyəti fəaliyyətə başladı. Onların heç biri televiziyanın yollarında qalmadılar, boyunlarını bükmədilər. Çünki onların arxasında bəstəkarları var idi. Kanal o vaxt bəstəkarı dinləyirdi. İndi bəstəkarların əksəriyyəti müğənnilərin əlinə baxır” deyə Cavanşir Quliyev deyib.
 
Ardını oxu...
Britaniyalı supermodel Naomi Kempbell 15 sentyabr tarixində Heydər Əliyev Mərkəzini ziyarət edib.

"DogruXeber.az" xəbər verir ki, Azərbaycan Prezidentinin köməkçisi, Heydər Əliyev Mərkəzinin direktoru Anar Ələkbərov Naomi Kempbelli mərkəzdə yaradılan şərait, Azərbaycanın tarixi və mədəniyyət nümunələri ilə yaxından tanış edib.

Naomi Kempbell Formula 1 Azərbaycan Qran-Prisini izləmək üçün Bakıdadır.
Ardını oxu...
Avroviziya təmsilçimiz Dilarə Kazımova dünyaca məşhur reper və aktyor Uill Smitlə bir araya gəlib.

Dia-az.İnfo xəbər verir ki, Dilarə dünya ulduzu ilə ölkəmizdə keçirilən “Formula 1” Bakı Qran Prisində rastlaşıb.

O, bu anları instaqramda paylaşıb.
Ardını oxu...
 

 

"Hər kəsə məlumdur ki, Azərbaycanda və Türkiyədə çox məşhur olan, dinləyicilərə vətənpərvərlik ruhu aşılayan "Çırpınırdı Qara dəniz" mahnısı Bakını işğaldan azad edən Qafqaz İslam Ordusunun komandanı Nuru Paşaya həsr olunub.

Mahnının sözlərini Əhməd Cavad 14 dekabr 1914-cü ildə Gəncədə yazıb.

Belə ki, Osmanlı dövlətinin I Dünya müharibəsinə qoşulmasından həyəcanlanan gənc şair Əhməd Cavad bu tarixi şeirini yazır. 

Azərbaycanın dahi bəstəkarı Üzeyir Hacıbəyov dörd il sonra, yəni 1918-ci ildə bu şeirə musiqi bəstələyir. Üzeyir bəy mahnını Nuru Paşanın komandanlığındakı Qafqaz İslam Ordusunun Azərbaycandakı qəhrəmanlıqlarına ithaf edir.

Qeyd edək ki, şeir daha irihəcmlidir və ən çox oxunan bəndləri bunlardır: 

"Ayrı düşmüş dost elindən,

İllər var ki, çarpar sinən!..

Vəfalıdır gəldi, gedən,

Yol ver Türkün bayrağına!

 

İncilər tök, gəl yoluna,

Sırmalar səp sağ, soluna!

Fırtınalar dursun yana,

Salam Türkün bayrağına!

 

“Həmidiyyə” o Türk qanı!

Həç birinin bitməz şanı!

“Kazbek” olsun ilk qurbanı!

Qurban Türkün bayrağına!

 

Dost elindən əsən yellər,

Bana şer, salam söylər.

Olsun bütün Turan ellər

Heyran Türkün bayrağına!"

"Çırpınırdı Qara dəniz" şeiri 1919-cu ildə Əhməd Cavadın ikinci şer kitabı olan "Dalğa"da da dərc olunub. Lakin 1920-ci ildə Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin süqutundan sonra Sovet hakimiyyəti pantürkçülük, bəhanəsi ilə mahnının 70 il ərzində Azərbaycanda səsləndirilməsinə qadağa qoyur. Bundan istifadə edən ermənilər mahnının sözlərinin XVIII yaşamış və əsərlərini əsasən Azərbaycan və türk dilində yazan erməni Sayad Novaya aid olduğunu iddia edirlər. Onlar mahnını "Kamança" adı ilə təqdim edirlər. Bu azmış kimi həmin plagiat mahnının Daşnaksütyun Partiyasının himni olmasını da iddia edirlər. Halbuki

1982-ci ildə “Sovetskiy pisatel” nəşriyyatının Leninqrad bölməsində nəşr olunmuş “Саят Нова. Стихи” kitabında da Sayat Novanın bu adda və ya məzmunda şeiri yoxdur. Sayat Novanın araşdırılan bütün əsərlərində belə şeir yoxdur və dəst xətt tam başqadır.

2018-ci ildə rusiyalı müğənni Avraam Russo tərəfindən başqa adla erməni mahnısı kimi ifa olunub və həmin mahnı Ermənistanda “2018-ci ilin mahnısı” adını alıb. Beləliklə, Sovet hakimiyyəti 70 il mahnının Azərbaycanda səslənməsini qadağan etməklə, onu xalqımızın yaddaşından silməyə çalışırdı və qismən də nail olur. Yeni nəsil uzun illər bu mahnıdan tamamilə xəbərsiz qalır. Yalnız 1990-cı ildə İstanbul Texniki Universitetinin müəllimi, o zaman Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasında təcrübə keçən Süleyman Şenel Hacıbəyovun xatirə ev-muzeyinə bu mahnını tapır. Mahnı ilk dəfə Bakıda 1993-cü il martın 10-da Respublika Sarayında Əhməd Cavadın anadan olmasının 100 illiyinə həsr olunmuş yubiley gecəsində Azərbaycan ictimaiyyəti qarşısında səsləndirilir və o vaxtdan bütün türk dünyasının himninə çevrilir. Mahının ilk ifaçısı vokal ifaçısı Azərin olur.

