Pirşağıdan Koroğlu metrosuna gedən əsas nəqliyyat vasitəsi 173 saylı avtobusdur. O da “həftə səkkiz, mən doqquz” xarab olur, yolda qalır...
Artıq hamıya məlumdur ki, şəhər daxili avtobusların çoxu kart sisteminə keçib. Bəzən olur ki, sərnişinlər son pulunu karta vurub mənzil başına çatmağa çalışırlar. Avtobus yolda qalanda yenə əziyyəti çəkən son pulunu avtobusa xərcləmiş vətəndaş olur. Sürücüyə irad bildirəndə belə deyir: “Burada mənlik bir şey yoxdur, pulu mən yığmıram ki, mən qaytarım”. Bu hal dəfələrlə baş versə də, nə yazıq ki, bu halın qarşısını ala bilən tapılmır. Çünki biçarə sərnişin bilmir ki, dərdini kimə desin və yaxud itirdiyi 50 qəpik üçün kimə ağız açsın. Düzü, insan bir az utanır. Axı, 50 qəpik böyük pul deyil. Təbii ki, ehtiyacı olan insan üçün az da deyil. Xərclənən bu 50 qəpiklər sahibkarların cibinə axır. Hansı ki, avtobusların saz və təmiz vəziyyətinə də məsul olan şəxslər elə həmin sahibkarlardır.

Həqiqətən də bu vəziyyətdə minimum əmək haqqına işləyən sürücü neyləsin ki? Sahibkara bu məsələdə "gözün üstündə qaşın var" deyən yoxdur. 173 saylı avtobusun xarab şəkildə yollarda qalmayan günü yoxdur, elə bu problemi həll edən də yoxdur. Bu acınacaqlı vəziyyət həm sərnişinlərin cibinə zərərdir, həm də sağlamlığına. Axı saz vəziyyətdə olmadan yola çıxmaq həm də potensial qəza deməkdir? Kimə başa salasan durumu, özün də bilmirsən...

Bizdən demək. Deyirik ki, sonra "demədiniz" deməyəsəniz...