
“Yerlərdə tibb işçilərinin sayından çox paylanmasında problem var və bununla bağlı müvafiq təkliflər hazırlanır”.
Bunu Səhiyyə Nazirliyinin İnsan resursları, elm və təhsil şöbəsi müdirinin müavini Təranə Əhmədova Milli Məclisin Əmək və sosial siyasət komitəsinin iclasında deyib.
Nazirlik rəsmisi bildirib ki, rezidenturada qəbul yerlərinin sayının baza tibb təhsili alanların sayına bərabərləşdirilməsi üçün işlər görülür:
“Bütün baza tibb təhsili alan məzunlar rezidentura təhsili almalıdır, çünki bu, onların haqqıdır".
Təranə Əhmədova eyni zamanda ailə həkimlərinin bölgələrdə işlə təmin edilməsi prosesinin yaxşılaşdırılması üçün təkliflər hazırlandığını da diqqətə çatdırıb:
"Bundan əlavə, yerlərdə tibb işçilərinin sayından çox paylanmasında problem var, müvafiq təkliflər hazırlanır".
65 yaşı tamam olan tibb işçiləri ilə bağlanan əmək müqavilələrinin müddətinin uzadılması məsələsinə gəlincə, şöbə müdirinin müavini xatırladıb ki, qanunvericiliyə görə peşəkarlıq nəzərə alınmaqla xüsusilə kadr çatışmazlığı olan yerlərdə ehtiyac olduğu halda həmin şəxslərin müqavilələri 1 il müddətinə uzadılır.
O, həmçinin tibb işçilərinin sertifikasiya suallarının çətinlik dərəcəsinə görə orta səviyyədə olacağını deyib:
“Səhiyyə Nazirliyi kredit ballarının toplanması və hesablanmasına dair tələblər hazırlayır. Tibb işçiləri yalnız təlimə getməklə yox, müxtəlif fəaliyyətlərlə öz elmi biliyini artıra biləcəklər”.
Qeyd edək ki, bu gün həkimlərin əksəriyyəti Bakıda fəaliyyət göstərən xəstəxanalarda çalışırlar. Rayonların əksəriyyətində isə həkim çatışmazlığı müşahidə olunur. Hətta bəzi kəndlərdə bir zamanlar mövcud olmuş tibb məntəqələri belə, hazırda həkim çatışmazlığı səbəbindən fəaliyyət göstərmir.
Bildirək ki, Sovet dövründə ölkənin bütün ərazisindəki xəstəxanalarda həkim potensialı yüksək səviyyədə idi və həkimlər təyinat əsasında fəaliyyət göstərirdilər.
Hazırda bölgələrdə həkim çatışmazlığı ilə bağlı təyinat sistemi yenidən bərpa oluna bilərmi?
Məsələ ilə bağlı tibb elmləri doktoru, professor Adil Qeybulla “Cebheinfo.az”-a bildirib ki, əslində məcburi təyinat Sovet dövründə olub, çünki planlı təsərrüfat idi:
“İndi bu sistem tamamilə dəyişib. İnsanlar iş yerlərini öz arzuları ilə seçirlər və ona uyğun da fəaliyyət göstərirlər. Yəni insanların iş yerlərinin mərkəzdə paylanması xüsusilə bu işin prestijinə bağlıdır.
Çünki şəhərdə tibbi fəaliyyət və həyat səviyyəsi, sosial müdafiə imkanları kəndlərdən yüksək olduğuna görə hamı şəhərə gəlir. Ona görə də tibb işçilərinin düzgün paylanması üçün səhiyyə gərək bütün regionlarda bir-birinə yaxın səviyyədə olsun.
Bu istiqamətdə Tükiyəni misal göstərmək olar. Yaxşı olacağı təqdirdə fərqi yoxdur ki, insan harada işləyir. Gedib çox böyük məmnuniyyətlə rayonda da işləyə bilər. Məcburi şəkildə, zorakılıqla bu iş həllini tapmayacaq.
Çünki indi həkimlərin imkanı var ki, gedib xaricdə işləsinlər. Almaniyada, Avropanın bəzi ölkələrində, qardaş Türkiyədə işləmək üçün şərait var. Gedib imtahan verib işləyirlər.
Bizim tələbələrin də böyük əksəriyyəti oraya axışır. Hesab edirəm ki, məcburi, planlı hansısa qaydalardansa, bu məsələni daha çox maraqlar səviyyəsində həll etmək daha məqsədəuyğun olardı”.