Xalq artisti, məşhur müğənni Azərin mahnı haqqında qeyd edir:

"Çırpınırdı Qara dəniz” mahnısını ifa etmək qürurdur. Bu mahnını ifa edəndə həmişə Əhməd Cavadın baxışları ilə Qara dənizə baxırdım. Həm şairimiz Əhməd Cavad, həm də bəstəkarımız Üzeyir bəy Qafqaz İslam Ordusundan ilham alaraq bu əsəri yaradıblar".

Mahnının məşhur ifaçıları sırasında Azər Zeynalov, Şəmistan Əlizamanlı da var. Türkiyədə "Çırpınırdı Qara dəniz" daha çox Azərinin ifasında sevilir.

 

Xalidə Gəray
Musavat.com

 
 
 
Ardını oxu...
Heydər Əliyev Fondunun vitse-prezidenti, IDEA İctimai Birliyinin təsisçisi və rəhbəri Leyla Əliyeva dünya şöhrətli aktyor və musiqiçi Uill Smitin "Crystal Hall"da keçirilən konsertindən görüntülər yayımlayıb.

Oxu.Az xəbər verir ki, Leyla Əliyeva sözügedən konsertdən olan görüntüləri "Instagram" hesabında paylaşıb.

Qeyd edək ki, Uill Smit "Formula-1" Azərbaycan Qran-prisi çərçivəsində Bakıya gəlib.

Həmin paylaşımı təqdim edirik:
Ardını oxu...
  

Müğənni Kərimin fonoqramla oxuduğuna görə döyülməsi bizdə də bu qadağanın tətbiqini gündəmə gətirib

Müğənni Kərimin toy zamanı döyülməsi toylarda fonoqramla oxumaq mövzusunu aktuallaşdırıb. Bir sıra məşhurlar bu mövzu ətrafında müzakirələr açıblar. 

“Ötən gün toyda idim. Orada çıxış edən bəlli bir müğənnilər vardı. Sənətkar dediyimiz xanım ifaçı gəldi, 40 dəqiqə fonoqram oxudu. Ona dayanıb baxdım. Sonra aparıcı xanım gəlib mənə dedi ki, bəy və gəlin səhnədə rəqs edəcəklər. Bəlkə siz də fonoqramınızı verəsiniz, həzin bir mahnı ifa edəsiniz. Cavab verdim ki, yox! Mən toydakı camaatla belə zarafat edə bilmərəm”. Bu sözləri bugünlərdə Əməkdar artist Nigar Şabanova deyib.

Manaf Ağayev də toyda fonoqramla oxuyanları zamanında tənqid edib.

“Görürsən ki, ansambl olmadan müğənni yarım saat mahnı oxuyur. Həmin müğənni yarım saat gəlir, fonoqramını qoyur, oxuyur, pulunu alır, çıxır gedir. Fonoqram oxuyanlar canlı oxuyanlardan daha çox toya gedir”. Sənətçi toylarda fonoqram oxuyan həmkarlarını hədəf alıb.

Ardını oxu...

Nadir Qafarzadə 

 Müğənni Nadir Qafarzadə isə hesab edir ki, beş saat toy ərzində hətta bir yox, beş mahnı da fonoqram oxumaq olar:  “Yarım saatlıq toya gələnlər onsuz da fonoqram oxuyurlar. Bilmirəm, təbii haldır, ya yox, axır ki, məsələ belədir. Bütün toyu idarə edən müğənni bir mahnı fonoqram oxuyubsa, bununla nə olacaq, dünya dağılacaq ki? Hə, oxuyub, oxuyub da. Buna görə adamı döymürlər, xəsarət yetirmirlər. Ən azından, xəbərdarlıq edirlər. Yəni bunu daha mədəni formada etmək olar. Hər halda, sivil bir dövlətdə yaşayırıq, Avropaya inteqrasiya etmişik. Müğənni toyda elə mahnını fonoqram oxuyur ki, musiqiçilər onu müşayiət edə bilmirlər. Çünki o mahnı studiyada aranjiman olunub. Artıq tamaşaçı həmin mahnını efirdən, radiodan bu cür eşidib deyə, müğənni fonoqram oxumağa məcburdur ki, eyni effekt alınsın, gələcəkdə toyun diskinə baxanda daha keyfiyyətli səslənsin. Burada qəbahət bir şey yoxdur. Beş saat toy ərzində hətta bir yox, beş mahnı da fonoqram oxumaq olar, heç nə olmaz. Onsuz da bu adam canlı oxuyur. Canlı ifa edə bilən müğənninin bir-iki fonoqram oxuması bağışlanandır”.

Beləliklə, Azərbaycanda müğənnilərə ictimai tədbirlərdə fonoqram oxumağın qadağan edilməsi məsələsi yenidən gündəmə gəlib. Bildirilir ki, əsl sənətkarları saxta müğənnilərdən ayırmaq üçün fonoqram qadağan edilməli və bununla bağlı rəsmən qərar verilməlidir.

Qeyd edək ki, məsələn, Qırğızıstanda 2023-cü ildən müğənnilərə ictimai tədbirlərdə fonoqram oxumaq qadağan olunub. Bununla bağlı ölkənin mədəniyyət, informasiya, idman və gənclər siyasəti naziri Altınbek Maksutov əmr imzalayıb. Əmrə əsasən, müğənnilərə teatr, muzey, kinoteatr, klub, kitabxana və idman müəssisələrinin ərazilərində fonoqram mahnı oxumaq qadağan edilib. Məlumata görə, qayda pozuntusuna görə məsuliyyəti tədbiri təşkil edən məkanın rəhbərliyi daşıyacaq.

Bəs Azərbaycanda da bu qadağa tətbiq oluna bilərmi, ehtiyac varmı?

Ardını oxu...

Fazil Mustafa

Mövzu ilə bağlı millət vəkili Fazil Mustafa “Yeni Müsavat”a danışıb: “Burada birinci növbədə müqavilə olmalıdır və əgər müğənninin fonoqram deyil, canlı ifası arzu edilirsə, müqavilə şərtlərində  göstərilməlidir, müğənni də buna riayət etməlidir. Amma buna görə adam döymək vəhşilikdir.  Yaxşı olardı ki, müqavilə yazılı formada olsun, bu, daha məqsədə uyğundur. Çünki gələcəkdə hansısa iddia qaldırmaq üçün bu, daha əlverişli imkan yaradır.  Beləliklə, hesab edirəm ki, bu məsələ ətrafında mülki hüquqi öhdəlik var. Əgər müğənni öhdəlik götürübsə ki, fonoqramsız oxumalıdır, buna riayət etməlidir. Təbii ki, bu da zövq məsələsidir, bir çox insanlar öz toyunda canlı ifa istəyir, bəziləri fonoqramla razılaşır.

Xatırladım ki, bir müddət əvvəl qanunvericilikdə televiziyalarda fonoqramsız ifanı təşviq edən maddələr saldıq, fonoqramla ifa qadağan olundu. Amma televiziyalar buna əməl etmədi. Ümumiyyətlə, buna əməl etmək də mümkün deyil, çünki Azərbaycanda qanunvericiliyin hər kəsə tətbiqi imkanları bir qədər çətindir. Digər tərəfdən, nəzarət edən qurumların özünün də bu məsələdə həvəssiz davrandığını və yaxud bunu hansısa başqa məqsədlə etdiyini görürük. Ona görə də  hesab edirəm ki, fonoqram oxuduğuna görə müğənnini döymək və yaxud onu hansısa şəkildə təhqir etmək tamamilə biabırçı davranışdır. Burada hüquqi addım atılmalıdır".

Ardını oxu...

Aydın xan Əbilov

Yeni Yazarlar və Sənətçilər İctimai Birliyinin sədri, yazıçı-kulturoloq Aydın xan Əbilov qeyd edib ki, toyda baş verən hadisələr həmişə cəmiyyətimizdə maraqlı olur: "Digər ölkələrlə müqayisədə Azərbaycanda müğənnilər daha çox toylardan, el şənliklərindən qazanırlar. Konsertlər verib və yaxud disk buraxıb, “YouTube” platforması üzərindən mahnılarını satıb, gəlir əldə edən müğənnilərə demək olar ki, rast gəlmirik. Beləliklə, toylarda  müğənnilər həm sənətsevərlərlə birbaşa ünsiyyətdə olur, həm də sənətlərini genişləndirmək, inkişaf etdirmək üçün müəyyən maddi imkanlar əldə edirlər.

Toylarda fonoqrama ifalarına gəldikdə, toyun özünəməxsus cəhətləri var və bu cəhətlər də hər zaman canlı oxumağa imkan vermir. Toylar müxtəlif akustik imkanı olan məkanlarda həyata keçirilir, həmçinin bəzən kənd yerlərində çadırlarda təşkil olunur və bu zaman burada həm müğənnidən, həm də musiqiçilərdən yüksək səviyyəli ifa tələb etmək qeyri-mümkün olur. Ona görə də Azərbaycan toylarında, tədbirlərində fonoqramdan istifadə edən sənətçilər həmişə olub və bundan sonra da olacaq.  Gəlin təsəvvür edək, toya yarım saata gələn hansısa sənətçiyə 2500-3000 manat qonorar verib, özü ilə ansambl gətirməsini tələb edə bilmərik. Müğənni həmin qonorarla musiqiçilərə, eləcə də səs rejissoruna aldığı puldan qonorar verə bilməz. Bu, qeyri-ciddi tələbdir və buna görə toyda oxuyan müğənnilərin fonoqramla ifasını normal qarşılamaq lazımdır. 

Əslində bu məsələnin çox sayda sivil yolu var. Belə ki, hər hansı toy sahibi  və yaxud şadlıq evinin sahibi müğənnini dəvət edərkən toy təşkilatçıları ilə əvvəlcədən razılaşır və yazılı müqavilə bağlanır, müqavilədə həm müğənninin qonorarının nə qədər olması, həm vergilərin kim tərəfindən ödənilməsi sənətçilərin öz ansamblı, səs rejissoru, avadanlığı ilə gəlməsi və yaxud əksinə, tək gəlib fonoqram oxuması mütləq  qeyd olunmalıdır. Yazılı müqavilədə həm də o qeyd edilməlidir ki, əgər bu müqavilədə göstərilən şərtlər pozularsa, sənətçini pul cəzası və yaxud qanunvericiliyin imkan verdiyi inzibati məsuliyyət gözləyir. Amma hansısa sənətçinin fonoqram oxumasına görə döyülməsi, mübahisə edilməsi, təhqir olunması qeyri-etikdir, mədəniyyətsizlikdir. Əgər müğənni toya dəvət olunubsa, ona hörmət edilməlidir. Çünki müğənni ilk növbədə həmin toyun xüsusi qonağıdır, o, sıravi qonaq deyil. Hətta narazılıq yaranasa belə, onu toydan  sonra ayırd etmək olar. Yoxsa qoçu kimi toyda dava salmaq, müğənni döymək həm həmin toyun aurasını pis şəkildə korlayır, həm də toy sahibini dilə-dişə salır. 

Şəxsən mən müğənni Kərimin yerinə olsaydım, heç bir müqavilə, ilkin razılıq olmadığına görə toy sahibi tərəfindən ona olan hücumu məhkəmə yolu ilə ayırd  edərdim və başqalarına nümunə olsun deyə həmin toy sahibinin cəzalandırılmasını tələb edərdim".

Xalidə GƏRAY,
“Yeni Müsavat”

 
 
 
Ardını oxu...
Atakişiyeva Həcər
Cəfər Cabbarlı 20 mart 1899-ci ildə Xızıda yoxsul kəndli ailəsində anadan olmuşdur. Cəfər Cabbarlı görkəmli dramaturq, şair, nasir, teatrşünas, kinoşünas, tərcüməçi, kinossenarist, jurnalist, aktyor, rejissor, əməkdar incəsənət xadimi kimi tanınır. Onun Azərbaycan ədəbiyyatının zənginləşməsində çox böyük xidmətləri olmuşdur. Cəfər Cabbarlının yaradıcılığı çox zəngindir. Onun şeirləri, pyesləri, hekayələri Azərbaycan ədəbiyyatı üçün olduqca qiymətlidir. Cəfər Cabbarlının Azərbaycan ədəbiyyatının, mədəniyyətinin, incəsənətinin inkişafında danılmaz xidmətləri vardır. Azərbaycan dramaturgiyasının, pеşəkar tеatrının, yеni aktyor nəslinin inkişafı üçün dram əsərlərinin yazılması labüd idi. Cəfər Cabbarlı bu məsələdə əhəmiyyətli rol oynaya biləcək ilk pyeslərini “Vəfalı Səriyyə”, “Solğun çiçəklər”, “Ulduz”, “Ədirnə fəthi”, “Aydın”, “Oqtay Еloğlu” və b. yazdı. Bu pyеslər indi də öz aktuallıqlarını qoruyurlar. Azərbaycan dramaturgiyasının istеdadlı, böyük sənətkarı, Azərbaycan ədəbiyyatının klassiki, görkəmli dramaturq, nasir, şair, ictimai xadim Cəfər Cabbarlının yaradıcılığındakı çoxşaxəlilikdə onun pyeslərinin rolu danılmazdır. Ədibin “Solğun çiçəklər” pyesi ailə-məişət mövzusunda yazılmasına baxmayaraq, əsərdə cəmiyyətdəki vacib problemlər açıq bir şəkildə ifşa olunmuşdur. Dramda ictimai, əxlaqi-mənəvi inkişafa mane olan gerilik, cəhalət, mühafizəkar insanların çürük adət-ənənələrə düşkünlüyü, qadın hüquqsuzluğu, pulun cəmiyyətə göstərdiyi pozucu təsir, pul düşkünü insanların əsl siması kəskin tənqid olunur. Cəfər Cabbarlı bu dramında hadisələri ailə-məişət çərçivəsində qələmə alsa da, ictimaiyyətdəki mövcud vəziyyəti də oxucuya göstərə bilmişdir. “Solğun çiçəklər” əsərində cəmiyyətlə ailə arasındakı mənəvi və mədəni tarazlıq təsvir obyekti kimi verilmişdir. “Solğun çiçəklər” pyesi ədibin ilk qələmə aldığı əsərlərindən olmasına baxmayaraq, pyes dövrünün mənzərəsini bitkin bir şəkildə əks etdirə bilmişdir. Yazıçı əsərdə cəmiyyətin qadına qarşı olan mənfi münasibətlərini tənqid hədəfi seçərək, qadınları öz hüquqlarını müdafiə etməyə səsləyir. Dramaturqun “Solğun çiçəklər” əsəri vəfalı Saranın əmisi oğlu Bəhrama olan saf məhəbbətindən və Saranın analığı olan Gülnisənin cinayətindən bəhs edir. Ögey analıq Gülnisə Saranın atasını zəhərləməklə yetinməyib onun bütün var dövlətini ələ keçirmək üçün Saraya qarşı məkirli planlar qurur. Xəyanət və hiylənin qurbanı olan Sara analığının işlərinin üstü açılmasın deyə Bəhramla onu ayırıb öz doğma qızı Pəri ilə evləndirməsinə dözə bilmir. Məhəbbəti, həyatı nakam qalan Sara bu vəfasızlıqların qurbanı olur. "Solğun çiçəklər" pyesi dramaturqun sıraca ikinci dram əsəridir. Buna baxmayaraq, əsərin süjet xətti, kompozisiyası olduqca tamdır. Cəfər Cabbarlı 5 pərdəli "Solğun çiçəklər" pyesini 1917-ci ildə tamamlamışdır. Ailə-məişət mövzusuna həsr olunmuş əsərin konfliktinin özəyində var-dövlət və məhəbbət məsələlərinin qarşılaşdırılması durur. Ədib ailə-məişət mövzusu zəmnindən istifadə edərək, cəmiyyətdə mövcud olan naqis əxlaq normalarını, ictimai - siyasi bərabərsizlikləri qələmə almışdır. Əsərdə mənəvi paklığa çağırış güclüdür. Əsərdə aldadılıb təhqir olunmuş, məhəbbət duyğuları faciəvi şəkildə istifadə olunmuş Saranın daxili ülviyyəti və hüzünlü taleyindən bəhs olunur. Pyesdə dramaturji hadisələrin əsasını Saranın faciəli həyatı təşkil edir. Əsərdə Sara həyatının faciəli sonluğuna doğru itirərək, yaxınlaşan obraz kimi təqdim olunmuşdur. O, anasını, atasını, atasının vəfatından sonra halal haqqı olan mirasını, nişanlısını, sevgisini, məhəbbətini itirərək faciəli sonuna yaxınlaşan kəs idi. Əsərdə Saranın həyatı hadisələrin tam mərkəzindədir. Baş verən bütün məkirli planlar, xəyanətlər, acgözlülük birbaşa onun gözü qarşısında baş verir. Sara şəxsi ləyaqətini, sevgisini, sədaqətini itirmiş əmisi oğlu Bəhramın xəyanətinə dözməyərək, vərəmləyib, ölür. Faciənin baş qəhrəmanı Saranın mənəvi çöküşünün səbəbi nə onun analığı Gülnisənin nə də ki, Gülnisənin qızı Pərinin ona qarşı qurduqları məkirli planlar idi, əsərdə onun sonunu gətirən əmisi oğlu Bəhramın xəyanəti idi. Sara olduqca fəqir, səхavətli və mərhəmətli bir qız idi. Onun хoşbəхtliyi və səadəti atasının analığı Gülnisə tərəfindən zəhərlənib, öldürülməsi ilə bitir. Bu hadisədən sonra Saranın faciəli həyatı başlayır. Biçarənin tək ümidi qalır, oda ki, sevgisini və məhəbbətini verib bağlandığı əmisi oğlu Bəhram. Sara həyatda ən böyük zərbəni ailə üzvlərindən: ögеy anasından, ögеy bacısından və çox sevdiyi əmisi oğlundan alır. Nəcib ürəyə sahib olan Sara öz əli ilə əkib, qulluq etdiyi çiçəklərini özündən belə çox istəyirdi. Cəfər Cabbarlının əsərini “Solğun çiçəklər” adlandırması təsadüfi deyildi. Belə ki, bu çiçəklər məhz Saranın özü idi. Belə gözəl çiçəklər ancaq Sara kimi bir mələyin ruhu ilə qidalana bilsəydi, bu qədər gözəl və sеvimli ola bilərdilər. Saranın çiçəklərinin gözəlliyi öz mənbəyini onun sevgisindən götürürdü. Saranın analığı Gülnisənin əsl siması öz monoloqunda açılır. “Nеcə sənin ananı vərəmlədib öldürdüm, ərini əlindən aldım; nеcə atanı zəhərləyib öldürdüm, malını əlindən aldım, еlə də səni еləyib, sеvdiyin Bəhrama öz doğma qızımı vеrəcəyəm və bütün atanın malları sənə, ögеy bir qıza dеyil, mənim doğma qızım Pəriyə qalacaq. Sadəlövh qız еlə bilir ki, mən atasının ölümündən mükəddər olmuşam, daha dеmir ki, atasının dilindən qırх min manatlıq vеksеl düzəltmişdilər, o da, pullarım oğrulara qismət olmasın dеyə, hər bir şеyini qəpiyinə qədər mənim adıma saldırıb, özü Məkkəyə gеtdi və gələndən sonra yarım manatlıq zəhərə fəda olub gеtdi”. Cəfər Cabbarlının “Solğun çiçəklər” əsərində Gülnisənin qızı Pərini Bəhrama ərə verməsində marağı o idi ki, Sara yazığın Bəhramdan başqa hеç bir kəsi yox idi. Bəhram Gülnisə tərəfə keçərdisə, Sara tək başına heç bir şеy еdə bilməzdi. Gülnisənin qızı Pəri xasiyyətcə eyni ilə anası kimi hiyləgər idi. Hiylə işlədib, Bəhramı Saranın əlindən almağı bacarır. Gülərüzlü, mərhəmətli, mələk хasiyyətli Sara ətrafında baş verən xəyanətlərdən xəbərsiz şəkildə yaşamağa davam edir. Sara elə bir gül idi ki, dövrəsini tikanlar bürümüşdü. Onun məhəbbət şamını, хəyallarını, qəlbini, sevgisini, məhəbbətini bəxş etdiyi bütün dünyasını qaranlıq bir məzarıstana çevirən хəyanətkar Bəhram söndürür. Saranın gözəlliyi, məhəbbəti Bəhramın daş ürəyinə rast gəldiyi üçün məhv olub gedir. Onun qadın ürəyi bədbəхt və köməksiz vəziyyətində хəyanətə məruz qalmışdı. Saranın bütün bəşəriyyətə bərabər tutduğu sevgisi Bəhram tərəfindən milyonlara dəyişiləndən sonra o, gözəl və sеvimli canan yoхsul komasında ölümə məhkum olunur. Bəhram üçün Saranı seçib bütün həyatını onunla yoxsul şəkildə keçirmək çox ağır gəlir. O, Pərini seçərək, milyonlar arasında bəхtiyar yaşayacağını ümid edirdi. Bəhramın başını milyonlara sahib olmaq arzusu elə dumanlandırmışdı ki, gözlərinin qarşısında onun eşqindən vərəmləyib, canını odlara yaxan məsum və yazıq Saranı belə görmürdü. Bəhramın gözünü bütün mal-dövlətə sahib olmaq hirsi tutmuşdu. Ancaq Sara çox yaxşı bilirdi ki, o milyonlar səadətin açarı dеyil. Lakin onlar biçarə Saranın illərlə davam еdən məhəbbətini sındırıb, əlindən alacaq dərəcədə güclü idilər. Bəhram o milyonları Saranın məhəbbətindən üstün tutur. Bəhram pul, qızıl, var-dövlət sınağından çıxa bilmir və bu sınaq nəticəsində rəhimsiz, vicdansız bir insana çevrilir. Gücsüz bir qız kimi görünən Sara əslində xarakterinin sabitliyi ilə olduqca güclüdür. Belə ki, o, Bəhramdan fərqli olaraq, pul, qızıl, var-dövlət sınağından çıxa bilir. Xarakterini itirmir. Bəhram isə o milyonları seçərək qеyrətini, kişiliyini pula satan bir məluna çevrilir. Biçarə qız Sara çarəsizcəsinə ümid edirdi ki, Bəhram tutduğu çirkin işin nəticəsindən pеşman olub, ona geri qayıdacaq. Qaranlıq bir otağa məhkum olunmuş Sara düşkün, saçları pərişan halda yaşamağa məcbur qalmışdı. Bəhram Saraya yazıq, naхoş, ac vəziyyətində belə rəhm etmir. Bəhram Saranı seçmir, çünki onun nə pulu, nə ata-anası, nə də ki, köməyi var idi. Saranın həyatının, хoşbəхt günlərinin yadigarı onun ölümünə dözə bilməyib, yaşamaqdan imtina edib, solan çiçəkləri idi. Bədbəхt Saranın canını tapşırmasından sonra ilahi ədalət Bəhramdan və Pəridən onun qisasını alır. Köməksiz qız olan Saraya kömək еdib, onu bu zalımların əlindən хilas еyləyən biri tapılmır. Cəfər Cabbarlı “Solğun çiçəklər” əsərində Saranın qatili kimi Gülnisəni və qızı Pərini, rəhimsiz və vicdansız Bəhramı görür. Dünyadan kam almamış bu dünyadan köçən bədbəхt Sara çox iztirablı bir həyat yaşayır. İnsafsız, zalım Gülnisə, Pəri, Bəhram birləşib, biçarə qızcığazın haqqını oğurlayırlar. Yazıq, nakam qızın haqqını yeyənlərin faciəsi Saranın ölümü ilə başlayır. Gülnisənin hiyləsi, Pərinin işvəsi, pulları, havası Bəhramın başını еlə dumanlandırmışdı ki, yazıq qızcığaz Saranın fəryadını eşitmirdi. Biçarə qız Saranın vəsiyyəti onun insaniyyətinin, vəfasının, rəhminin təcəssümü idi. “Məndən sonra atamın pulları gеri alınarsa, dörd yеrə bölüşüb, bir hissəsi yaman gündə məndən əl çəkməyib, atalıq, analıq və pasibanlıq еdən Əbdül əmiyə, bir hissəsi insaniyyət adına mənim üçün çalışan vəkil Kərim bəyə, bir hissəsi mənim kimi yoхsulluqdan məhəbbəti sınıb istiqbalı matəmə dönəcək qızların təmin istiqbalına, bir hissəsi də ona... O bivəfaya, o məni puç еdib gəlinlik pərdəmi qaranlıq məzara döndərən Bəhrama”. Cəfər Cabbarlının “Solğun çiçəklər” əsərinin baş qəhrəmanı Sara qatillərinə rəhm edəcək dərəcədə böyük ürəyə sahib olan şəxs idi. O hətta saхtakarlıq, hiyləgərlik, vicdansızlıq, vəhşilik, biinsaflılıq və хəyanət mücəssəməsi olan Bəhramı belə bağışlayır. Onun saf, qiymətsiz еşqini, məhəbbətini pula satan bir qatilə, caniyə rəhm edir. Saraya matəmi onun sеvimli və məhzun çiçəkləri saxlayır. O, çiçəklərki onun səadətinin və kеçmiş bəхtiyar günlərinin yadigarları idilər. Əsərin sonunda iхtiyarını, vicdanını itirən bivəfa Bəhram hiyləsinə uyub, toruna düşdüyü Pərinin təhqirlərinə dözə bilməyib onu boğaraq, öldürür. Cəfər Cabbarlının “Solğun çiçəklər” əsəri Bəhramın monoloqu ilə bitir. Bu monoloq onun Saraya olan açıqlaması, yalvarışı idi. “Sara, mən müqəssir dеyiləm! Mənim ürəyim zəifdir. Məni aldatdılar. Məni hiyləgər Pəri aldatdı. O хəbis mənim gözlərimi bağladı. Mənim hiyləyə qarşı silahım yoхdur. Sara, bağışla məni! Əmiqızı bağışla! Mən sənə zülm еtdim. Mən хəyanət еlədim. Sara, kеç günahımdan! Apar məni də özünlə, bağışla məni! Gəl, gəl öz əlinlə mənim də canımı al, mən də səninlə gеtmək istəyirəm”. Cəfər Cabbarlının “Solğun çiçəklər” əsərində yalnız Saranın deyil, Bəhramın və Pərinində faciəsi təsvir olunmuşdur. Belə ki, Bəhram mələküzlü, süzgün baхışlı Saradan əl çəkib, milyonlarına görə Pərini seçəndən sonra, hər birinin faciəli günləri başlayır. Milyonlar səadətin açarı ola bilmir. Biçarə Saranın illərlə davam еdən məhəbbətini sındırıb, əhdini pozub, pula əsir olmaq Bəhramın məhvini gətirir. Cəfər Cabbarlı “Solğun çiçəklər” əsərində cəmiyyətdəki ədalətsizlikdən bəhs edir, eyni zamanda gördüyü haqsızlıqlara dramaturq qəzəbini və nifrətini də bildirirdi. Əsərdə ictimai quruluşdakı nöqsanlara qarşı etiraz güclüdür. Ədib pyesdə burjua-mülkədar cəmiyyətinin ziddiyyətlərini ifşa etməyə nail olmuşdur. Cəfər Cabbarlı məsələyə subyektiv yanaşaraq, pulun və dövlətin insanların əxlaqını pozaraq, daxili aləmlərini necə eybəcərləşdirdiyini, sədaqətli, təmiz qəlbli insanlara isə əzab və qəm-qüssə gətirdiyini qələmə almışdır. Dramaturq “Solğun çiçəklər” əsərində həyatı realist boyalarla təsvir etmişdir. Ədalətsizliklərin, fəlakətlərin mənbəyinin insan nəfsi, zülmü, xəyanəti olduğu real zəmində göstərilmişdir.
TEREF
 
Ardını oxu...
  

Bakıda Türk Dünyası Ortaq Əlifba Komissiyasının üçüncü iclası keçirilib; Firudin Cəlilov: “Turana gedən yol ortaq əlifba ilə başlayır”

Türk Dünyası Ortaq Əlifba Komissiyasının Bakıda üçüncü iclası keçirilib. “Türk Dünyası Ortaq Əlifba Komissiyası ancaq Türk dünyası üçün əlifba yaradılması layihəsi ilə məşğuldur”. Bu fikri Türk Akademiyasının prezidenti Şahin Mustafayev Türk Dünyası Ortaq Əlifba Komissiyasının sentyabrın 9-da Bakıda keçirilən üçüncü iclasında deyib.

O, 2022-ci ilin oktyabrında Türkiyənin Bursa şəhərində keçirilən müvafiq seminarda Türk Dünyası Ortaq Əlifba Komissiyasının yaradılması qərarının Türk Dövlətləri Təşkilatına təqdim edildiyini xatırladaraq deyib:  “Əsas məqsədimiz ortaq əlifba yaratmaqdır. Türk dünyasının dövlət başçıları bizdən hazır əlifba gözləyirlər”.

Ş.Mustafayevin sözlərinə görə, türk ölkələri və xalqları vahid əlifbaya keçid məsələsində artıq ciddi akademik irəliləyiş əldə ediblər, lakin siyasi qərarların qəbulu müəyyən vaxt apara bilər: “İclasda Türk dünyası ortaq əlifbasının 14 hərfi təsdiq olundu. Ümid edirik ki, tezliklə Türk dünyasının ortaq əlifbasının bütün hərfləri razılaşdırılacaq və təsdiq olunacaq”, - deyə Türk Akademiyasının prezidenti əlavə edib. 

Ardını oxu...

Osman Mert

Türk Dilçilik Cəmiyyətinin prezidenti Osman Mert isə qeyd edib ki, Türkiyə, Azərbaycan, Özbəkistan və Türkmənistandan sonra Qazaxıstan və Qırğızıstan da latın əlifbasına keçid edəcək: “Sovet İttifaqının dağılması ilə müstəqillik əldə etmiş türk respublikaları üçün bu gün yeni səhifə açılır. Qazaxıstanın latın əlifbasına keçməsi 2025-ci ilə qədər baş verə bilər. Eyni zanmanda bir ildən sonra Birinci Türk Qurultayının 100 illiyi tamam olacaq. Türk dünyasının ortaq əlifbası layihəsini 2026-cı ilə qədər başa çatdırmağı nəzərdə tuturuq”.

Ardını oxu...

Nizami Cəfərov

Azərbaycan Atatürk Mərkəzinin direktoru Nizami Cəfərov "Amerikanın Səsi"nə bildirib ki, türk dövlətlərinin vahid əlifbasının 34 hərfdən ibarət olması razılaşdırılıb.

“Amma əlifba müstəqilliyi olan türk dövlətlərinin (6 türk dövləti) parlamentləri və dövlət başçıları tərəfindən qəbul edilməlidir”.

Onun sözlərinə görə, Türk dövlətlərinin vahid əlifbası latın qrafikasında tərtib edilir: “Yəni ümumi baza müəyyənləşdirilib, 9 sait olacaq. Hansı dövlət dilində neçə sait varsa onu qəbul edəcək. Ola bilər ki, hansısa dövlət əlifbasında daha az hərf qəbul etsin. Amma əsas prinsip budur ki, hər bir səsin eyni işarəsi olmalıdır. Yəni eyni səs bütün türk dövlətlərində eyni işarə ilə göstərilməlidir”, - o qeyd edib.

Xatırladaq ki, Türk Dünyası Ortaq Əlifba Komissiyası Türk Dövlətləri Təşkilatının təşəbbüsü ilə hər bir türk ölkəsindən dil sahəsinə məsul olan iki nümayəndənin iştirakı ilə yaradılıb. Birinci görüş 2023-cü il mayın 28-29-da Astanada, ikinci görüş 2024-cü il mayın 6-7-də Bakıda baş tutub. Komissiya TDT-nin himayəsi ilə Türk Akademiyasının nəzdində fəaliyyət göstərir.

Ardını oxu...

Firudin Cəlilov

Türkoloq, sabiq təhsili naziri professor Firudin Cəlilov “Yeni Müsavat”a açıqlamasında bildirib ki, hələ 30 il əvvəl Türk dünyasının ortaq əlifbası yaradılıb və əlifba 34 hərfdən ibarət olub: “Bu bilirsiniz nəyə bənzəyir, ucqar bir kənddə həyatında velosiped görməyən bir şəxs birdən velosiped icad etmək fikrinə düşür, halbuki bütün dünyada velosiped çoxdan var. İndi Türk dünyasının ortaq əlifbasını yaradanların dünəndən xəbəri yoxdur? Məgər bilmirlər ki, 1992-ci ildən bu günə qədər Türk dünyasının ortaq əlifbasını işlədirik? Bu ortaq əlifba 1991-ci ildə İstanbulda türk ölkələrinin alimləri, professorları, akademiklərinin birlikdə qəbul etdiyi ortaq əlifbadır. O vaxt mən əlifba komissiyasının sədri olduğum üçün həmin əlifbanı Azərbaycana gətirdim və ölkənin parlamenti onu qəbul etdi. Beləliklə, 30 ildir ki, ortaq türk əlifbasını işlədirik. 

Qeyd edim ki, ortaq türk əlifbasında 34 hərf var, amma biz azərbaycanlılar onun 32 hərfini işlədirik. Çünki elə qərar qəbul olundu ki, hər bir ölkə ortaq əlifbanı qəbul edir, kimin dilində neçə hərf varsa, onları ortaq əlifbadan götürür. Yəni işarələr ayrı olarsa, bir-birilərini oxuya bilməzlər. Eyni işarə eyni səsi bildirməlidir. 

Məsələn, Azərbaycan dilində “w” yoxdur, lakin tatar, qırğız dilində “vu” səsi var. Onlar bu hərfi əlifbalarına saldılar, bizdə isə buna ehtiyac yoxdur. Beləliklə də bütün işarələrin sayı 34-dən yuxarı keçmir, ona görə ki, bütün türk xalqları bir-birinin dilini oxuya bilsin. 

Onu da əlavə edim ki, həmin vaxt İstanbulda Türk dünyasının akademikləri, professorları 3 gün tədbirdə  oturub, ortaq türk əlifbasını qəbul etmişdilər. Amma Türkiyə kimi böyük ölkə 30 ildir hələ də 3 hərfi artıra bilmir ki, ortaq əlifbaya keçə bilsin. Əlifba asan məsələ deyil. Əlifba dövlət atributudur.  Beləliklə, Azərbaycanda 30 ildir ki, ortaq türk əlifbası işlədilir, bunu görməzdən gələnlər yalnız cahildirlər və 30 il əvvəlkini təkrarlayırlar. Niyə deyirlər ki, “yeni əlifba yaradırıq”? Ümumiyyətlə, ideoloji məsələlərlə məşğul olanlar ölkələrin tarixini, adət-ənənəsini, etnoqrafiyasını yaxından  bilməlidirlər. Turan qurmaq asan məsələ deyil, çox ciddi prosesdir. Bununla əsl mütəxəssislər məşğul olmalıdır. 

Ümumiyyətlə, türk dövlətləri birliyinin yaranması indiki ideologiya deyil. Zamanında bunu 30 il əvvəl Turqut Özen demişdi. Bildirmişdi ki, türk dövlətləri birliyini yaratmaq istəyir. O söhbətdən 2-3 gün sonra onu öldürdülər".

Firudin Cəlilov qeyd edib ki, böyük Turanın yaradılmasının müxtəlif yolları var: “Turan yoluna gedən pillələr var, həmin pillələri adım-addım keçmək lazımdır. Birinci addım ortaq əlifbadır. Yəni Turana gedən yol ortaq əlifba ilə başlayır. Biz isə bunu 30 ildən qabaq başlamışıq. 

Daha sonrakı addım ortaq dərsliklər, ortaq ordu, ortaq pul vahidi və sairədir. Bir də baxıb görürsən ki, artıq Avropa Birliyi formasında Türk Dövlətləri Birliyi yaranıb. Amma bunu ağıllı, elmli, ardıcıl şəkildə həyata keçirmək lazımdır". 

Xalidə GƏRAY,
“Yeni Müsavat”

 
 
 

Dünyapress TV

Xəbər lenti